Στο φινάλε της φετινής άνοιξης όταν τα μέλη του Δ.Σ. που έλεγχε την εφημερίδα Έθνος μπήκαν, κάποιοι απ’ αυτούς και για τελευταία φορά, στα γραφεία της Εφημερίδας. Δεν είχαν όρεξη για κουβέντα. Το περιεχόμενο του ραντεβού ήταν άχαρο αλλά απαραίτητο. Για εκείνους ζωτικής σημασίας. Τους χώριζε μόλις μια υπογραφή από την οριστική ανακούφιση, την τυπική και οριστική “παραγραφή” των ευθυνών τους απέναντι στην εφημερίδα και το έμψυχο δυναμικό της.
-Το κλίμα που είχε διαμορφωθεί το τελευταίο διάστημα ανάμεσα στους μετόχους και το δυναμικό του “Έθνους” δεν θύμιζε σε τίποτα εκείνο της “εκδοτικής άνοιξης” του 2000, της δεκαετίας, όχι της χρονιάς. Τότε που οι Κυριακάτικες εκδόσεις των εφημερίδων προσέφεραν μαζί τους πετσέτες παραλιών, πιστολάκια μαλλιών, σκαμπό για την άμμο, σκληρόδετους τόμους με την Ελλάδα φωτογραφημένη από ψηλά.
-Εκείνη η συνάντηση του Δ.Σ. της εφημερίδας Έθνος ίσως ήταν και η τελευταία παράγραφος στο εταιρικό σχήμα που όλοι γνωρίσαμε. Το, έως πρόσφατα, Δ.Σ. της έκανε γενική συνέλευση. Νέα πρόσωπα μπήκαν στη σύνθεσή του. Είναι άγνωστα στον χώρο των εκδόσεων. Είναι γνωστά στον χώρο των εταιρειών που μπαίνουν σε εκκαθάριση.
-Δεν είμαστε αστυνομία για να κάνουμε εξακρίβωση στοιχείων. Συναντάμε, όμως, δύο από τα τρία ονόματα του νέου Δ.Σ. της εταιρείας “Εκδόσεις Έθνος Α.Ε.”, τους Σπυρίδων Σπυρόπουλο και Απόστολο Καλογεράκο, και στο Δ.Σ. της καρκινοβατούσας Μαρινόπουλος ΑΕ Γενικού Εμπορίου. Θα ήταν «χοντρό» να τους αποκαλούμε εκκαθαρισάκηδες, με τον ίδιο τρόπο που οι ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων αποκαλούν αυτοφωράκηδες τους τύπους που παρουσιάζονται ως ιδιοκτήτες, στα χαρτιά, για να γλιτώσουν τα πάρε δώσε με το νόμο;
-Ας επιστρέψουμε λίγο στους εργαζόμενους. Εκείνοι μας ενδιαφέρουν. Για εκείνους γράφουμε. Πολλοί από αυτούς, όταν έλαβαν ενημέρωση περί της συγκρότησης, για μια τελευταία υπογραφή πριν τη σύσταση νέου Δ.Σ., των “παλιών” μετόχων, αναθάρρησαν. Δεν γνώριζαν το θέμα της συνάντησής τους. Σκέφτηκαν πως ίσως υπάρχει επόμενη μέρα για την εφημερίδα. Ξεχάστηκαν. Ίσως η σκέψη τους έτρεξε στις πρόσφατες δηλώσεις, με μπόλικη υπόσχεση για οριακό happy end των προβλημάτων τους, διευθυντών, υποδιευθυντών, κολλητών των διευθυντών. Πως το “Έθνος” μπορεί να παραμείνει η εφημερίδα που γνώριζαν, έστω και με τα προβλήματά της.
-Το τάιμινγκ έχει τη δική του ιστορία σε εταιρείες που δεν έχουν μέλλον. Οι υπογραφές για το νέο διοικητικό συμβούλιο έπεσαν πολύ κοντά στην ημέρα που είδε το φως της δημοσιότητας η είδηση πως οι τράπεζες κατήγγειλαν τα δάνεια που είχαν παραχωρήσει στον πρώην πανίσχυρο εκδοτικό όμιλο του Πήγασου. Σήμερα οι εργαζόμενοι στην εφημερίδα έχουν συνέλευση. Είναι η κρισιμότερη που έχουν κάνει για την εφημερίδα που εργάζονταν – εργάζονται. Για τώρα σταματάμε εδώ. Στα πάρτι της φήμης δεν είμασταν ποτέ καλεσμένοι. Και έτσι θέλουμε να μείνει…Θα περιμένουμε.
*πηγή δεύτερης φωτογραφίας bankingnews.gr/επιχειρήσεις/item/298766-h-oikogeneia-marinopoyloy-apla-…-exafanisthke-apo-to-dioikhtiko-symboylio.html
