Στείλε μου κάτι από το Μπουένος Άιρες – «Προσευχή»
Από την Αλεξάνδρα Φεφοπούλου // *
Στον δρόμο ξανά. Αργεντινή, Ruta 14 πηγαίνοντας βόρεια. Ο καιρός ιδανικός για ταξίδι με μοτοσυκλέτα. Περιμένω να αλλάξει λίγο το τοπίο για να αρχίσω πάλι να τραβάω φωτογραφίες κι αφήνομαι να νιώσω την ελευθερία που προσφέρει ο δρόμος, το ταξίδι. Ατέλειωτα βοσκοτόπια γύρω μου και δασάκια με δέντρα φυτεμένα από ανθρώπινο χέρι, με σκοπό να υλοτομηθούν κάποια στιγμή στο μέλλον. Η φύση γύρω μου βαλμένη στη σειρά: τα βοσκοτόπια περιφραγμένα με σύρματα, τα δέντρα φυτεμένα σε απόλυτη παραλληλία το ένα με το άλλο. Η τάση του ανθρώπου να τιθασεύσει τη φύση απεικονίζεται τέλεια σε κάθε “κλικ” της φωτογραφικής μηχανής.
Και καθώς φωτογραφίζω το τοπίο, την προσοχή μου αρχίζουν να τραβούν τα εικονοστάσια που είναι επίσης “φυτεμένα” στις άκρες του δρόμου. Συνειδητοποιώ πως δεν είναι λίγα, είναι εκατοντάδες και βρίσκονται κατά μήκος όλης της διαδρομής. Η ανάγκη για προσευχή είναι παρούσα σε κάθε χιλιόμετρο της εθνικής οδού.
Ίσως τελικά οι άνθρωποι να φοβούνται να διαχειριστούν το ενδεχόμενο μιας ελευθερίας. Ίσως να έχουν ανάγκη να λογοδοτούν κάπου ή να περιμένουν κάποιο αντάλλαγμα για τις πράξεις τους. Ίσως να μη νιώθουν άνετα με την ιδέα πως μπορούν να επιλέξουν οι ίδιοι αν θα είναι “ενάρετοι” ή “κακοί”, “δίκαιοι” ή “άδικοι” και να δυσκολεύονται να δεχτούν πως η ύπαρξή τους μπορεί να είναι απλώς τυχαία…
* Για πολύ ή για λίγο, η Αλεξάνδρα Φεφοπούλου θα λείπει από την Αθήνα. Με τον φίλο της και μια Vespa κάνουν τον γύρο της Νότιας Αμερικής. Της ζητήσαμε να στέλνει κάθε εβδομάδα μια φωτογραφία που θα καθρεφτίζει μικρά και μεγάλα «κάτι» από τη ζωή της ταξιδεύοντας. Δέχτηκε. Άραγε πόσο μακριά μπορεί να είναι η καθημερινότητα μίας ελληνικής πόλης από τις πόλεις που η Αλεξάνδρα βλέπει σήμερα; Για περισσότερα γύρω από τα ταξίδια της Αλεξάνδρας και του Στέργιου επισκεφτείτε το ιστολόγιο:https://worldvespa.wordpress.com/
