Από την bitchάρα //

 

-Ο αντισυμβατικός Νίκος Καρούζος συνήθιζε να κρίνει μεγαλόφωνα ποιητές, συγγραφείς, διανοητές και καλλιτέχνες σε δημόσιους χώρους. Μια μέρα, κάποιος τόλμησε να απαντήσει από άλλο σημείο της αίθουσας και να μιλήσει αρνητικά για τον ποιητή που εκείνη την ώρα ο Καρούζος εκθείαζε.

«Μίλησε κανείς;» ρώτησε ο Καρούζος.

Ο αναιδής και προπετής, τόλμησε να προσπαθήσει να μπει αυτόκλητος στην κουβέντα του με τους φίλους του. Αμ δε που τον άφησε ο Καρούζος!

«Μίλησε κανείς;» ξαναρώτησε πιο μεγαλόφωνα αυτή τη φορά. Και όχι, δεν τόλμησε κανείς να εξακολουθεί να κάνει τον έξυπνο.

Οταν κάποιοι ανερμάτιστοι επιχειρούν να κρίνουν έναν Διονύσιο Σολωμό σαν να είναι τσογλάνι της παρέας τους, μού έρχεται λοιπόν στον νου ο Καρούζος και το περίφημο «Μίλησε κανείς;»

Says who που λένε και οι Αγγλοσάξωνες. Και απαξιώ να ασχοληθώ με το τίποτα. Όποιος όμως εξοργίζεται χάνει τα λόγια του και τρέφει τον ναρκισισμό και τη φιλαυτία των ανθρωπαρίων εκτοξεύοντας κατηγορίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Πάρτε τηλέφωνα και διαμαρτυρηθείτε στο μέσον που δουλεύει. Εχετε το ακαταμάχητο όπλο που λέγεται «να τους ταράξουμε στα ντριν». Οι φίλοι των αφεντικών δεν κινδυνεύουν με απόλυση. Οπότε…

Αν και ο ποιητής είχε φτύσει αριστοτεχνικά τύπους σαν αυτόν. Στον Υμνον εις την ελευθερίαν, έγραφε:

«καὶ σ᾿ ἐσὲ καταγειρμένος, γιατὶ πάντα σὲ μισεῖ, ἔκρωζ᾿, ἔκρωζε ὁ σκασμένος, νὰ σὲ βλάψῃ, ἂν ἠμπορῇ.»

Ο Εθνικός ποιητής και ο εθνικός κόπανος.

-Είναι κι ένας άλλος, που θεώρησε προσβολή να ακούει στο Γ’ Πρόγραμμα «Καπνισμένο τσουκάλι». Τον χάλασε και ο Ρίτσος και ο Λεοντής ΚΑΙ ο Ξυλούρης (έλεος όμως!) «Ολα μαγαρισμένα», έγραψε.

«Εδώ δεν είναι νάμαι εγώ πάνω από σένα ή εσύ πάνω από μένα./ Εδώ είναι νάναι ο καθένας μας πάνω απ’ τον εαυτό του» έγραφε ο Ρίτσος.

Ο κυρ καθηγητής μας τερμάτισε το «πάνω από τον εαυτό του». Τον χειρότερο.

Μα τι θράσος κι αυτό! Να μπαίνουν στην κρατική συχνότητα «οι ξωμάχοι κι οι προλετάριοι;» Αντουανέτες όλων των χωρών, ξεσηκωθείτε!

βι-Τα χιτλεροειδή που έφεραν από τη… Γερμανία οι χρυσαυγίτες, για να «τιμήσουν» μαζί τους τα Ίμια (!), ανέβηκαν στον βράχο της Ακρόπολης και, όπως οι ίδιοι δημοσιοποίησαν στην ιστοσελίδα τους, ξεδίπλωσαν τα ναζιστικά τους σύμβολα.

