Toυ Παύλου Θ. Κάγιου //
Μη χάσετε με τίποτα τη νέα ταινία του Κεν Λόουτς «Δυστυχώς απουσιάζατε», μια ταινία τόσο ταξική και τόσο εσωτερικής δύναμης που σου φέρνει δάκρυα στα μάτια με το δράμα των ηρώων της και οργή για την αγριότητα της σημερινής ευημερούσας Ευρώπης.
«Δυστυχώς απουσιάζατε»
Συγκινητικός, ακαταπόνητος, αγέραστος και – πάντα! – ταξικός και μοναδικών εσωτερικών κραδασμών ο Βρετανός Κεν Λόουτς και η νέα του ταινία είναι γροθιά στο στομάχι της «μακάριας» Ευρώπης που οι κρατούντες και τα τραπεζικά κοράκια, που κυβερνούν τη Δύση, νομίζουν ότι είναι βαθιά κοιμισμένη η ταξική της συνείδηση…
Δείτε το νέο φιλμ του Κεν Λόουτς αν πιστεύετε στο σινεμά της ψυχής, της καρδιάς και της συγκίνησης. Στο νέο του φιλμ που ήταν επίσημη συμμετοχή στο 72ο Φεστιβάλ των Καννών στο οποίο έχει βραβευτεί δύο φορές με Χρυσό Φοίνικα (Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι, Εγώ ο Ντάνιελ Μπλέικ), επιστρέφει με ένα ακόμα αιχμηρό κοινωνικό δράμα επικεντρωμένο στους ανθρώπους της εργατικής τάξης και πιστό στο ύφος που τον έχει καταξιώσει ως έναν από τους πιο σπουδαίους δημιουργούς όχι μόνο του πολιτικοποιημένου σινεμά, αλλά και των εσωτερικών συγκινητικών κραδασμών -αυτό θυμηθείτε το την ώρα που θα την βλέπετε…
•Πρωταγωνιστούν μη επαγγελματίες ηθοποιοί με ελάχιστη πείρα, οι οποίοι ζωντανεύουν -υπό τις έμπειρες σκηνοθετικές οδηγίες του δημιουργού- γνήσιους χαρακτήρες, όπως τους συνέλαβε η χαρισματική πένα του μόνιμου συνεργάτη του Κεν Λόουτς, Πολ Λάβερτι. Μία ταινία που έκανε την ελληνική της πρεμιέρα στο πλαίσιο του 25ου Διεθνούς Φεστιβάλ της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, και αναμφίβολα συγκαταλέγεται ανάμεσα στα καλύτερα έργα του Κεν Λόουτς
Η ιστορία της, έχει για ήρωες τον Ρίκι, την Άμπι και τα δύο τους παιδιά που ζουν στο Newcastle. Είναι μια δεμένη οικογένεια και ο ένας νοιάζεται για τον άλλον. Ο Ρίκι αλλάζει δουλειές, ενώ η Άμπι, που αγαπά τη δική της, προσέχει ηλικιωμένους. Παρόλο που δουλεύουν όλο και περισσότερες ώρες, όλο και πιο σκληρά, συνειδητοποιούν ότι ποτέ δεν θα αποκτήσουν το δικό τους σπίτι. Όταν προκύπτει μια χρυσή ευκαιρία, η Άμπι πουλάει το αυτοκίνητό της και ο Ρίκι αγοράζει ένα ολοκαίνουριο φορτηγάκι για να δουλέψει ως αυτοαπασχολούμενος μεταφορέας. O μοντέρνος κόσμος έχει τις επιπτώσεις του σε αυτές τις τέσσερις ψυχές μέσα στην ίδια τους την κουζίνα.
Από το «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» στο «Δυστυχώς απουσιάζατε»
Η ιδέα για την ταινία προέκυψε όταν ο Κεν Λόουτς και ο μόνιμος σεναριογράφος του, Πολ Λάβερτι, έκαναν έρευνα για το Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ. Στα συσσίτια που επισκέφθηκαν συνάντησαν πολλούς ανθρώπους που εργάζονταν με μερική απασχόληση. «Μου έκανε εντύπωση πόσες ώρες πρέπει να δουλεύουν για να ζουν αξιοπρεπώς, καθώς και η εργασιακή ανασφάλεια που βίωναν. Είναι αυτοαπασχολούμενοι, αλλά αν κάτι πάει στραβά, παίρνουν όλο το ρίσκο πάνω τους» σχολιάζει ο σκηνοθέτης.
