Kείμενο – Λώρα & Γιώργος  //
Φωτογραφίες – Navridis Ipp //

———————————–

Στιγμή 1η. Ας ξεκινήσουμε με τα βασικά. Η Πλατεία Νερού είναι ιδανική επιλογή για φεστιβάλ. Πολλοί το λένε αυτό. Το λέμε και εμείς. Τo Release Athens  έχει βρει την ιδανική έδρα για να στήνει φεστιβάλ. 

Στιγμή 2η.  Οι περφόρμανς των Αθηναίων The Rattler Proxy ήταν ενδιαφέρουσα. Dance – Electronica με άποψη. Και φανταζόμαστε πως η εμφάνισή τους στο Release Athens ήταν το βάπτισμα σε μια κολυμπήθρα δυσκολιών που τους έδωσε εμπειρίες που θα χρησιμοποιήσουν στο μέλλον. Αχ…αυτό το μέλλον. Όλοι προς τα εκεί κοιτούν αλλά κανείς δεν το βλέπει. Οι The Rattler Proxy πρέπει να συνεχίσουν….no matter what. 

The Rattler Proxy

Στιγμή 3η.  Δεν θα ξεχάσουμε την Etten. Γνωστή και από παλαιότερα project όπως οι Film και σταθερή αξία στο χώρο της Indie Αθήνας. Η κοπέλα έχει φωνή. Έχει σκηνική παρουσία. Είναι η ντίβα της δύστροπης και συνάμα γόνιμης εγχώριας ανεξάρτητης ποπ σκηνής. Μια ερώτηση, “γιατί δεν εμφανίζεται περισσότερο συχνά live σε κλαμπ;”

Στιγμή 4η. Ο Larry Gus μάς κέντρισε το ενδιαφέρον με την εκκεντρική αλλά και αμφιλεγόμενη παρουσία του.

O Larry Gus

Στιγμή 5η. Οι Βερολινέζοι Moderat  κατάφεραν, αν και σε ανοιχτό χώρο, να είναι τόσο σκοτεινοί και υποβλητικοί με ένα άρτιο light show να συνοδεύει τα A New Error, Reminder, Bad Kingdom και Running. Τα παιδιά πάνε για μεγάλα πράγματα. Ήχος και φως και μουσική και ένταση. Η σκοτεινή techno κουλτούρα του Βερολίνου έχει head-lining προσδοκίες. Οι Moderat έχουν τα πάντα για να γίνουν σούπερ – σταρ, αν δεν είναι ήδη. 

Moderat

Στιγμή 6η.  Η Jonna Lee.  Το αυθεντικό ξωτικό από τη Σουηδία που έντυσε με την αιθέρια φωνή της, τις μελωδίες και τα beat των Röyksopp ξεκινώντας με το low-tempo Monument για να μας ξεσηκώσει λίγο μετά με την άψογη σκηνική παρουσία της.

Στιγμή 7η. Δεν θα ξεχάσουμε τον Jamie Irrepressible που τραγούδησε μοναδικά τα “Something in My Heart” και “I Had This Thing”. Ο τύπος θα μπορούσε να γίνει το τρίτο μέλος του ντουέτου των Röyksopp.

Στιγμή 8η.  Οι headliners Röyksopp που μας χάρισαν μια εμφάνιση αντάξια του ονόματός τους.  Μέσα σε έναν καταιγισμό χρωμάτων και laser, τα Never Ever (RYXP Club Mix), This Must Be It, Running to the Sea, What Else Is There?, The Girl and the Robot, Sayit και Do it Again μάς ξεσήκωσαν για περίπου μιάμιση ώρα σε ένα πάρτυ που δεν θέλαμε να τελειώσει ποτέ.

Röyksopp

Στιγμή 9η. Θα θέλαμε να ξεχάσουμε, δεν μπορούμε όμως να το κάνουμε, το μικρό σε προσέλευση (5.000 περίπου) και όχι τόσο ένθερμο κοινό της πρώτης μέρας του φεστιβάλ.