Από τον Γιάννη Αλεξίου //
Αθήνα, ντάλα μεσημέρι και ο Θεός του Blues έφερε σύννεφα όταν καθίσαμε σε μία καφετέρια στο κέντρο, να θυμηθούμε την ιστορία των θρυλικών Drifting Around. Ο ιδρυτής τής blues μπάντας που τάραξε τα νερά στα 90ς με τις αναρίθμητες live εμφανίσεις, ο στυλίστας Ανδρέας Γκομόζιας και ο υπογράφων, μάνατζέρ τους τότε, τα είπαμε έξω από τα δόντια, όπως άλλωστε συνηθίζουμε. Το μεγάλο γεγονός είναι ότι 15 χρόνια μετά οι Drifting Around, η πιο περιζήτητη μπάντα στα 90ς, θα ξαναβρεθούν όλοι μαζί για ένα μοναδικό live blues happening στο Vinyl Is Back, το Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου στο Μουσείο Αυτοκινήτου στις 6 μ.μ. Εκεί θα διεξαχθεί το original vinyl bazaar show και σίγουρα θα ανυπομονούν να τους δουν οι πιστοί φίλοι του συγκροτήματος και πάλι για μια φορά, αλλά και όσοι νεότεροι έχουν ακούσει γι’ αυτούς, να δουν πώς παίζεται το αυθεντικό blues! Πάμε λοιπόν…
Ανδρέας Γκομόζιας : «Ήμουν σε μια φάση που έπαιζα, κατά τη γνώμη μου, στην καλύτερη blues μπάντα ever της Ελλάδας, που λεγόντουσαν Blues Family, με αρχηγό τον Γιάννη Μόνο. Με πήραν σαν μέλος το 1988 και με έβαλαν στο blues. Έμαθα το blues από τους Blues Family. Αλλά επειδή είχα την προσωπικότητά μου κι εγώ σαν μουσικός και σαν άνθρωπος, δεν άντεχα τους χαρακτήρες αυτούς και γινόμουν πολύ επιθετικός και ασυνεπής, παρόλο που τους αγαπούσα πολύ και σε κάποια στιγμή αναγκάστηκα να φύγω. Ένα βράδυ τσακωθήκαμε και αποφάσισα να πάρω τον δρόμο μου. Τότε έπεσαν όλοι επάνω μου, γνωστοί, φίλοι και μου έλεγαν πώς τολμάς να τσακώνεσαι με τους Blues Family. Θεωρούσαν ότι θα καταστραφώ, δεν θα μπορέσω να ξαναπαίξω μουσική…».Γιάννης Αλεξίου : «Εσύ και ο Mick Taylor που άφησε τους Rolling Stones για να παίξει τα blues του…»
Α. Γ.: «Τότε λοιπόν ήθελα να παίξω με τον πιανίστα, τον Δημήτρη τον Πολύτιμο που έβλεπα από μικρός στο Κύτταρο με τους Socrates, στις αρχές του ’80, και μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση σαν μουσικός. Τον έβλεπα στο Graffiti και δεν το πίστευα ότι έβλεπα τον Πολύτιμο με κάποιες ευκαιριακές μπάντες. Ξαφνικά λοιπόν μου μπαίνει η ιδέα και βρίσκω τον φίλο μου τον Γιάννη Αλεξίου και μάνατζερ των Blues Family, με τον οποίο είμαστε παιδικοί φίλοι και του λέω: θέλω να φτιάξω μια δική μου blues μπάντα. Βρήκα λοιπόν τον Πολύτιμο μέσω του ντράμερ του Ζαφείρη Τσίναλη και του τηλεφώνησα κι εγώ κι εσύ και η πρώτη μας εμφάνιση σαν Drifting Around έγινε στη Ν. Σμύρνη, σε ένα υπόγειο κλαμπ».