•Η ταινία επικεντρώνεται στο κατά πόσο το σύγχρονο καθεστώς για τους αυτοαπασχολούμενους είναι βιώσιμο. «Είναι λογικό αυτό το σύστημα; Είναι λογικό να παραλαμβάνουμε τα ψώνια μας από έναν άνθρωπο σε ένα φορτηγό που τρέχει 14 ώρες τη μέρα;
Θέλουμε έναν κόσμο στον οποίο οι άνθρωποι δουλεύουν κάτω από μεγάλη πίεση, επηρεάζοντας αρνητικά τους φίλους και τις οικογένειες τους και κάνοντας τις ζωές τους στενάχωρες; Δεν είναι ότι η αγορά χάνει, αντιθέτως, αυτή είναι η λογική εξέλιξη της αγοράς, όπως ορίζεται από τον ανταγωνισμό για μείωση κόστους και αύξηση κέρδους. Η αγορά δεν ενδιαφέρεται για την ποιότητα της ζωής μας. Η αγορά ενδιαφέρεται να κερδίζει χρήματα. Η εργατική τάξη πληρώνει το τίμημα» επισημαίνει ο σκηνοθέτης.
•Όπως σε κάθε ταινία του Λόουτς, ο άνθρωπος είναι στο επίκεντρο. «Αυτό που έχει σημασία είναι το κοινό να πιστέψει τους ανθρώπους που βλέπει στην οθόνη, να τους νοιάζεται. Οι εμπειρίες τους, που μοιάζουν αυθεντικές, πρέπει να μας αγγίζουν» λέει ο σκηνοθέτης. Και εμείς δηλώνουμε ως θεατές ότι βγήκαμε από την προβολή κατασυγκινημένοι
Ηθοποιοί διαμάντια
Οι Άγγλοι ηθοποιοί είναι – γενικά – έτη φωτός πιο μπροστά από όλους τους άλλους. Κι εδώ, άλλη μια φορά, είναι μοναδικοί όλοι οι πρωταγωνιστές κι αξίζει να αναφερθεί ότι όλοι σχεδόν είναι ερασιτέχνες.
Η Άμπι
Μία μητέρα και σύζυγος σε έναν καλό γάμο. Είναι φίλοι με τον άντρα της και νιώθει τρυφερότητα απέναντί του. Τον εμπιστεύεται, ενώ και οι δύο προσπαθούν να είναι καλοί γονείς. Νιώθει τύψεις γιατί δεν μπορεί να είναι δίπλα στα παιδιά της όσο θα ήθελε. Δουλεύει εξαντλητικά ωράρια φροντίζοντας ηλικιωμένους. «Νιώθει συνέχεια τύψεις και θέλει να κάνει συνέχεια το καλύτερο για όλους, γιατί νοιάζεται. Προσέχει πολύ τους ηλικιωμένους για τους οποίους δουλεύει, παρόλο που η προτεραιότητα της είναι τα παιδιά και ο σύζυγος της, αλλά δεν τα προλαβαίνει όλα» λέει η Ντέμπι Χάνιγουντ, που υποδύεται τον ρόλο.
Η Ντέμπι Χάνιγουντ ήθελε πάντα να γίνει ηθοποιός, αλλά δεν το είχε αποτολμήσει. Όταν έμαθε ότι το ζητούμενο για τη νέα ταινία του Λόουτς ήταν μία 40χρονη με δύο παιδιά στην εφηβεία που να είναι γλυκιά, δυνατή και συμπαθητική, αποφάσισε ότι έπρεπε να δηλώσει το ενδιαφέρον της. Πέρασε από οντισιόν, αλλά δεν ήξερε για ποιον ρόλο. Έμαθε ότι θα πάρει τον πρωταγωνιστικό ρόλο τελευταία στιγμή.
Ο Ρίκι
Ένας εργατικός άντρας που θέλει το καλύτερο για την οικογένεια του. Έχει μόλις αρχίσει τη δική του δουλειά και βρίσκεται σε περίεργη θέση. Συμβαίνουν πράγματα στην οικογένεια που δεν μπορεί να ελέγξει. «Έχει φτάσει σε ένα σημείο που αρχίζει να έχει αμφιβολίες για τον ίδιο του τον εαυτό και αναρωτιέται αν οι αποφάσεις του είναι σωστές για την οικογένειά του. Γιατί όλα αυτά; Ποιο το νόημα;» λέει ο Κρις Χίτσεν που υποδύεται τον ρόλο.
O Κρις Χίτσεν έγινε ηθοποιός στα 40 του, έχοντας δουλέψει ως υδραυλικός 20 χρόνια. Αρχικά, η παραγωγή έψαχνε ηθοποιούς από το Newcastle, αλλά για τον συγκεκριμένο ρόλο ήθελαν κάποιον που να έχει δουλέψει εργάτης σε οικοδομές και ο Χίτσεν κάλυπτε όλα τα ζητούμενα.
