του Μάρκου Ψυχάρη //

Με απαλή χρυσαυγίτικη προσέγγιση, επικαλούμενος, στην τελική, την ελευθερία του λόγου, τη δημοκρατία, ο Μητροπολίτης Αργολίδος στέκεται στο κέντρο ναού μιλώντας στο ποίμνιο για εκδήλωση που οργανώνει. Η τελευταία έχει τίτλο: «Επικίνδυνες μόδες: γιόγκα, διαλογισμός, πιλάτες και εναλλακτικές πρακτικές».

Στον λόγο του ορίζει τα σύνορα ανάμεσα στο καλό και το κακό με τον δικό του τρόπο. “Όσοι θέλουν μπορούν να πάνε με τον Θεό. Όσοι θέλουν μπορούν να πάνε με τον διάβολο”. Δύο πόρτες έχει η ζωή. Ποιος θα διαλέξει να πάει με τον διάβολο; Η εκδήλωση θα γίνει. Όμως η ίδια η δημοκρατία που επικαλείται ο μητροπολίτης δίνει δικαίωμα σε εκείνον αλλά και στους άλλους να κάνουν κριτική. Άλλωστε η απόσταση ανάμεσα σε μια γιούχα και ένα χειροκρότημα συχνά είναι απίστευτα μικρή, είναι επίσης εντελώς “ελευθερία του λόγου”.

Η εκκλησία της Ελλάδος ονομάζει επικίνδυνες μόδες το πιλάτες, τη γιόγκα, το ρέικι. Κάποτε ο ίδιος φορέας ύψωνε το ίδιο λάβαρο για την τζαζ, το μίνι, το ροκ εν’ ρολ.

Η εκκλησία που αγαπήσαμε είναι εδώ. Αμετανόητα αμετακίνητη στο δικό της σκοτάδι.

Πάω για πιλάτες σε λίγο. Ο διάβολος μού ισιώνει τη μέση από το πολύ γράψε – γράψε στον υπολογιστή.