Γ.Α.: «Κάτω από το Κραχ, στο εμπορικό κέντρο. Απογευματινή εμφάνιση κατά τις 6, που ήταν τότε της μόδας. Το κλαμπ ήταν γεμάτο και ανάμεσά τους και ο Πάνος Κατσιμίχας που κοίταζε εκστασιασμένος. Ένα κλαμπ που έπαιζε άσχετη με τα blues μουσική, 90ς επιτυχίες. Νωρίτερα είχε έρθει ο Πολύτιμος το μεσημέρι, μαζί με όλα τα μέλη των Drifting Around στο σπίτι μου, στη μονοκατοικία στη Ν. Σμύρνη για πρόβα. Οργανωτικός πάντα, ήρθε με τις παρτιτούρες του, στην ώρα του…»
Α.Γ.: «Έπαιξε στο πιάνο της αδερφής σου, κι έπαιξε πολύ ωραία! Με τους Drifting Around φάνηκε πραγματικά η αξία του σαν πιανίστας, γιατί με τον Πουλικάκο παίζει από πίσω. Έχει μεγάλες δυνατότητες σαν μουσικός και εκεί δεν θέλησε για προσωπικούς λόγους να τις δείξει. Στους Drifting Around τού δώσαμε βήμα και τον ωθήσαμε να παίξει. Και ο ίδιος δεν πίστευε ότι θα παίξει σε μια μπάντα μόνο blues. Εγώ το πίστευα ότι θα παίξουμε blues με τον τρόπο που ήθελα. Εκείνη την εποχή είχες την πειθώ και σε άσχετα μαγαζιά, με άσχετες μουσικές, τους έπειθες να βάλουν τους Drifting Around.»
Γ.Α.: «Θυμάσαι σε πόσα μαγαζιά παίξατε που δεν είχαν ξαναβάλει ποτέ πριν live. Αυτό ήταν εξιταριστικό για μένα..»
Α.Γ.: «Επειδή ήταν καλό το feeling και η ατμόσφαιρα μεταξύ μας και τα μέλη του γκρουπ, παρότι δεν ήμασταν τόσο καλά παιχτικά ή τεχνικά, όπως ήμουν με τους Blues Family, το feeling ήταν καλύτερο κι αυτό έβγαινε επί σκηνής. Αυτό μας βοήθησε να κλείσουμε πολλές δουλειές. Τις δουλειές που είχαμε δεν τις είχαν και πολλές μπάντες.»
Γ.Α.: «Πολλές φορές υπήρχαν δύο εμφανίσεις την ημέρα, μία απόγευμα και μία βράδυ.»
Α.Γ.: «Αυτό οφειλόταν στη μεγάλη σου όρεξη και στην πολύ καλή σχέση που είχαμε όλοι μεταξύ μας.»
Γ.Α.: «Να σου πω ότι το είχα πάρει τόσο ζεστά που είχα χάσει τη δουλειά μου για τους Drifting Around. Τότε δούλευα στον Αδέσμευτο Τύπο του Ρίζου, νυχτερινός συντάκτης, ο μόνος στην εφημερίδα, πήγαινα δηλαδή κατά τις 11 και έφευγα στις 7 το πρωί, όπου παρακολουθούσα το μπίπερ μήπως συμβεί κάτι να ειδοποιήσω. Συνήθως δεν γινόταν τίποτα και για να μην νυστάζω έγραφα δελτία Τύπου της μπάντας, τα φωτοτυπούσα, όπως και τις αφίσες, έκανα κολάζ στο χαρτί με το γκρουπ και πεταγόμουν στα μπαρ που είχα κλείσει εμφανίσεις να δώσω αφίσες ή έκλεινα ραντεβού με τους ιδιοκτήτες των μαγαζιών, που τότε πήγαιναν στα κλαμπ, για να κλείσω live. Μετά γύριζα στην εφημερίδα. Μια νύχτα λοιπόν χτύπησε η 17 Νοέμβρη! Κι εγώ έδινα αφίσες κάπου και δεν το άκουσα… Απολύθηκα αμέσως την επομένη! Αλλά τελικά ήταν για καλύτερο, γιατί πριν φύγω για Αγγλία με την αποζημίωσή μου έκλεισα δουλειά καλύτερη στον Ελεύθερο Τύπο, όπου ανέλαβα υπεύθυνος μουσικός στο Θεαθήναι… Οπότε όλα καλά. Οι δε φύλακες μου είπαν τότε χαριτολογώντας ότι δεν φανταζόντουσαν ότι πήγαινα αλλού, αλλά σε δουλειά της εφημερίδας”
*ΟΙ DRIFTING AROUND ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΎΝ LIVE ΣΤΟ VINYL IS BACK ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 6 Μ.Μ., ΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ. ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΥ (Γ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ, 4ος όροφος)
