Του Νίκου Μουρατίδη //
1964 – Δημήτρης Παπαϊωάννου: Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου είναι Έλληνας χορευτής, χορογράφος, σκηνοθέτης σκηνής και εικαστικός καλλιτέχνης. Γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από τα Ψαρά. Αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών ενώ είχε ήδη ξεκινήσει από τα 17 του τη ζωγραφική έχοντας μαθητεύσει στο πλευρό του Γιάννη Τσαρούχη. Μάλιστα βραβεύτηκε για τη σκιτσογραφική δουλειά του στη Biennale νέων καλλιτεχνών της Μασσαλίας το 1990. Σκίτσα του έχουν δημοσιευθεί στα περιοδικάΒαβέλ, Παραπέντε, Ιστός και Πρόσωπα. Το 1982 ο Δημήτρης Παπαϊωάννου παρακολούθησε μαθήματα χορού και την ίδια χρονιά βρέθηκε στη Νέα Υόρκη για σπουδές χορού στο στούντιο του Έρικ Χόκινς. Τρία χρόνια αργότερα, το 1986, ίδρυσε μαζί με την Αγγελική Στελλάτου την Ομάδα Εδάφους, ένα χορευτικό σχήμα του οποίου την πλήρη επιμέλεια έχει ο ίδιος. Με την Ομάδα Εδάφους ανέβασε αρκετές παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Σημαντικότερες από αυτές υπήρξαν: Μήδεια (1993) – Κρατικό βραβείο χορού, Ενός λεπτού σιγή (1995), Ανθρώπινη δίψα (1999) – Κρατικό βραβείο χορού, Για πάντα (2001) – Κρατικό βραβείο χορού, 2 (2006), Δύο (2), Μέσα, Πρώτη ύλη, Still Life κ.α. Τον Μάιο του 2002 υπέβαλε πρόταση και τελικά επελέγη ως ο άνθρωπος που μαζί με τους συνεργάτες του θα έφερνε σε πέρας τη σύλληψη, οργάνωση και εκτέλεση των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας. Το καλλιτεχνικό επίτευγμα απέσπασε σπουδαίες κριτικές από τον ελληνικό και διεθνή τύπο. Για το λόγο αυτό του απονεμήθηκε ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο. Ο Παπαϊωάννου είναι ανοιχτά ομοφυλόφιλος από την εφηβεία του. Πρόσφατα σκηνοθέτησε την τελετή έναρξης των Πρώτων Ευρωπαϊκών αγώνων στο Bacu του Αζερμπαϊτζάν.
Για να διαβάσετε όλο το άρθρο κάντε κλικ εδώ
