του Μάρκου Ψυχάρη //
Η δίκη της Χρυσής Αυγής άρχισε να μετρά αντίστροφα. Ο χρόνος της απόφασης πλησιάζει. Και στη δικαστική αίθουσα οι κάποτε σκληροί εθνικιστές μοιάζουν να λιποψυχούν. Ο Κάπο του εθνικισμού στη Νίκαια δεν χάνει μόνα τα λόγια του, χάνει και τις αισθήσεις του. Χτες λιποθύμησε. Κλήθηκε και το ΕΚΑΒ. Γιώργος Πατέλης. Οι μέρες της δόξας, όταν η γειτονιά ήταν δική του, έχουν παρέλθει. Ο χρόνος που ήταν υπεράνω νόμου ολοκληρώνεται με σκληρό τρόπο.
Από την πρώτη μέρα της δίκης η τακτική της Χρυσής Αυγής ήταν αφιερωμένη στις καθυστερήσεις. Ο Μιχαλολιάκος έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία Φύσσα. Και σε ό,τι αφορά τον ρόλο του δολοφόνου Ρουπακιά εντός της ναζιστικής οργάνωσης μιλούσε για απλό μέλος. Ένα ακόμα πρόσωπο που χανόταν στο πλήθος των διαμαρτυρόμενων Ελλήνων που, κάποτε, συνέρρεαν στη Χρυσή Αυγή για να βρουν φως περηφάνιας. Η αλήθεια, παρά τον λόγο του αρχηγού, είναι διαφορετική.
•Ο Ρουπακιάς ανήκε στους έμμισθους “στρατιώτες” της οργάνωσης.
Από την πρώτη μέρα απολογιών των μαρτύρων υπεράσπισης στη δική της Χρυσής Αυγής η τακτική που ακολουθήθηκε ήταν η αναμενόμενη. Μάρτυρες που δεν είχαν σχέση με την εγκληματική δράση της οργάνωσης αλλά μπορούσαν να βεβαιώσουν την έδρα πως γνώριζαν το χαρακτήρα των κατηγορουμένων. Ήταν “καλά παιδιά”, δεν ξέρουμε την “άλλη” δράση τους.
Ο Θανάσης Καμπαγιάννης σε συνέντευξη που είχε δώσει στο fragile είχε πει τα παρακάτω
– Ο Μιχαλολιάκος έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη στην υπόθεση δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Αόριστος λόγος για ορισμένο περιστατικό. Για εσάς ποια είναι η απόσταση που χωρίζει την πολιτική από την ποινική ευθύνη στη συγκεκριμένη περίπτωση;
– Αυτή η δήλωση είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα. Ανάληψη πολιτικής ευθύνης για τη δολοφονία Φύσσα δεν είναι ανάληψη πολιτικής ευθύνης για τις δράσεις της Χρυσής Αυγής γενικά. Μίλησε για τη δολοφονία στο Κερατσίνι. Αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη αντιλαμβανόμαστε πως ακυρώνει προγενέστερη γραμμή που είχε η Χρυσή Αυγή. Πως τον Ρουπακιά δεν τον ήξεραν. Δεν είναι δυνατόν να λες πως δεν γνωρίζεις τον Ρουπακιά, πως ήταν ένας περαστικός από το κόμμα και την ίδια στιγμή να αναλαμβάνεις την πολιτική ευθύνη για την πράξη του. Για μένα αυτό είναι μια αναγκαστική στροφή σε σχέση με τους πρώτους ισχυρισμούς της Χρυσής Αυγής τον Σεπτέμβρη του 2013.
– Γιατί έγινε αυτή η αναγκαστική στροφή;
– O Ρουπακιάς ήταν στέλεχος της Χρυσής Αυγής στη σημαντικότερη τοπική οργάνωση της, στη Νίκαια. Το ΣΔΟΕ σε ανύποπτο χρόνο έκανε έφοδο εκεί. Το όνομά του βρέθηκε σε λογιστικούς καταλόγους της οργάνωσης. Είχε οικονομικές συναλλαγές με τη Χρυσή Αυγή. Δεν ήταν ένας απλός περαστικός, ούτε απλό μέλος, ούτε κάποιος που ενίσχυε το κόμμα. Ήταν οργανωτικό στέλεχος της Χρυσής Αυγής και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το βράδυ της δολοφονικής επίθεσης στον Παύλο Φύσσα έδρασε οργανωμένα ομάδα κρούσης τάγματος εφόδου της Χρυσής Αυγής. Αυτό ούτε η ηγεσία της οργάνωσης το αρνείται και γι’ αυτό δηλώνει πως έχει πολιτική ευθύνη, όχι ποινική.
*O Θανάσης Καμπαγιάννης είναι δικηγόρος πολιτικής αγωγής στη δίκη της Χρυσής Αυγής για λογαριασμό των Αιγύπτιων αλιεργατών.
