του Γιάννη Παναγόπουλου //
Ψάχνοντας τη διαφορά είναι σαν να κάνεις auto stop στην έρημο. Ή σαν να περιμένεις να βάλεις κέρμα στο σαν εκδοτήριο εισιτηρίων από μουσαμά που έστησε ο Σύριζα στη Θεσσαλονίκη, παρουσιάζοντας Σταθμό μετρό στην πόλη. Πια πολιτικός διάλογος είναι τα σκέρτσα του Λοβέρδου για την κλήση του από τη δικαιοσύνη. Η παραδοχή πρώην υπουργού δικαιοσύνης πως οι μίζες είναι αποδεκτές. Οι λεκτικές σούζες του Πολάκη για τα προβλήματα με τη δικαιοσύνη που αντιμετωπίζουν οι αντίπαλοί του. Το ριστάρτ πίστης του Ραγκούση και του Μπίστη γύρω από το πολιτικό ανάστημα του ΣΥΡΙΖΑ, την αποφασιστικότητα του Αλέξη Τσίπρα να ενώσει τον προοδευτικό πόλο (το νικ νέιμ της Σοσιαλδημοκρατίας) ενάντια στη σκληρή δεξιά που πρώτη φορά στη μεταπολιτευτική Ελλάδα έχει εκλογικό ρεύμα που ρυθμίζει την κεντρική πολιτική σκηνή.
•Είναι σαν την εποχή του τριψήφιου αριθμού 141. Στον επόμενο τόνο είδηση θα είναι μια νέα υποκλοπή ή το ονοματάκι νέου ταμία κόμματος – εξουσίας – και ο τρόπος πλουτισμού του. Είναι η εποχή του αυτισμού. Είδηση δεν είναι η είδηση αλλά το τραμπούκισμά της.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης θέλει να επιστρέψει στην πολιτική σκηνή. Έχουμε 2019. Ακόμα διευκρινίζει το 2015. Η χτεσινή συνέντευξή του στην Έλλη Στάη πέρα από την προβολή προσωπικού του βίντεο που τον παρουσίαζε εξουθενωμένο και μπαφιασμένο με την κατάσταση που επικρατεί στην Ευρώπη γύρω από το ζήτημα Ελλάδα, ήταν μια από τα ίδια κατάθεση γύρω από όσα συνέβησαν σε εκείνον και επομένως και στη χώρα στη διάρκεια της υπουργίας του. Τι νέο είπε ο Γιανης Βαρουφάκης στο κοινό που περίμενε να τον ακούσει; Όχι πολλά. Η προβολή μιας προσωπικής του στιγμής ίσως μας έφερε πιο κοντά με τον άνθρωπο, όχι τον πολιτικό, που διαχειρίστηκε μια κρίση και έχασε, όπως ο ίδιος έχει παραδεχτεί. Ο Σύριζα τον άδειασε. Πάει, τελείωσε αυτό. Και μπορεί να μιλά επανειλημμένως για την σχέση του με τον Αλέξη Τσίπρα με ασφάλεια. Τον ακύρωσε. Μα είναι ο πρώτος που ακυρώνει ο Αλέξης Τσίπρας; Η πολιτική του κίνηση Μέρα 25 παρουσιάζει ένα μομέντουμ που λέει πως είμαστε Ευρωπαίοι, η κρίση είναι ευρωπαϊκή, το πρόβλημα και η λύση στον οικονομικό σπαραγμό της Ελλάδας είναι ευρωπαϊκή όχι ντόπια αποκλειστικότητα. Συμφωνούμε με αστερίσκους. Η απόπειρα ανάγνωσης της Ελλάδας ως Ευρώπης που έχει ζήσει στην Ευρώπη με όρους Ευρώπης πόσο δόκιμη είναι;
Ο Γιανης Βαρουφάκης μπορεί να αυτοαθωώνεται στις συνεντεύξεις και το βιβλίο του. Και ναι, κομίζει αέρα ευρωπαϊκής αύρας ενδιαφέροντος μέσα από τις πράξεις του Μέρα 25 που πρωταγωνιστεί. Παρουσιάζει ταυτόχρονα τον εαυτό του ως κύριο συνομιλητή της αλήθειας. Το μόνο ερώτημα που, ίσως, δεν μπορεί να απαντήσει είναι αν τον θέλουμε ανάμεσά μας. Οι εκλογές είναι πολύ – πολύ κοντά. Η ψήφος της οργής κόντρα στην ψήφο της πλήξης. Το δεύτερο μοιάζει ως η μεγάλη δεξαμενή -πολιτικού – ακροατηρίου του. Στην τελική πόσοι θέλουν να δουν τον πωλητή χειρόγραφων του Χριστού αντί για εκείνον στη βουλή;
