Του Γιώργου Ράλλη //
Vice Lesley. 38 ετών. Κιθαρίστας, συνθέτης, τραγουδιστής των Velvoids. Ιδρυτής της κολεκτίβας Thinkbabymusic και της ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρείας TBMR Records.
– Ποιο ειναι το αγαπημένο σου άλμπουμ “σήμερα” ;
Ένα αντίτυπο της πρώτης ελληνικής έκδοσης (1976) του “Black And Blue” των Rolling Stones.
– Πού άκουσες την αγάπη μέσα του ;
-Σιγουρα στο “Hey Negrita”, “Fool To Cry” και το “Memory Motel”.
–Πότε και πού άκουσες το άλμπουμ που λες πρώτη φορά;
-Το βρήκαμε με φίλους παρατημένο σε ένα υπόγειο τα πρώτα μου χρόνια στην Ελλάδα, δυστυχώς χωρίς εξώφυλλο αλλά σε καλή κατάσταση και το πήγα σπίτι να το ακούσω επιτόπου. Ήμουν περίπου 15 χρόνων.
–Κάνε την καρδιά σου “πέτρα”, υπάρχει κάποιο κομμάτι που ξεχωρίζεις;
-Ξεχωρίζω το “Hey Negrita” για το απίθανο groove του rhythm section. Οι περισσότεροι πάντα θεωρούσαν οτί είναι ο Keith που παίζει αυτό το κολλητικό riff σε όλο το κομμάτι ενώ στην πραγματικότητα ήταν ιδέα του Ron Wood ο οποίος και το εκτελεί, αλλά αν προσέξεις κ τι παιζει ο Richards απο πίσω του θα καείς ώρες, στην ουσία όλο παίζει φράσεις γύρω απο το beat του drummer, Charlie Watts. ..Tο ΄χω βάλει για μέρες σε αναλογικό repeat.
