του Γιάννη Παναγόπουλου //

Την ερχόμενη Κυριακή η συναυλία είναι δωρεάν. Γίνεται σ’ έναν από τους αισθητικά και οργανωτικά καλύτερους χώρους της Αθήνας, στον “Φάρο” του Κέντρου Πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος. Την τελευταία φορά που πήγα σε λάιβ του Μπάμπη Παπαδόπουλου, ναι του κιθαρίστα που κάποτε έπαιζε στις Τρύπες, πλήρωσα εισιτήριο. Και κάθε φορά που παίζει ο Μπάμπης στην Αθήνα τον βλέπω, πληρώνω εισιτήριο και μάλιστα χαμογελώντας. Τα λάιβ του είναι μυσταγωγικά. Οι άνθρωποι που τα παρακολουθούν είναι άνθρωποι που θα μπορούσαμε να κάνουμε παρέα. Νομίζω πως ο κιθαρίστας από τη Θεσσαλονίκη κυκλοφορεί αυτό που λείπει από το σοβαροφανές, εντελώς φλύαρο ελληνικό τραγούδι. Οι εξαιρέσεις είναι λίγες. Αλλά είναι τόσο αξιόπιστες που τις λατρεύω. Ο Μπάμπης ανεβαίνει στη σκηνή με κορυφαίους μουσικούς. Και θεωρώ πως η μουσική του δεν χωρά σε πλαίσια. Τη λες ελληνική Μουσική Δωματίου. Και το ελληνική το μοστράρω γιατί ο Μπάμπης χωρά τον ήχο του μπουζουκιού με τον ήχο του βιολιού χωρίς το πάντρεμα να είναι γινάτι άνοστου προξενιού που, όταν τα φώτα σβήσουν και οι συγγενείς αποχωρίσουν, το ζευγάρι μαλώνει, μαλλιοτραβιέται.

 

Ο Μπάμπης Παπαδόπουλος μάς είπε: “Τα νέα παιδιά έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο με μουσικές και χίλια δυο πράγματα. Είναι τόσα πολλά. Σαν κομμάτια από ένα τεράστιο παζλ που δεν ενώνονται Η εικονική επικοινωνία το γιορτάζει αλλά, από την άλλη, υπάρχει και γερή, πραγματική, απομόνωση. Δεν υπάρχει ένα κίνημα να εκφράσει το κοινό. Κάποια στιγμή και αυτό θα γίνει. Αν επιστρέψω στο παρελθόν μου θα έλεγα πως πάντα έβρισκα τοίχο σε εκείνα που ήθελα να κάνω. Οι άνθρωποι που πάντα επέλεγαν να κάνουν κάτι διαφορετικό πάντα αντιμετώπιζαν αντιδράσεις. Και αυτό δεν είχε να κάνει με το αν σε μια περίοδο υπήρχαν πολλά χρήματα, λίγα χρήματα ή καθόλου χρήματα. Ακόμα και την περίοδο που τα φράγκα έρρεαν με τη σέσουλα, το όνειρο ήταν να φαγωθούν σε σκυλάδικα. Από την άλλη, οι διαφορετικές μουσικές δεν ξέφευγαν απ’ αυτό που λέμε περιθώριο. Θυμάσαι όλες εκείνες τις ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες που έσκασαν τη δεκαετία του ’80; Όλες κατέρρευσαν. Τώρα ίσως τα πράγματα είναι καλύτερα. Κανένας δεν έχει ανάγκη την εταιρεία για να κυκλοφορήσει κάτι. Ηχογραφείς τη μουσική σου. Την ανεβάζεις στο ίντερνετ, τη μοιράζεσαι με 10 ή 100 φίλους και βρίσκεις έναν χώρο να παίξεις. Αν θέλεις να κάνεις κάτι, απλά το κάνεις.”

Από τη μάλλον μακρινή – αλλά πάντα επίκαιρη – εποχή του συγκροτήματος Τρύπες, στις πιο πρόσφατες συνεργασίες του με καλλιτέχνες, μεταξύ άλλων, όπως ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Σωκράτης Μάλαμας και οι Χειμερινοί Κολυμβητές και κυρίως με την παράλληλη προσωπική του πορεία, ο Μπάμπης Παπαδόπουλος έχει καταφέρει κάτι πολύ σπάνιο: να μας μιλάει ταυτόχρονα και στην καρδιά και στο μυαλό. Ένας εξερευνητής της κιθάρας, του ήχου, της αρμονίας και της ενορχήστρωσης, δεν εφησυχάζει και δεν αναπαύεται σε δάφνες του παρελθόντος. O κιθαρίστας από τη Θεσσαλονίκη μας έχει πει: “Δεν έχει παρουσιαστεί ένα μεγάλο νέο ρεύμα που θα παρασύρει τους νέους ανθρώπους. Πολλοί 20άρηδες αναγνωρίζουν τη μουσική με ονόματα που έρχονται από τη δεκαετία του ’90. Τον Μάλαμα, τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, τον Γιάννη (Αγγελάκα), τις Τρύπες ή τα Σπαθιά. Δεν είναι δυνατό ο σημερινός εικοσάρης να μην έχει κάτι δικό του να βγάλει. Αυτό μου λέει πολλά. Μου δείχνει πολλά. Ας πούμε μια ατολμία στο να εκτεθεί. Να πιάσει αυτό που συμβαίνει και να μπει βαθιά μέσα του.”

Με τον Μπάμπη  επί σκηνής συμμετέχουν οι ξεχωριστοί μουσικοί του «Acoustic Set», οι οποίοι συμμετείχαν και στην ηχογράφηση του τελευταίου του δίσκου «Μέσα στον Πόνο Είν’ η Χαρά Μες στη Χαρά Είν’ ο Πόνος» (puzzlemusik& B-othersideRecords) και αυτή την περίοδο ετοιμάζουν την τέταρτη δισκογραφική δουλειά του Μπάμπη Παπαδόπουλου. Ένα εξαιρετικό σεστέτο εγχόρδων αποτελούμενο από κορυφαίους μουσικούς που παρασέρνουν τον ακροατή καθώς βυθίζονται και οι ίδιοι σε ένα αισθαντικό, καθάριο και μελωδικό ταξίδι.

Συντελεστές:
Φώτης Σιώτας (βιολί και βιόλα)
Μιχάλης Βρέττας (βιολί)
Δημήτρης Βλαχομήτρος (μπουζούκι)
Διονύσης Μακρής (κοντραμπάσο)
Τάσος Μισυρλής (τσέλο)
Τίτος Καργιωτάκης (κονσόλα ήχου)

Info:
Κυριακή 21 Ιανουαρίου
Ώρα Έναρξης: 21.00
Φάρος – Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Είσοδος Ελεύθερη