Του Απέναντι //

Στην Τουρκία είμαστε «ικανοί» όταν κοιτάμε μόνο προς τα έξω. Πόσο αφελές! Πόσο ασφαλές! Οι άλλοι μάς πήραν όσα μας ανήκουν. Οι άλλοι θέλουν να μας αδικήσουν. Οι άλλοι δεν γνωρίζουν τις αλήθειες που γνωρίζουμε εμείς. Ο λόγος μας είναι πύρινος όταν θέλουμε κάτι από τους «δυνάστες» μας. Ασθενικός, σαν να κρύβουμε την αλήθεια κάτω από το χαλί, όταν συζητούμε για τις δικές μας ανεπάρκειες. Κάνουμε λες και αυτές δεν υπάρχουν. Δεν υπήρξαν. Δεν θα υπάρξουν. Πριν λίγες μέρες, στην πόλη Aladag, στα Άδανα, όταν κοιτώνας μαθητριών γυμνασίου – λυκείου έπιασε φωτιά. Εκείνη τη στιγμή υπήρχαν παιδιά που μελετούσαν τα μαθήματα τους. Κάποιοι από τους μαθητές πήδηξαν έξω από τα παράθυρα του κοιτώνα. Πιστεύεται πως η φωτιά προκλήθηκε από ηλεκτρική βλάβη. Η φωτιά άφησε πίσω της 11 μαθητές και έναν δάσκαλο νεκρούς, 22 μαθητές τραυματισμένους.

– Ο δήμαρχος της περιοχής, Huseyin Sözlü, σε ανακοίνωσή του, παραδέχτηκε πως η «έξοδος κινδύνου» ήταν κλειδωμένη από μέσα. Με αποτέλεσμα οι μαθητές που συγκεντρώθηκαν εκεί να μην μπορούν να εξέλθουν του φλεγόμενου κτηρίου. Όλοι τους ήταν παιδιά 12-13 ετών.  Αρχικά οι αρχές επέβαλαν συσκότιση στην κάλυψη από τα Μέσα Επικοινωνίας του γεγονότος. Η δικαιολογία τους; Πως η δημοσιοποίηση του γεγονότος θα διατάρασσε την ηρεμία των κατοίκων της περιοχής. Θα προκαλούσε προβλήματα στη δημόσια τάξη. Πιθανώς θα έφερνε εμπόδια στην έρευνα.  Νομίζω ό,τι νομίζετε. Πως ο λόγος τοποθέτησης θυρών πυρασφάλειας σε κτήρια έχει λόγο. Να έχουμε διαφυγή σε περίπτωση πυρκαγιάς του κτηρίου που μας φιλοξένει. Το γεγονός γίνεται περισσότερο ηλίθιο αν συλλογιστούμε πως οι περισσότερες «έξοδοι κίνδυνου» του κτηρίου ήταν κλειδωμένες. Ίσως ο λόγος γι’ αυτό ήταν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά στα κορίτσια να καπνίζουν στις σκάλες ή να καλέσουν, κρυφά, αγόρια στα δωμάτιά τους. Όπως και να έχει η ηλιθιότητα κυβερνά. Και η ηλιθιότητα, συχνά, μπορεί να είναι φονική.  Σας χαιρετώ από τη χώρα που ποτέ δεν κοιτά μέσα της.

c77ba7dd-553c-4f40-88ab-bb0361a6b6b6