της Σώτιας Παπαμιχαήλ //
Η ανάγκη της φωλιάς είναι πηγαία, βασική και κυλάει στο αίμα μας. Η αγκαλιά της μητέρας, το σπίτι που μεγαλώσαμε, τα αδέρφια μας, οι πρώτοι φίλοι, η πρώτη αγάπη. Φωλιά, πολλά διαφορετικά πράγματα για τον καθένα και το βιβλίο της Σύνθια Ντ‘ Απριξ Σουήνι, Η φωλιά – Εκδόσεις Ωκεανός, σε κάνει να ξανασκεφτείς τι μπορεί να σημαίνει πια για σένα, τι ήταν ως τώρα και τι θα κάνεις με αυτά τα φτερά που έχουν φυτρώσει στους ώμους σου. Μην κάνεις πως δεν τα βλέπεις.
∠∠φωλιά (η) : 1. Το κατάλυμα ή η κατοικία των ζώων και ιδ. των πουλιών, η κατασκευή που ετοιμάζουν τα ζώα, για να προφυλάσσονται και να αποθέτουν τα αυγά ή να φυλάσσουν τα νεογνά τους. 2. (μτφ) ο χώρος που αποτελεί καταφύγιο, κρυψώνα ή και ορμητήριο…∠∠
Λεξικό Νέας Ελληνικής Γλώσσας – Γ.Μπαμπινιώτης
∠∠φωλεός, ο, φωλεά, η, (ουσ) : [αβεβ.ετυμ.πιθ.συγγεν. με φυλή], κατοικία ζώου, σπήλαιο, οπή… ∠∠
Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας – Κ.Κιουπκιόλης
∠∠φωλιά · κούρνια, λουγγά, απόκοιτο, θαλάμι, λαγοκοιμηθιά, σκέπη, μονιά, γρέκι, κονάκι, γύρισμα… ∠∠
Συνώνυμα και Συγγενικά Πέτρου Βλαστού
“Η Φωλιά” το σενάριο ενός μυθιστορήματος για τους οικογενειακούς δεσμούς και την παρηγορητική αξία της φιλίας,
Ένα παγερό απόγευμα στη Νέα Υόρκη, τα αδέλφια Πλάμπ η Μέλοντι, η Μπέατρις και ο Τζακ, συναντιούνται για να αντιμετωπίσουν τον χαρισματικό και ριψοκίνδυνο αδελφό τους Λίο, που μόλις έχει βγει από κέντρο αποτοξίνωσης. Για να λύσουν τα οικονομικά τους προβλήματα, βασίζονται όλοι στην αξιοσημείωτη περιουσία που τους αφήνει ο πατέρας τους. Τα τέσσερα αδέλφια είναι αναγκασμένα να ξεπεράσουν παλιές κακίες και ανταγωνισμούς, και να ατενίσουν επιτέλους κατά πρόσωπο τις επιλογές που έκαναν μέχρι τότε στη ζωή τους.
Φωλιά : Ήθελα να αφήσω στα τέσσερα παιδιά μου ένα μικρό κομπόδεμα, τίποτα σπουδαίο, ένα δίχτυ ασφαλείας. Ποιος το βάφτισε Φωλιά δε θυμάμαι. Ένα βοήθημα για τον καθένα που θα τους χαρίσει μια ανάσα αφού κλείσει κι η τελευταία κόρη μου τα σαράντα, αφού θα έχουν κάνει την προσπάθειά τους να σταθούν σε αυτό τον κόσμο. Ήθελα πρώτα να πετάξουν με τα δικά τους φτερά, να χτίσουν τις δικές τους φωλιές και κάπου εκεί, τη στιγμή που ίσως να έχουν κουραστεί, να τους χαρίσω ένα «μπράβο», ένα «προχώρα», «μη σταματάς». Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα ότι ο Τζωρτζ θα κατάφερνε να τη γιγαντώσει. Δεν το είχα σκεφτεί. Με τα χρόνια έγινε μια χρυσή κληρονομιά. Ένας λόγος να βιάζονται να μεγαλώσουν κι ως τότε να σπρώχνουν το χρόνο με τρόπους που δεν ήθελα. Ρισκάρουν πολύ. Παίζουν επικίνδυνα και δεν μπορώ να κάνω τίποτα πια. Κρίμα.