Τα χιτλεροειδή τα βάφτισαν κάτι «καλά» καθεστωτικά site Γερμανούς τουρίστες και φωνασκούσαν επειδή κάποιοι δεν τους άφησαν να επιδεικνύουν τις σβάστικες ανενόχλητοι.

Αλλά, Νίκο μου (που έγραψες τα της πρώτης παραγράφου) ανέβα και καμιά φορά στην Ακρόπολη. Άλλο ο Ιερός Βράχος, άλλο ο Αρειος Πάγος, όπου στην πραγματικότητα ανέβηκαν τα φασιστοειδή. (Μεγάλη προσβολή κι αυτή. Ομως, το πρώτο ζητούμενο του δημοσιογράφου είναι η ακρίβεια. Η επανάσταση, μπορεί να ακολουθήσει.)

-«Η Ιστορία είναι η ζωή των ανθρώπων. Οπως και η ζωή όμως, θέλει ψυχή και πάθος. Αλλιώς, είναι ένας πληκτικός μονόλογος.»

Μαρία Ευθυμίου, καθηγήτρια Πανεπιστημίου. Ουρές όπου πάει να διδάξει. Ρεκόρ συμμετοχής σε διαδικτυακά μαθήματα.

Η πατρίδα, ως συνήθως, κοιμάααααται. Ούτε μια σκέψη να βοηθήσει τέτοιους και άλλους τόσο παθιασμένους επιστήμονες.

-Τα graffiti δεν τα αγαπούν όλοι. Είναι θέμα αισθητικής και δεν θα πω τίποτα.

Άλλο αυτό, άλλο να λες βλακείες. Εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς, ζωγράφοι, πήραν χρώματα και πινέλα και ζωγράφισαν τους γκρίζους βρώμικους τοίχους πολλών σχολείων στον Βόλο καλύπτοντας υβριστικά, οπαδικά συνθήματα.

Και μετά, κάλεσε τους εκπαιδευτικούς η αστυνομία για κατάθεση, επειδή ομάδα γονέων είπε στον Εισαγγελέα ότι τα σχολεία τους φιλοξενούν απρεπή graffiti.

Τι εννοούν οι γονέοι; (κατά το νοικοκυρέοι). Όπως λέει κι ο διαδικτυακός φίλος μου Γιάννης, στην καταγγελία τους αναφέρεται ότι στα γκράφιτι αυτα “κρύβονται ομοφυλοφιλικά σύμβολα” όπως – θεός φυλάξοι – ουράνια τόξα (!) τα οποία κ προφανώς απειλούν τον σεξουαλικό προσανατολισμό της νεολαίας. Διότι, ως γνωστόν, η ομοφυλοφιλία μεταδίδεται από τα ντουβάρια..

Άμα είναι μερικοί «κολλημένοι»…

IMG_20160214_201151

-Οι οπαδοί μπήκαν στο γήπεδο, αντάλλαξαν καρέκλες, φωτοβολίδες, κλπ.

Ανταλλάξτε επειγόντως κανένα λεξικό, κανένα συντακτικό, κάτι τέτοιο τέλος πάντων. Και η Γραμματική, δεν βλέπω να πηγαίνει χαμένη….

-Η Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη ανακήρυξε το 2017 έτος Καζαντζάκη.

Ο Αριστείδης Μπαλτάς ακόμα το φιλοσοφεί και δεν έχει κηρύξει το 2016. Ούτε ο προκάτοχός του Νίκος Ξυδάκης είχε κηρύξει το 2015.

Η Αριστερά ήταν πάντοτε περήφανη για τη σχέση της με το Πνεύμα και την Τέχνη. Αλλά δεν υπάρχει Αγιο Πνεύμα να κάνει επιφοιτήσεις. Μόνος σου τα φροντίζεις αυτά.

‘Η δεν τα φροντίζεις – καλή ώρα.

Αρχή άνδρα δείκνυσι. Να μην τα ξαναλέμε.