από την Αγγελική Κώττη //

Δεν είναι αυτονόητο ότι διατελείς μέλος ενός οργάνου εφ’ όρου ζωής, αν και αυτό μπορεί να συμβεί και θυμίζω τον αείμνηστο Γιάννη Μηλιάδη. Ούτε είναι δυνατόν να επαναλαμβάνεται η θητεία σου αδιακόπως, αν και αυτό συμβαίνει επίσης. Αρκετοί επιστήμονες παρέμειναν και μερικοί παραμένουν ακόμη σε γνωμοδοτικά συμβούλια του υπουργείου Πολιτισμού όπως το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων αν και η θητεία τους έχει ανανεωθεί πολλάκις.

-Προσωπικά, είμαι υπέρ της ανανέωσης των προσώπων, ιδίως όταν οι καιροί είναι δύσκολοι, όπως οι τωρινοί. Εξαρτάται τι νοείται ως ανανέωση όμως. Και πώς την εννοεί η εκάστοτε πολιτική ηγεσία, ιδιαιτέρως, δε, ο υπουργός που υπογράφει και τη σχετική απόφαση.

-Να ανανεωθεί το ΚΑΣ, ούτε συζήτηση. ΑΛΛΑ. Δεν είναι «ανανέωση» η απομάκρυνση κάποιων προσώπων που είχαν δυνατή και μαχητική θητεία. Και αναφέρομαι συγκεκριμένα στην Αναστασία Τούρτα, στην Αγγελική Κοτταρίδη και στην Αλκηστη Παπαδημητρίου. Λαλίστατες, οι δυο πρώτες στις συνεδριάσεις στις οποίες μετείχαν ως τακτικά μέλη. Λαλίστατη και η τρίτη σε προηγούμενη θητεία της ως τακτικού μέλους του ΚΑΣ (διότι τώρα ήταν αναπληρωματική). Πάντοτε υπέρ των αρχαιοτήτων, «ποτέ από το χρέος μη κινούσες» που θα έλεγε κι ο ποιητής.
-Έχουν πολλές διαφορές οι τρεις και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να τις κατηγοριοποιήσουμε. Έχουν όμως βασικές ομοιότητες που δυστυχώς δεν ελήφθησαν υπόψη από την υπουργό. Εξαιρετική επιστημονική κατάρτιση, ευδόκιμη θητεία στην αρχαιολογική υπηρεσία, μαχητικότητα στην προστασία των αρχαιοτήτων. Ενασχόληση με το αντικείμενό τους, 24 ώρες το 24ωρο. Τουτέστιν, ζουν και αναπνέουν για την αρχαιολογική υπηρεσία. Αυτό.

-Ακατανόητη λοιπόν φαντάζει η υπουργική απόφαση. Για ένα ΚΑΣ που η μαχητικότητα του έλειπε ιδιαίτερα, σχεδόν σε βαθμό πλήξης. Τι ενόχλησε την πολιτική ηγεσία; Γιατί αντικατέστησε τις συγκεκριμένες αρχαιολόγους κρατώντας στη θέση τους άλλα μέλη του ΚΑΣ που ή φεύγουν στα μισά της συνεδρίασης, ή ασχολούνται καθ΄ όλη τη διάρκειά της με δικά τους θέματα και αποφεύγουν να τοποθετηθούν; Μερικοί, μάλιστα, την κάνουν εντέχνως λίγο πριν από την ψηφοφορία, όταν το θέμα είναι κρίσιμο. Αλλά φαίνεται πως αυτά δεν ενοχλούν κανένα. Αρκεί να είναι «δικοί» μας (και όχι μόνο ιδεολογικά) και όλα συγχωρούνται. Σε βάρος της ποιότητας των συνεδριάσεων και της προστασίας των αρχαίων. Τι ντροπή για τον ΣΥΡΙΖΑ να ακολουθεί την πεπατημένη…