Λίοναρντ Πλαμπ, ο Πρεσβύτερος
Φωλιά : Δεν υπολόγισα ποτέ ιδιαίτερα στη Φωλιά. Έμοιαζε τόσο μακρινή. Την έβλεπα πάντα σαν μια ακόμη έξοδο διαφυγής για τα δύσκολα, στα οποία πάντα έμπαινα με φόρα. Τι μου έλειπε για να πετύχω; Κι όλο ανέβαινα, ανέβαινα. Πού ήθελα να φτάσω; Μόνο στην κορυφή. Στις φωλιές γενικώς δεν πολυπιστεύω. Ενοικιαστής για περιορισμένο χρονικό διάστημα. Μόνο αυτό ήθελα να είμαι. Έπαιρνα ζεστασιά κι έδινα το χρόνο μου. Για λίγο. Άλλωστε τίποτα δεν είναι για πάντα. Η αλήθεια είναι πως η Φωλιά με έσωσε και χρωστάω ή τουλαχιστον έτσι νομίζουν οι άλλοι. Τι πρέπει να κάνω τελικά; Τι θα κάνω;
Λίο Πλαμπ, ο Νεότερος, ο μεγαλύτερος αδερφός, ο πρώτος
Φωλιά : Δεν είχα άλλη επιλογή παρά να την περιμένω. Με αγωνία, με τρέλα. Χρωστούσα. Πολλά ανοίγματα. Τρύπες παντού. Και το δάνειο με υποθήκη το μικρό μας σπίτι, με πίεζε πολύ. Θα τα έχανα όλα και τότε τι θα έλεγα στον Γουόκερ. Μου άνοιξε την καρδιά του και τη φωλιά του. Τρύπωσα πριν χρόνια κι από τότε δεν το κούνησα. Εκείνος όλο έδινε, μοιραζόταν, χάριζε. Κι εγώ; Ήρθε η σειρά μου να προσφέρω πριν μάθει για τα λάθη μου. Δεν μπορώ να τον ταράξω τώρα. Δεν του αξίζει. Λίο, πού είσαι; Γιατί δεν απαντάς; Η φωλιά δεν ήταν μόνο για σένα.
Τζακ Πλαμπ, δεύτερος στη σειρά και ο πιο επινοητικός
Φωλιά : Τα έχω κάνει θάλασσα. Το ξέρω. Ήμουν πάντα η έξυπνη της οικογένειας και τα πήγαινα θαυμάσια. Έγινα γρήγορα όνομα. Ο Λίο ήταν δίπλα μου. Με πίστευε. Όλοι με πίστευαν και περίμεναν τη μεγάλη επιτυχία. Πήρα και προκαταβολή. Ούτε που φανταζόμουν το νούμερο. Ποιος το περίμενε πως ύστερα από όλα αυτά θα έφτανα εδώ; Ούτε καν εγώ. Βάλτωσα. Οι λέξεις δεν μου χαρίζονται και μεγαλώνω. Έχω ήδη κάτι ατίθασες γκρίζες τρίχες στις κοτσίδες μου. Πέθανε κι ο Τσακ και γκρεμίστηκε η φωλιά μας. Μου λείπουν κι οι δύο. Η φωλιά μας πιο πολύ. Ζορίζομαι και με την επιστροφή της προκαταβολής. Λίο, βοήθησέ με μην κρύβεσαι. Μη φεύγεις.
Μπέα Πλαμπ, η έξυπνη κόρη, η χαρισματική
Φωλιά : Το πρώτο και ίσως το μόνο που ήθελα ήταν να φτιάξω μια φωλιά για τα βλαστάρια μου. Να τη φτιάξω όπως ονειρευόμαουν και να τους χαρίσω τη ζωή που ονειρευόμουν και να τη ζήσουν κάτω από τις φτερούγες μου. Για πάντα. Τα χρήματα ήταν μονίμως πρόβλημα. Όλα πολύ μετρημένα. Μα τώρα κινδυνεύει το σπίτι μας. Πρέπει να σπουδάσουν τα κορίτσια. Τα κολέγια δεν περιμένουν. Λίο, μη με βγάλεις ψεύτρα. Ξέρεις πόσο ανάγκη έχω τα χρήματα αυτά. Ο χρόνος τρέχει, Λίο. Θα έρθεις, έτσι δεν είναι; Έχω τα γενέθλιά μου σήμερα. Μην το ξεχνάς. Επιτέλους σαράντα.
Μέλοντι Πλαμπ, η πιο μικρή με τα πιο μικρά όνειρα
…όλα έτοιμα. Το τραπέζι στρωμένο. Η τούρτα στη μέση. Όλοι εκεί. Όλοι χαρούμενοι. Θέλουν να σβήσουν τα κεράκια της Μέλοντι, να φάνε. Να κάνουν καινούρια όνειρα. Επιτέλους. Η Φωλιά σε λίγο θα είναι δική τους κι ο Λίο υποσχέθηκε. Θα τα καταφέρει. Το κουδούνι. Ας ανοίξει κάποιος. Αυτός θα είναι…
… ένα χρόνο μετά το τραπέζι είναι πάλι στρωμένο. Θέλουν να σβήσουν τα κεράκια σε μια άλλη τούρτα. Κάνουν καινούρια όνειρα. Είναι όλοι χαρούμενοι. Είναι όλοι εκεί. Όλοι;
φωλιά : Λίο, μη χάνεσαι. Μην ξεχνάς τη φωλιά. Τη φωλιά μας. Την ξαναχτίσαμε με τα δικά μας ράμφη και φτερά και τώρα είναι δικιά μας. Ό,τι κι αν κάνεις, όπου κι αν πας είσαι δεμένος με μας, για τα καλά κι ας μην το ξέρεις. Μην κρύβεσαι. Μας κουβαλάς και σε κουβαλάμε. Μην τρέχεις. Θα είμαστε για πάντα τα αδέρφια σου. Θα είμαστε για πάντα η φωλιά σου, η σκέπη, η κουρνιά και το γύρισμα.
Τζακ, Μπέα και Μέλοντι Πλαμπ
