του Παύλου Θ. Κάγιου //
Ένα κουλουβάχατο επικρατεί στον ελληνικό κινηματογράφο με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να μη ξέρει τι θέλει και τι της… γίνεται. Για τρίτη φορά ξηλώνει τη διοίκηση του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, ενώ πριν λίγες μέρες η διοίκηση της ΕΡΤ επιτέθηκε στο εγχώριο σινεμά.
«Ο απαράδεκτος τρόπος με τον οποίον η διοίκηση της ΕΡΤ έπαυσε πριν λίγες ημέρες (και άνευ εξηγήσεων) την επιτροπή του 1,5%, αντικαθιστώντας την με άσχετους περί τα κινηματογραφικά υπαλλήλους της, καθώς και η παύση τής μόλις προ ενός έτους επιλεγμένης από το ΔΣ τού Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, Γενικής Διευθύντριας, δεν είναι παρά η συνέχεια στο σενάριο που γράφεται από τους κυβερνώντες, με τίτλο «διαλύοντας τον ελληνικό κινηματογράφο» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου.
Και συνεχίζοντας μας θυμίζει όλη τη βεντάλια ανικανότητας των νέων αρμόδιων φορέων για το παρόν και το μέλλον του ελληνικού κινηματογράφου: «Αν σε αυτά προσθέσουμε την κατάργηση τού ειδικού φόρου επί των εισιτηρίων, του βασικού πόρου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου για τη χρηματοδότηση ταινιών, αλλά και τη νομοθετική ρύθμιση του καλοκαιριού με την οποία τα συνδρομητικά κανάλια απαλλάσσονται της υποχρέωσης καταβολής του 1,5 % πέραν των διαφημιστικών εσόδων τους, τότε έχουμε πεντακάθαρη την εικόνα, όχι μόνο της ανυπαρξίας κάποιου σχεδίου για την ενίσχυση – ανάπτυξη του κινηματογράφου, αλλά και της συνέχισης της «ιερής ελληνικής κομματικής παράδοσης» να χρησιμοποιείται ο πολιτισμός ως πεδίο για ιδιοτελή προσωπικά και πολιτικά παιχνίδια.
Όπως μαθαίνουμε, η νέα διοίκηση της ΕΡΤ αγνοούσε εντελώς το νόμο για το 1,5%, και κατά συνέπεια και τον ρόλο τής σχετικής επιτροπής. Γι’ αυτό και την κατάργησε λίγα 24ωρα πριν την ανακοίνωση των χρηματοδοτήσεων των νέων ταινιών. Τώρα οι παραγωγοί τους θα πρέπει να περιμένουν, ποιος ξέρει πόσους μήνες για τις νέες κρίσεις.
Όσο για την απομάκρυνση της κ. Βενάκη από τη θέση της Γεν. Δ/ντριας του ΕΚΚ, είναι πασίγνωστο ότι η προβληματική σχέση της με το ΔΣ οφειλόταν στην άρνηση του προηγούμενου, αλλά και του τωρινού ΔΣ, να συμμορφωθεί με τα όσα ορίζει ο κινηματογραφικός νόμος σχετικά με τις αρμοδιότητες τού Γενικού Διευθυντή. Με άλλα λόγια, τα μέλη του συμβουλίου δεν συμφωνούσαν με τις διατάξεις του νόμου διότι τους «στένευαν», η δε Υπουργός Πολιτισμού, αντί να εφαρμόσει το νόμο, επενέβη για να τους «διευκολύνει».
Μετά τις τυμπανοκρουσίες του καλοκαιριού για τα 450 εκατομμύρια που φέρνει ο νέος οργανισμός ΕΚΟΜΕ ΑΕ ως προίκα στον οπτικοακουστικό χώρο (εκτός από τον πρόεδρο και το Διοικητικό του Συμβούλιο, ο οργανισμός αυτός υπάρχει πραγματικά;) αλλά και τις συνεχείς δηλώσεις, ότι η Ελλάδα είναι ελκυστική για επενδύσεις στον οπτικοακουστικό τομέα, οι Έλληνες κινηματογραφιστές έχουμε λάβει το μήνυμα: ο κύκλος των χαμένων ευκαιριών – νόμων – διευθυντών – αρμοδίων – υπευθύνων, κλπ, θα συνεχίσει να μεγαλώνει μέχρι να γίνει χοάνη και να καταπιεί τα πάντα. Είναι που η εξουσία πρέπει με κάτι να τρέφεται».
