Βραβεία, βραβεία και μετά και άλλα βραβεία. Έχουμε σκεφτεί ποια αξία θα μπορούσε να έχει ο κινηματογράφος, πόσο σημαντικοί θα ήταν οι σταρ του σινεμά αν κριτικοί και κοινό δεν θα βράβευαν τις επιδόσεις τους; Στις 15 Φεβρουαρίου ανοίγει της πύλες του το 68ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου. Θα διαρκέσει μέχρι τις 25 του μηνός. Και θα περιλαμβάνει νέες ταινίες, από τους Γουές Άντερσον, Λαβ Ντίαζ, Γκας Βαν Σαντ, Στίβεν Σόντερμπεργκ και Κρίστιαν Πέτσολντ. Άλλες θα προβληθούν στο διαγωνιστικό τμήμα (19 σε σύνολο 24) και άλλες όχι, ενώ η ταινία «Obscuro Barroco» της Ευαγγελίας Κρανιώτη θα παιχτεί στο Πανόραμα. Τη Χρυσή Αρκτο θα διεκδικήσουν πολυβραβευμένοι σκηνοθέτες, με τις νέες ταινίες τους που προβάλλονται σε παγκόσμια πρεμιέρα. Ανάμεσά τους:
Η σκηνοθέτις των «Molly’s Way» και «The Stranger in Me», Έμιλι Άτεφ, παρουσιάζει μία αληθινή ιστορία, με τίτλο «3 Tage in Quiberon». Περιγράφει πώς το 1981 η Ρόμι Σνάιντερ (την ερμηνεύει η Μαρί Μπόμερ) εμπιστεύθηκε τον δημοσιογράφο Μάικλ Γιουργκς και τον φωτογράφο Ρόμπερτ Λέμπεκ για να πλασάρει ξανά τον εαυτό της ως ηθοποιό και να ξεφορτωθεί τη σκιά της «Πριγκίπισσας Σίσι». Η ταινία εστιάζει σε αυτή την τριήμερη επίσκεψη των εκπροσώπων του Τύπου στο σανατόριο όπου είχε καταφύγει η σταρ.
Ο κάτοχος Χρυσής Αρκτου για το «Tropa de Elite» του 2007, αλλά και σκηνοθέτης του ριμέικ του «RoboCop» (2014) Βραζιλιάνος Χοσέ Παντίλα επιστρέφει στην Μπερλινάλε με μια ταινία εμπνευσμένη από τα αληθινά γεγονότα μιας αεροπειρατείας. Έγινε σε πτήση της Air France από το Τελ Αβίβ στο Παρίσι, το 1976. Τίτλος της, «7 Days in Entebbe».
Ο Μπενουά Ζακό σκηνοθετεί το μυθιστόρημα του Τζέιμς Χάντλεϊ Τσέιζ «Eva», το οποίο έχει σκηνοθετήσει και ο Τζόζεφ Λόουζι, το 1962, με πρωταγωνιστές τους Ζαν Μορό και Στάνλεϊ Μπέικερ. Ο Ζακό επιστρατεύει τη μοναδική Ιζαμπέλ Ιπέρ και τον Γκασπάρ Ουλιέλ για να παρουσιάσει τη συνάντηση ενός θεατρικού συγγραφέα με μια μυστηριώδη γυναίκα, όταν εκείνος αναζητά καταφύγιο σε κάποιο σαλέ κατά τη διάρκεια μιας βίαιης χιονοθύελλας.
Ο Βούλγαρος σκηνοθέτης Μίλκο Λαζάροφ αφηγείται στην ταινία «Ága» τη σύγκρουση ενός ηλικιωμένου ζευγαριού Εσκιμώων που ζουν σε ιγκλού με την κόρη τους η οποία επιστρέφει από την Ευρώπη.
Την ιστορία του του καρτουνίστα και μουσικού Τζον Κάλαχαν, τον οποίο ένα δυστύχημα με το αυτοκίνητο άφησε παράλυτο στα 21 του χρόνια, παρουσιάζει η ταινία «Don’t Worry, He Won’t Get Far on Foot» του Γκας Βαν Σαντ, με πρωταγωνιστή τον Χοακίν Φίνιξ.
Ο Μάρκους Ιμχουφ, σκηνοθέτης των ντοκιμαντέρ «The Boat Is Full» και «More Than Honey», ξαναπιάνει στη νέα ταινία του «Eldorado» το θέμα των μεταναστών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου (όπως είχε κάνει και με το «The Boat Is Full»), συγκρίνοντας τη σημερινή συμπεριφορά της Ευρώπης απέναντι στο προσφυγικό και ακολουθώντας τις ιστορίες ανθρώπων που κατέφυγαν στις χώρες της Μεσογείου, στον Λίβανο, τη Γερμανία και την Ελβετία.
Μια Ελληνίδα στο Ρίο (της Βραζιλίας όχι της Αχαΐας)
Η πολυβραβευμένη Ευαγγελία Κρανιώτη σκηνοθέτησε ένα νέο ντοκιμαντέρ, με τίτλο «Obscuro Barroco», που περιλαμβάνει στοιχεία μυθοπλασίας και έχει θέμα τη μεταμόρφωση σε μία πόλη των άκρων: το Ρίο ντε Τζανέιρο.
Η Ελληνίδα σκηνοθέτις επικεντρώνεται σε μια τρανς της Βραζιλίας, τη Λουάνα Μουνίζ (1961-2017), μια εμβληματική προσωπικότητα της κουλτούρας του Ρίο, που βρίσκεται ανάμεσα στις πολιτικές συγκρούσεις, την παραζάλη του καρναβαλιού και μιας μεταμόρφωσης που ξεπερνά τις κοινωνικές επιταγές του προσδιορισμού του φύλου. Η ταινία αναζητά απαντήσεις για την ταυτότητά μας, θέτοντας ερωτήματα σχετικά με την επιθυμία μεταμόρφωσης του σώματος, τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο.
Αργά και με κομψότητα, η κάμερα γλιστρά αρχικά πάνω από ένα δάσος που περιβάλλεται από ομίχλη, έπειτα από ένα πανόραμα του Ρίο ντε Τζανέιρο. Η πόλη είναι εργοστάσιο ονείρων και εφιαλτών. Μέσα από μια πλημμυρίδα εικόνων εισέρχεται στον παλλόμενο κόσμο των πλασμάτων της νύχτας. Ενα υπόγειο ρεύμα ρέει κατευθείαν στην καρδιά του καρναβαλιού. Μάσκες, μακιγιάζ, νεαρά γυμνά σώματα και εντυπωσιακά πυροτεχνήματα κάνουν τους ανθρώπους να έρχονται σε επαφή με υπόγειες διεργασίες. Ενας λευκός κλόουν μάς οδηγεί μέσα από το οπτικό σύμπαν της ταινίας, στο οποίο, ξαφνικά, εμφανίζονται οι αντικυβερνητικές διαμαρτυρίες.
