Μία από τις μεγαλύτερες φωνές της Γαλλίας, ο Σαρλ Αζναβούρ, έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών σε ηλικία 94 ετών. Αφησε την τελευταία του ανάσα σε μία από τις κατοικίες του στη Νότια Γαλλία. Ο γεννημένος στις 22 Μαΐου 1924 καλλιτέχνης, ίσως ο μεγαλύτερος Γάλλος τραγουδιστής του 20ού αιώνα, είχε αρμένικες ρίζες. Το πραγματικό του όνομα ήταν Βαγινάκ Αζναβουριάν. Ο πατέρας του Μικαέλ Αζναβουριάν υπήρξε ένας σπουδαίος βαρύτονος από την Τιφλίδα. Μητέρα του ήταν ηθοποιός Κναν Μπαγδασαριάν, από την Τουρκία. Ο Αζναβούρ είχε προγραμματίσει μια μικρή περιοδεία τον ερχόμενο Νοέμβρη σε Γαλλία και Ελβετία. Ενώ πρόσφατα, το περασμένο καλοκαίρι, είχε επιστρέψει εκτάκτως από περιοδεία του στην Ιαπωνία. Τη διέκοψε όταν έσπασε το χέρι του.
Ο Σαρλ Αζναβούρ ήταν γνωστός και ως «Φρανκ Σινάτρα της Γαλλίας». «Τίτλος» που μάλλον αδικεί την πολυδιάστατη καριέρα του. Υπήρξε ο μοναδικός στον κόσμο καλλιτέχνης που προς τιμή του, εν ζωή, ανεγέρθη μνημείο με τον ανδριάντα του. Πέρασε την Κατοχή στο Παρίσι, με τον πατέρα του στην αρχή να στρατεύεται. «Ηταν ένας περίεργος πόλεμος» γράφει ο Σαρλ Αζναβούρ στην αυτοβιογραφία του. «Το μόνο του όπλο ήταν μια κινητή μονάδα κουζίνας. Το καθήκον του ήταν να μαγειρεύει για τα στρατεύματα συμμάχων και εθελοντών. Οταν επέστρεψε στο σπίτι του, έδειξε αληθινό θάρρος, κρύβοντας αρκετούς Εβραίους και μετανάστες από τον γερμανικό στρατό. Ημουν έφηβος και συνάντησα τον Μισάκ Μανουκιάν, ηγέτη της Γαλλικής Αντίστασης και άλλες μορφές του ”Affiche Rouge”. Στηριγμένη σε γεγονός του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν η ταινία «Le passage du Rhin» την οποία γύρισε το 1960. Η υπόθεση συνοπτικά: Μετά την ήττα της Γαλλίας από τη Γερμανία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δύο αιχμάλωτοι Γάλλοι στρατιώτες μεταφέρονται σε ένα γερμανικό αγρόκτημα ως εργάτες. Μετά το τέλος του πολέμου, οι ζωές όλων διασταυρώνονται.
Στη διάρκεια της καριέρας του κυκλοφόρησε δεκάδες άλμπουμ. Οι πωλήσεις τους ξεπερνούν τα 100.000.000 αντίτυπα. Ηχογράφησε περισσότερα από 1.400 τραγούδια. Στα περισσότερα τραγουδούσε στα γαλλικά. Ερμήνευσε, χωρίς ποτέ ν’ αποχωρίζεται την προφορά των γαλλικών, κομμάτια μουσικής και στα αγγλικά, ισπανικά, γερμανικά, ιταλικά. Στις φαραωνικής διάρκειας περιοδείες του περιελάμβανε χώρες από Ευρώπη, Αμερική, Ασία. Ο Αζναβούρ, πέραν της μουσικής, υπηρέτησε μια παράλληλη καριέρα ως ηθοποιός. Συμμετείχε σε περισσότερες από 60 ταινίες. Συνεργάστηκε με σκηνοθέτες όπως ο Φρανσουά Τριφό και ο Κλοντ Σαμπρόλ. Ισως η πιο γνωστή του επιτυχία ήταν το τραγούδι «She» που κυκλοφόρησε το 1974. Το ίδιο κομμάτι διασκεύασε χρόνια αργότερα ο Ελβις Κοστέλο.
Παράτησε το σχολείο σε ηλικία 9 ετών. Και σφυρηλάτησε την καριέρα του στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Την ίδια περίοδο που το Παρίσι ήταν από γερμανική κατοχή. Τότε ο νεαρός Σαρλ τραγουδούσε σε καμπαρέ, ενώ οι γονείς του συνεργάζονταν με τη Γαλλική Αντίσταση κρύβοντας στο σπίτι τους Εβραίους και αντιστασιακούς. Σε μία από εκείνες τις παραστάσεις τον γνώρισε η Εντίθ Πιαφ, η οποία και τον προσέλαβε στην καλλιτεχνική της ομάδα κατά τις περιοδείες. Η πρώτη εμφάνισή του συνεργαζόμενος με τη μεγάλη ντίβα του γαλλικού τραγουδιού έγινε στο διάσημο καμπαρέ «Μουλέν Ρουζ». Χρόνια αργότερα όταν κλήθηκε να σχολιάσει την καλλιτεχνική του σχέση με την Πιαφ δήλωσε: «Της έδωσα τα νιάτα μου, τη νεανική μου τρέλα. Της άρεσε η τζαζ χροιά της φωνής μου». Ο Αζναβούρ στη διάρκεια της λαμπρής του καριέρας δεν έκρυψε ποτέ την καταγωγή του. Το 2017 είχε δηλώσει: «Τα γαλλικά είναι η γλώσσα της δουλειά μου. Αλλά η γλώσσα της οικογένειάς μου ήταν πάντοτε τα αρμένικα». Τον Ιανουάριο του 1961, στις δόξες του, έφθασε στην Αθήνα για να εμφανιστεί σε κοσμικό κέντρο.
Παντρεύτηκε τρεις φορές και απέκτησε έξι παιδιά. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν κάτοικος Γενεύης. Στη διάρκεια της ζωής του έγινε δέκτης αμέτρητων βραβείων και τιμητικών διακρίσεων.
