Του Νικηφόρου Γκολέμη //

Άκρως… ποινικό το στίγμα της πρώτης εβδομάδας του νέου έτους, με τη δολοφονία της παιδοψυχιάτρου στη Λαμία και τη «σύλληψη – πακέτο» Πόλας Ρούπα και εξάχρονου τέκνου (στη λογική σούπερ-μάρκετ 1 + 1 δώρο) να μονοπωλούν το ενδιαφέρον.

Ξεκινώντας χρονολογικά, η δολοφονία της παιδοψυχιάτρου Θώμης Κουμπούρα ίσως εμπλέξει τις επόμενες ημέρες περισσότερα άτομα από τον 39χρονο καθ’ ομολογίαν δράστη και μοναδικό μέχρι ώρας κατηγορούμενο. Κι αυτό γιατί το θύμα φέρεται να είχε εκφράσει την επιθυμία να αποχωρήσει από τον φορέα «Ελλήνων Συνέλευσις» στον οποίο ανήκε, προβεβλημένο μέλος του οποίου ήταν ο δράστης. Ενδεχομένως λοιπόν ο 39χρονος να θεώρησε μια διαφαινόμενη αποχώρηση της παιδοψυχολόγου από την οργάνωση ως «προδοσία» και να έδρασε αναλόγως. Λαμβάνοντας υπόψη τον όρκο που δίνουν τα μέλη της Ε.ΣΥ. (που θα ήταν αστείος, αν δεν ήταν επικίνδυνος), ένα τέτοιο σενάριο διόλου απίθανο δεν είναι και οφείλει να εξετασθεί σοβαρά από τις αρχές. Τα μέλη της Ε.ΣΥ. ορκίζονται υποταγή στον πολέμαρχο (λέγε με Αρτέμη) και  αφού βροντοφωνάξουν μια σειρά ασυναρτησιών περί κοσμικού πυρός, ενεργού ύδατος και συμπαντικής συνειδητότητας (!), κλείνουν την «ορκωμοσία» με την εξής φράση: «Αν παραβώ τον όρκο μου, ο κυτταρικός ιστός του σώματός μου να διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη». Παρ’ όλα αυτά, οφείλουμε να περιμένουμε τις εξελίξεις στην υπόθεση και να μην εξάγουμε βιαστικά συμπεράσματα.

Τη δεδομένη χρονική στιγμή όμως, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Ε.ΣΥ. λειτουργεί μάλλον ως παραθρησκευτική οργάνωση παρά ως πολιτικός φορέας. Με «κράχτη» τα δήθεν δισεκατομμύρια του Αρτέμη Σώρρα, με τα οποία ο «μέγας ευεργέτης» θα σώσει την Ελλάδα και θα αποπληρώσει τα χρέη των νοικοκυριών, ευκολόπιστοι και ανυποψίαστοι συμπολίτες μας οδηγούνται σε σκοτεινά μονοπάτια (ήδη έχουν αρχίσει να φθάνουν τα πρώτα κατασχετήρια σε όσους έκαναν δηλώσεις στην εφορία για συμψηφισμό των χρεών τους με τα πλαστά ομόλογα του Σώρρα). Κι αν ορισμένοι θεωρούσαν ότι ο Σώρρας έχει απήχηση μόνο σε αμόρφωτους, περιθωριοποιημένους και «ψεκασμένους», η δολοφονία της Θώμης Κουμπούρα ήρθε να τους διαψεύσει πανηγυρικά, καθότι το θύμα διέθετε αξιόλογη επιστημονική κατάρτιση, ενώ ήταν ιδιαίτερα αγαπητό μεταξύ των μελών της τοπικής κοινωνίας. Η «επιδημία» Σώρρα αφορά τελικά περισσότερους ανθρώπους από ό,τι πολλοί υπολογίζουν. Όταν η χώρα εισέρχεται στον όγδοο χρόνο της κρίσης και της διαρκούς φτωχοποίησης, έχοντας παράλληλα στερέψει από εναλλακτικές και με το σύνολο του πολιτικού κόσμου να έχει συμφωνήσει και αποφασίσει για εμάς χωρίς εμάς ότι η κατεύθυνση στην οποία μπορούμε να κινηθούμε είναι μία και μοναδική, ολοένα και περισσότεροι συμπολίτες μας αναζητούν μέσα στην απελπισία τους «από μηχανής θεούς». Ο Αρτέμης Σώρρας μπορεί να είναι ένας απατεώνας που δεν έχει… φράγκο, διαθέτει ωστόσο εξαιρετικούς «σπόνσορες», οι οποίοι δεν είναι άλλοι από το σύνολο του πολιτικού συστήματος της χώρας, το οποίο αναδεικνύεται ως ιδανικό πλαίσιο για τη δράση τέτοιου είδους εγκληματιών.

