του Γιάννη Παναγόπουλου //
Ο κύριος που κάθεται δίπλα μου ντρέπεται να καπνίσει δημόσια στο κλειστό των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων στο Γαλάτσι. Λέει πως θα βγει έξω ν’ ανάψει τσιγάρο. Αισθάνεται άχαρα. Είναι σίγουρος. Είναι σίγουρο. Και στην επετειακή συναυλία για τα 100 χρόνια ΚΚΕ που γιορτάστηκε την Κυριακή 11 Μαρτίου 2018 με συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου κάποια στιγμή οι καπνιστές δεν θα σεβαστούν το “απαγορεύεται το κάπνισμα σε κλειστό χώρο”. Κάθε εκδήλωση που γίνεται στην Ελλάδα το “απαγορεύεται το κάπνισμα” προσφέρεται ως η επιτομή του προσχήματος. Ο φίλος του κυρίου που ντρέπεται να καπνίσει και κάθεται ανάμεσά μας λέει πως θα το φουντώσει εδώ και τώρα. Λέει επίσης πως έχει κουραστεί από τις προετοιμασίες για τη συναυλία και στην ερώτηση “μετά από εδώ, τι θα κάνετε;” απαντά πως πρέπει να ξεστήσει τις μοκέτες και να της πάει στον Περισσό. Όπου Περισσός τα γραφεία του Κόμματος. Όπου Κόμμα το ΚΚΕ.
Ο συνεσταλμένος κύριος παίρνει πορεία προς τα έξω. Την ίδια στιγμή κοιτώντας όσους έχουμε μαζευτεί στα δεξιά της σκηνής βλέπω ένα στέλεχος του κόμματος να καπνίζει. Δεν ξέρω το όνομά του. Κάποτε τον είχα δει σ’ εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου να πλακώνεται με τον Ανευλαβή (τον γιατρό) και τον είχα συμπαθήσει. Όχι γιατί ήταν ο ίδιος συμπαθητικός αλλά γιατί τότε στην τι – βι ο γιατρός δεν τον άφηνε να μιλήσει επαναλαμβάνοντάς του “Λες βλακείες, δεν θα μιλήσεις, δεν θα μιλήσεις, δεν θα μιλήσεις” και μετά από καμιά εικοσαριά “δεν θα μιλήσεις” του είπε ένα ακόμα “δεν θα μιλήσεις λες βλακείες”….
Το 100 χρόνια του ΚΚΕ είχαν τρεις ατραξιόν. Όλες προβλεπόμενες. Η πρώτη ήταν η είσοδος των στελεχών, βουλευτών στο χώρο της αρένας. Την καλύτερη απ’ όλους είσοδο την έκανε η Λιάνα Κανέλλη. Με τα Hoogan παπούτσια της που κοστίζουν όσο μηνιάτικο ανειδίκευτου εργάτη. Και δεν πάω στα παραπάνω γιατί δεν είμαι αστυνομία μόδας ή εφοριακός για να γνωρίζω περισσότερα. Όμως αυτό με τη σχέση ΚΚΕ και Λιάνας δεν μπορώ να το αφήσω κάτω. Εδώ που τα λέμε, περιμένοντας την ομιλία-πρόλογο της συναυλίας του Θάνου Μικρούτσικου από το Γενικό Γραμματέα του κόμματος, δεν είχα τίποτε άλλο καλύτερο να κάνω από το να κοιτώ ανθρώπους. Το ταξικό οφθαλμόλουτρο έχει την αξία του. Και βλέποντας “συντρόφους” να μπαίνουν στο κλειστό του Γαλατσίου δεν θα μπορούσα ποτέ να παραβλέψω εκείνους που φορούσαν λαμπερά καπιταλιστικά σύμβολα στο χώρο. Gap, Nike και ΚΚΕ. Ναι, υπάρχει και αυτή η ομάδα κοινού ανάμεσά μας. Κάποτε… ας πούμε στα βαθιά 80’s, αν έκαναν τα ίδια, θα φλέρταραν με τη διαγραφή αλλά το κόμμα έχει προχωρήσει αισθητικά μην σου πω πως έχει μάθει και να συγχωρεί ανθρώπους που δεν ακολούθησαν τη γραμμή του. Ο πρωταγωνιστής της συναυλίας, εκτός των άλλων και υπουργός του ΠΑΣΟΚ υπήρξε και το ΚΚΕ το είχε κάποτε κριτικάρει χοντρά. Περασμένα – ξεχασμένα. Οι μέρες που η πρώην Γενική Γραμματέας του Κόμματος Αλέκα Παπαρήγα αποκαλούσε τρωκτικά ιστορικά στελέχη του ΚΚΕ που αποχώρησαν από το κόμμα τη δεκαετία του 1990 είναι παρελθόν.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ ανέβηκε στη σκηνή να προλογίσει τον Θάνο Μικρούτσικο. Ο λόγος του ήταν αναμενόμενος μέχρι το σημείο που ασχολήθηκε με το έργο του συνθέτη. Προλογίζοντας τη συναυλία ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ αναφέρθηκε στο κοινωνικόπολιτικό περιβάλλον που αναπτύσσεται στα Βαλκάνια καταδικάζοντας τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των ΗΠΑ. Σε αποστροφή του λόγου του αναφέρθηκε στην ηθική της αριστεράς και του αγώνα που δίνουν καθημερινά το εργατικό κίνημα, οι απλοί άνθρωποι αλλά και οι βετεράνοι ανώνυμοι αγωνιστές του Κόμματος. Αποθεώνοντας το έργο του Θάνου Μικρούτσικου ο Δημήτρης Κουτσούμπας τον αποκάλεσε κάτι σαν τον Κουρτ Βάιλ της Ελλάδας.
Το κατάμεστο γήπεδο χειροκρότησε την ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα και αποθέωσε τον Θάνο Μικρούτσικο που όσες φορές βλέπω βίντεο κλιπ του στην τηλεόραση σκέφτομαι πώς είναι δυνατό να παίζει πιάνο ενώ ταυτόχρονα δεν καίγεται από την πίπα που έχει στα χείλια του. ΣΣΣΣΣ η συναυλία ξεκίνησε…το ΚΚΕ είναι 100 ετών.
