Από την Ντέμη Αυλωνίτη //

Η ευρηματική ταινία “Lego” είχε κερδίσει το περσινό βραβείο BAFTA για την καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων. Ποια θα είναι όμως αυτή που θα κλέψει τις εντυπώσεις στην τελετή απονομής των βραβείων της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, την Κυριακή 14 Φεβρουαρίου, στη Βασιλική Όπερα του Λονδίνου; (Μια βραδιά κατά την οποία αναμένουμε να δούμε αν «ο Αστακός» του Γιώργου Λάνθιμου θα κερδίσει αυτό της Καλύτερης Βρετανικής Ταινίας). Υποψήφιες στην κατηγορία Best Animated Film είναι οι ταινίες “Inside Out” (Τα Μυαλά Που Κουβαλάς), “Minions” και “Shaun the Sheep Movie” (Σον Το Προβατάκι: Η ταινία).

Στην πρώτη, η οποία έχει αποσπάσει τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων, κυριαρχούν τα ανθρώπινα συναισθήματα. Στη δεύτερη, πρωταγωνιστούν οι σκανδαλιές και η περιπέτεια. Και στην τρίτη, η οποία με κέρδισε περισσότερο απ’ όλες, η εξυπνάδα, το ποιοτικό χιούμορ και η τρυφερότητα. Ας τις δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά.

Το Inside Out της Pixar αποτελεί μία πολύχρωμη ματιά στα συναισθήματα ενός νεαρού κοριτσιού. Αλλά και στο πόσο δύσκολη είναι η προσαρμογή σε μία νέα πραγματικότητα κατά την ενηλικίωσή του. Πρωταγωνιστές είναι η μικρή Riley αλλά και η Χαρά, η Θλίψη, ο Φόβος, η Αηδία και ο Θυμός. Δηλαδή τα συναισθήματα τα οποία την καθοδηγούν και στιγματίζουν τις αναμνήσεις της. Η πλοκή ξεκινά όταν η Riley γίνεται έντεκα ετών και αναγκάζεται να μετακομίσει από τη Μινεσότα στο Σαν Φρανσίσκο χάνοντας αγαπημένους φίλους, δραστηριότητες, αλλά και τις ώρες παιχνιδιού με τον πατέρα της, καθώς εκείνος έχει πολλή δουλειά λόγω της νέας επιχείρησης στην οποία εργάζεται. Μέχρι και η πιτσαρία στη νέα αυτή περιοχή φτιάχνει μόνο ένα είδος πίτσας (ε, αυτό τώρα δεν είναι τρομερό); Και κάπου εκεί η χαρά παύει να έχει τα πρωτεία. Και τη θέση της παίρνουν τα υπόλοιπα συναισθήματα. Σεναριακά, σκηνοθετικά (Pete Docter) και τεχνικά η ταινία είναι εντυπωσιακή και ξεχειλίζει από φαντασία. Η πλοκή φλερτάρει ανάμεσα στην πραγματική δράση και στο κέντρο ελέγχου των αισθημάτων της Riley. Ποιο συναίσθημα θα κυριαρχήσει, βάζοντας τη δική του πινελιά στην προσωπικότητά της; Ίσως τελικά η θλίψη βοηθά στο να οδηγηθούμε στη χαρά.

1Τα ατίθασα Minions των Universal Studios μαθαίνουμε ότι υπάρχουν στον πλανήτη πολύ πριν από εμάς. Και μοιράζονται έναν στόχο. Να υπηρετήσουν τον πιο απαίσιο αφέντη που μπορούν να βρουν. Όταν όμως ξεμένουν από αφέντη, η φυλή τους κινδυνεύει να πέσει σε κατάθλιψη. Έτσι, τα τρία Minions, Stuart, Kevin και Bob αποφασίζουν να αναλάβουν δράση. Συγκεκριμένα, ξεκινούν ένα ταξίδι προς αναζήτηση του ιδανικού αφέντη. Αυτόν τον βρίσκουν, στο πρόσωπο της αδίστακτης κακοποιού Scarlet Overkill (με τη φωνή της Sandra Bullock), σε ένα συνέδριο κακοποιών στο Ορλάντο. Και γίνονται βοηθοί της, αναλαμβάνοντας να κλέψουν για χάρη της το στέμμα της βασίλισσας της Μεγάλης Βρετανίας. Στην ταινία υπάρχουν λιγότερες επιτυχημένες χιουμοριστικές σκηνές από τις αναμενόμενες, ειδικά μετά το μεγάλο ντόρο που έχει γίνει γύρω από το όνομα των μικροσκοπικών κίτρινων πλασμάτων. Με εξαίρεση κάποιες φάσεις απ’ όπου “παρελαύνουν” από μπροστά μας κιθάρες, τραγουδιστές και γνωστά έργα (π.χ. ο πίνακας Tomato Soup του Andy Warhol) ή ακούγονται κομμάτια όπως τα “Break Οn Τhrough” (Τo Τhe Οther Side) των Doors, “Happy Together” των Turtles, “Give Me A Ticket For An Aeroplane” των Jefferson Airplane και “Revolution” των Beatles. Στο ρόλο του αφηγητή της ιστορίας ακούγεται η φωνή του Geoffrey Rush. Η σκηνοθεσία είναι των Pierre Coffin και Kyle Balda.

άνοιγμαΗ ευρηματική ταινία Shaun the Sheep της Aardman Animations με εξέπληξε ευχάριστα. Κάτι το οποίο δεν περίμενα να συμβεί κυρίως όταν έμαθα ότι δεν έχει διαλόγους, αλλά άναρθρους ήχους. Παρόλα αυτά, σε αντίθεση με το “Inside Out” και τα “Minions” , δεν υπήρξε ούτε ένα σημείο που να κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μου. Κι ας μέτρησα και προβατάκια! Είναι μία άρτια ταινία κινουμένων σχεδίων. Κυριαρχούν, προσεγμένες σε κάθε λεπτομέρεια διασκεδαστικές εικόνες και αξιολάτρευτοι χαρακτήρες, οι οποίοι δημιουργήθηκαν με την τεχνική της πλαστελίνης και του stop – motion, το ευφυές χιούμορ και τα τρυφερά μηνύματα. Η σκηνοθεσία της ιστορίας του Σον, του έξυπνου και άτακτου προβάτου, είναι των Mark Burton και Richard Starzak. Ο Σον βαριέται τη ρουτίνα της καθημερινότητάς του, όπου πρέπει να κάνει τα ίδια και τα ίδια στη φάρμα. Έτσι, αποφασίζει να πάρει μια μέρα ρεπό και να το σκάσει, κρυφά από τον αγρότη – ιδιοκτήτη τους και το καλοπροαίρετο τσοπανόσκυλο Μπίτζερ, με το υπόλοιπο κοπάδι. Όταν το αφεντικό το αντιλαμβάνεται, απομακρύνεται από τη φάρμα προκειμένου να τους βρει. Την ίδια ώρα, ο Σον και η παρέα του βρίσκονται στη χαοτική μεγάλη πόλη όπου τα πράγματα αρχίζουν να βγαίνουν εκτός ελέγχου. Κι αυτή η επικίνδυνη περιπέτεια θα έχει ως αποτέλεσμα το να νοσταλγήσουν την παλιά καθημερινότητά τους στη φάρμα.