του Γιάννη Παναγόπουλου //

Ο Ιερός Λόχος revisited του Πατέρα Κλεομένη. Ο Άδωνις σε κάθε τηλεοπτική εμφάνιση. Τα πρωτοσέλιδα της Ελεύθερης Ώρας. Τα μηδαμινά ελληνικά του Μένιου Φουρθιώτη. Ο Στέφανος Χίος να βρίζει. Ο Σώρρας και τα 600 δις. Ο Τάκης Τσουκαλάς κάθε φορά που προβάλλει την κολοκύθα ως συμβολική προέκταση του ακαταμάχητου παντοδύναμου πέους του μεγάλου Ολυμπιακού, που γαμεί κάθε οπαδό κάθε άλλης ομάδας.

-Το άπλωμα της τρολιάς ως μιντιακό σύμβολο μιας χώρας που δεν έχει πολλά να προτείνει αλλού, αλλά διαθέτει ήρωες “διανυκτερεύοντα φαρμακεία” για ημερήσιο και μεταμεσονύκτιο γέλιο μεγάλωσε τόσο πολύ που ίσως έχασε και το νόημά της.

-Η ανάγκη για KΨΜίδικο γέλιο και η διάχυσή της στο ίντερνετ ως άποψη πέρα από το «παρακαλώ κάνε με “Viral”» των σάιτ που τις προβάλλουν συχνά, θυμίζει την επαρχία που κρύβουμε μέσα μας. Όλα είναι βαρετά και ξαφνικά περνά ο τρελός του χωριού που γελάμε μαζί του γνωρίζοντας πως μετά το πέρασμά του η ζωή μας θα επιστρέψει στην πρότερη μονοτονία της.

Η ανάγκη για ανακάλυψη της επόμενης τρολιάς είναι ισόποσα δυνατή όσο να εμπνεύσει κάθε τύπο και είδος θρησκοληψίας για μια νέα μπούκα στα μίντια που σε χρόνο τσακ – μπαμ θα γίνει θέμα κουβέντας σε όλη τη χώρα.

Προσωπικά βαρέθηκα να γελώ με την αναξιοπάθεια, παρασιτικά αναδεικνύέται πρωταγωνίστρια και η δημιουργία το κομπαρσιλίκι της.

Η viral ομάδα Ιερός Λόχος του Πάτερα Κλεομένη είναι είκοσι – τριάντα άτομα. Και όμως είναι αρκετή για να καλύψουν την επικαιρότητα με ιντερνετοτίτλους τού στιλ “Το τερμάτισαν…”, “Δεν υπάρχει…”. Δηλαδή ουδετερότητες που αποθεώνουν το φαιδρό. Δηλαδή “δες το περίεργο” μόνο που την άλλη εβδομάδα θα έχουμε άλλο “περίεργο” που θα είναι ισόποσα τερματισμένο όσο το περίεργο που βλέπεις τώρα. Έχουμε σκεφτεί άραγε πως ακόμα και το γέλιο στη θέα του φαιδρού μάς κάνει συμμέτοχους στο φαιδρό; Eίναι τόσες οι δημοσιεύσεις για έναν άρρωστο τύπο και τους γραφικούς ακολουθητές του που γυρνούν την Ελλάδα που σου δίνουν την αίσθηση πως στη χώρα το μόνο που συμβαίνει ανάμεσά μας είναι “εκείνος” και τα ντου του σε εκδηλώσεις που εξάπτουν το ενδιαφέρον του σκοταδιού.

Τελικά τι τύπου γέλιο θέλουμε;