Βέβαια, ο υπ’ αριθμόν 1 χορηγός, ο άνθρωπος που συνέβαλε τα μέγιστα, ώστε ο Σώρρας να κάνει το αποφασιστικό βήμα διείσδυσης στην ελληνική κοινωνία, δεν είναι άλλος από τον – πανταχού παρόντα σε κακούς χειρισμούς – Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος εν έτει 2013 προσπάθησε – οποία έκπληξις – να κάνει τον ήρωα και να σύρει τον Σώρρα στα δικαστήρια, μηνύοντάς τον για μια σειρά από αδικήματα, σχεδόν το σύνολο των οποίων ήταν αδύνατο να στοιχειοθετηθούν. Και σαν να μην έφθανε αυτό, ο μηνυτής Άδωνις δεν εμφανίστηκε καν στο δικαστήριο την ημέρα της δίκης, με αποτέλεσμα ο Σώρρας να αθωωθεί πανηγυρικά και να αρχίσει να στρατολογεί – με σημαία την εν λόγω απόφαση του πρωτοδικείου – μέλη για την  Ε.ΣΥ. Τα αποτελέσματα όλων αυτών των ερασιτεχνικών χειρισμών τα βιώνουμε σήμερα, με τα γραφεία της Ε.ΣΥ. να ξεπετιούνται ανά την επικράτεια σαν τα μανιτάρια. Η περίπτωση Σώρρα είναι επομένως ακόμα μία απόδειξη της πλήρους ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού της χώρας, τον οποίο μπορεί και ξεφτιλίζει με χαρακτηριστική ευκολία και άνεση ένας αμόρφωτος τσαρλατάνος.

-Στην έτερη ποινική υπόθεση τώρα και τη σύλληψη της Πόλας Ρούπα, το ενδιαφέρον μονοπωλεί η στάση Αστυνομίας και Εισαγγελέως απέναντι στο 6χρονο παιδί της. Για να καταλάβουμε ακριβώς πώς έχει η κατάσταση, θα πρέπει αρχικά να διευκρινίσουμε ότι η σύλληψη ενός γονέα δεν έχει απολύτως καμία επίδραση στη γονική μέριμνα. Η Πόλα Ρούπα θα εξακολουθούσε επομένως κάτω από κανονικές συνθήκες να έχει τη γονική μέριμνα του παιδιού της ακόμα και μετά τη σύλληψή της, ενώ με μια απλή άσκηση της μέριμνας αυτής θα μπορούσε να ορίσει τα συγγενικά της πρόσωπα ως τα άτομα που θα αναλάμβαναν την επιμέλεια του παιδιού. Η διαδικασία λοιπόν είναι αρκετά απλή και σχεδόν κοινή πρακτική για γονείς που συλλαμβάνονται από τις Αρχές. Στην περίπτωση της Ρούπα όμως, υπήρξε παρέμβαση της Εισαγγελέως, βασιζόμενη προφανώς στην «επείγουσα περίπτωση» που περιγράφει το άρθρο 1532 του ΑΚ. Δυστυχώς, η Εισαγγελία έχει προβεί σε μια εξόφθαλμη κατάχρηση του δικαιώματoς που τής παρέχεται από τον νόμο, καθότι ο νομοθέτης προβλέπει τέτοιες πρακτικές μόνο κατ’ εξαίρεση και εφόσον «επίκειται άμεσος κίνδυνος για τη σωματική ή ψυχική υγεία του τέκνου». Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, κανένας κίνδυνος για το παιδί δεν θα επέκειτο, εάν η γονική μέριμνα παρέμενε στην Πόλα Ρούπα και αυτή ανέθετε με μια απλή δήλωση βούλησης την επιμέλειά του στους συγγενείς της. Τουναντίον μάλιστα, η εισαγγελική αρχή είναι εκείνη που με την αυτεπάγγελτη παρέμβασή της έχει δημιουργήσει μια κατάσταση ιδιαιτέρως επιβλαβή για την ψυχική υγεία του 6χρονου παιδιού, αφού αυτό θα παραμείνει μακριά από συγγενικά πρόσωπα και χωρίς επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον για αρκετές ημέρες. Επειδή όμως ζούμε στην Ελλάδα, ποιος έχασε το δίκιο του για να το βρει ένα εξάχρονο παιδί;

glitch_sharefile-8