19# My 80’s Polaroids – Κάθε αρχή φέρνει ένα τέλος…Το τέλος σηματοδοτεί μια νέα αρχή.

Του Γιώργου Κουλούρη //

Τώρα δεν είναι 1978 και δεν είμαι σ’ εκείνο το δωμάτιο που άρχισε αυτή η ιστορία. Και μάλλον οι ιστορίες που θυμήθηκα σαν από όνειρο και διηγήθηκα σιγά–σιγά δημιουργώντας με την παρότρυνση και τον ενθουσιασμό κυρίως, ενός φίλου με τον γενικό τίτλο «My 80’s Polaroids». Δική του η ιδέα, καθώς και ο τίτλος, να γυρίσω πολύ πίσω και να περιγράψω θραύσματα των 80’s που όλα φαινόντουσαν ότι μπορούσαν να συμβούν και μερικά συνέβησαν στ’ αλήθεια!

Όλη εκείνη η δύναμη, η επιμονή και η τρέλα που μας οδήγησαν να κάνουμε ό,τι κάναμε ή σε άλλα που δεν καταφέραμε, οφείλεται φυσικά σε μεγάλο βαθμό και στη χρονική στιγμή που διαδραματίστηκαν, αυτό που ονομάζουμε συγκυρία (timing στα Ελληνικά).

Όλοι ήμασταν μικροί αλλά και τα 80’s ήταν και αυτά πολύ φρέσκα. Εννοώ ότι όπως αντιλαμβάνομαι τώρα τον χρόνο που ρέει, εκείνες οι στιγμές ήταν πολύ πιο «συμπυκνωμένες».

Τα βιώματα, η κινητικότητα, τα γεγονότα στον μικρό μας κόσμο έγιναν μια τελείως διαφορετική αίσθηση στον χρόνο, που τότε ήταν το παρόν μας, έχοντας τη σιγουριά ότι την κάθε μέρα την αρπάζαμε κυριολεκτικά από τον λαιμό άσχετα αν αυτή έφερνε τελειώνοντας πόνο, ξεφάντωμα, δημιουργία…

Ακόμα και η γεύση του κενού που νιώθαμε πολλές φορές, γνωρίζαμε ότι ήταν κάτι που γρήγορα θα γέμιζε με νέα γεγονότα που απλά περιμέναμε να συμβούν.

Η δεκαετία του ’80 όντως υπήρξε ιδιαίτερη, όχι μόνο για τη μουσική, αλλά και για πολλά άλλα βλέποντας τόσες αναφορές σε πολλά βιβλία που εκδίδονται τα τελευταία χρόνια προσπαθώντας να ερμηνεύσουν τη σημασία της.

Βέβαια το ότι κάποιοι τρελοί θα προσπαθούσαν να την αναπαραστήσουν σε μουσική κινηματογραφική ταινία λίγο καιρό πριν, ομολογώ πως δεν τα φανταζόμουν με τίποτε (βλ. «Εδώ Δεν Υπάρχει Άσυλο»)

Μάλλον παρασύρθηκα λίγο…

Τέλος πάντων…

Τολμώ να πω ότι και οι «South Of No North» υπήρξαν κάπως προφητικοί τόσο στο ύφος της μουσικής και των στίχων τους, όσο και στο ίδιο το όνομά τους.

Ακόμα θυμάμαι μια κριτική για το «Fell Frozen» όπου ο σχετικός μουσικοκριτικός, καθώς ανέπτυσσε τα επιχειρήματά του, μας ανέφερε ως μια μπάντα εντελώς ξένη από την ελληνική πραγματικότητα. Κάτι έλεγε για ηλιόλουστα ελληνικά καλοκαίρια και τι σχέση μπορούσαν να έχουν όλα αυτά με τη «μαυρίλα» και απαισιοδοξία που μας χαρακτήριζε ενώ ζούσαμε στην «ομορφότερη χώρα του κόσμου».

Τώρα όμως, νομίζω, σαν πολλοί να βρισκόμαστε «Νότια Του Ανύπαρκτου Βορρά» και δεν αναφέρομαι μόνο στον γεωγραφικό χώρο που ονομάζουμε Ελλάδα. Πάλι παρασύρθηκα…

Εν κατακλείδι… στο «Polaroids 16» έγραψα για κάποιες σημαντικές στιγμές για το γκρουπ μας που θα μπορούσαν να εκληφθούν και σαν ένα ικανοποιητικό τέλος της ιστορίας μας. Υπάρχουν αρκετές ενδιαφέρουσες άγνωστες ιστορίες και μετά τις αρχές του 1987 που φτάσαμε – αλλά και πριν – που μπορούν να καταγραφούν ή να παραμείνουν απλά ως αναμνήσεις εκείνων που τις έζησαν.

Αυτό δεν το γνωρίζω.

Τα ερωτήματα με μονολεκτικές απαντήσεις (Ναι – Όχι) φαίνεται να είναι σημεία των καιρών.

Οπότε θέτω και εγώ ένα.

Τα «Μy 80’s Polaroids» να συνεχίσουν ή να τα αφήσουμε στην ησυχία τους;

(Η βαρύνουσα απάντηση νομίζω ότι θα δοθεί από την ομάδα «New Wave In Athens At The 80’s» που φυσικά στηρίζουμε και εμείς).

Στην ηχογράφηση του «South Of No North» το 1987, στο στούντιο «Blue Moon» του Χρήστου Μανωλίτση.

Οι δύο South Of No North (George K. και Fivos), που σήμερα κυκλοφορούν άλμπουμ (μαζί με δύο άλλους μουσικούς, Housework και Kostas K.) ως Dreamline, θέλησαν να μοιραστούν ήχο και στίχους από το παρακάτω κομμάτι. Ελπίζουν να σας αρέσει. Ό,τι θα ακούσετε υπάρχει στο πρώτο του άλμπουμ «Here & Gone».

Here and gone

Of all the world’s fantastic tales,

this I can’t confess to anyone

Bedridden waves, a house all full of storms,

the raven dressed up as the dove..

But she was just the pillow, just the girl above

the thundercloud, all here and gone

All here and gone, the shore

All here and gone, the prize

All here and gone, dear lord

It’s cold as hell, all here and gone

I talked myself out words

Guess I was right that I was wrong

It made sense cause I was crazy

Me and my weather, we don’t get along

All here and gone, dear lord

The prize I wasn’t fighting for

Now you see it, now you don’t

And it’s cold as hell…