Σκηνοθεσία: Κεν Λόουτς
Σενάριο: Πολ Λάβερτι
Παίζουν: Κρις Χίτσεν, Ντέμπι Χάνιγουντ, Ρις Στόουν, Κέιτι Πρόκτορ
«Η δύναμη της αλήθειας»
Δυνατό κοινωνικό φιλμ από την Ουκρανία από την οποία σπάνια βλέπουμε ταινίες και μπράβο στην ΑΜΑ φιλμ που μας την έφερε. Ταινία που έχει κερδίσει το βραβείο σκηνοθεσίας στο τμήμα Ένα κάποιο βλέμμα του Φεστιβάλ των Καννών το 2018 κι αποτελεί την πρόταση της Ουκρανίας για το Όσκαρ καλύτερη ξένης ταινίας 2019.
Ο βραβευμένος σκηνοθέτης της ταινίας «Το πρόσωπο της ομίχλης» Σεργκέι Λόζνιτσα στήνει εδώ ένα αποπνικτικό φιλμ γεμάτο παράλογες ακρότητες που σου σφίγγουν τον λαιμό. Τόπος δράσης του φιλμ το Donbass, μια περιοχή στην Ανατολική Ουκρανία που η σκληρή πραγματικότητα που εξελίσσεται εκεί επηρεάζει τους ανθρώπους που ζουν εκεί και στις δύο πλευρές του χάσματος.
•Ο τακτικός στρατός της Ουκρανίας και οι εθελοντές μάχονται τις αυτονομιστικές συμμορίες, υποστηριζόμενες από τη Ρωσία του Πούτιν. Η διαφθορά και η εγκληματικότητα όλων των ειδών κυριαρχούν παντού. Η ταπείνωση είναι συνηθισμένη. Η βία μπορεί να φλέγει ανά πάσα στιγμή
Και όπως μας πληροφορούν από την παραγωγή της ταινίας, κάθε ένα από τα δεκατρία τμήματα που απαρτίζουν την ιστορία της βασίζεται σε ένα πραγματικό γεγονός…
Σκηνοθεσία – σενάριο: Σεργκέι Λόζνιτσα
Παίζουν: Ταμάρα Γιατσένκο, Λουντμίλα Σμοροντίνα, Μπόρις Καμόρζιν
«Η οικογένεια Άνταμς»
Με μια μαύρη κωμωδία κινουμένων σχεδίων -και σε 3D- ξαναχτυπά η γνωστή και ανατριχιαστικά παράξενη οικογένεια, που ζωντανεύει τους χαρακτήρες μέσα από καρτούν. To animation της ταινίας επιχειρεί να δώσει νέα πνοή και νέο… αίμα και ο «οικογενειακός τρόμος» επιχειρείται να αποκτήσει νέες, πιο ψυχαγωγικές διαστάσεις…
Ένα… διαβολικό γύρισμα της μοίρας και η real estate δραστηριότητα μιας τηλεπερσόνας, θα οδηγήσουν τη λατρεμένη οικογένεια στο επίκεντρο ενός τυπικού, ασφαλούς και «καθαρού» προαστίου και τη μεγάλη κόρη σε ένα συμβατικό δημόσιο σχολείο. Φυσικά, οι Άνταμς δεν θα δυσκολευτούν να προσαρμοστούν σε κάθε νέα συνθήκη της γειτονιάς τους, αλλά οι γείτονές τους, οι συμμαθητές της μικρής και ο κοινωνικός περίγυρος, δεν θα αντέξουν και πολύ την εκκεντρικότητα και το goth μεγαλείο της αξιαγάπητης αλλά και ανυπόφορης οικογένειας.
•Μια animation ταινία που επιχειρεί ξανά να δώσει φωνή στην εκκεντρική και διαβολική οικογένεια Άνταμς
Σκηνοθεσία: Κόνραντ Βέρνον και Γκρεγκ Τίρναν
Με τις φωνές των: Όσκαρ Άϊζακ, Σαρλίζ Θερόν, Κλόι Γκρέις Μορέτζ, Φιν Γούλφχαρντ, Νικ Κρολ, με την Μπέτι Μίντλερ και την Άλισον Τζάνεϊ
«Τα μάρμαρα μας»
Ελληνικό ντοκιμαντέρ που αφορά μια μαύρη σελίδα για τον πολιτισμό και την προστασία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Αναφέρεται στην πρωτοφανή στα παγκόσμια χρονικά πράξη αφαίρεσης αρχαιολογικού θησαυρού από τον Λόρδο Έλγιν στις αρχές του 19ου αιώνα. Μια αφαίρεση σχεδόν των μισών διασωθέντων γλυπτών του Παρθενώνα. Μια αρχαιοκαπηλία έργων απίστευτης τέχνης του Φειδία, του Αγοράκριτου, του Αλκαμένη…
Μια πράξη που οδήγησε σε κατακρεούργηση και διαμελισμό ολόκληρου του κτιριακού συγκροτήματος της Ακρόπολης. Του εκπληκτικού αυτού μνημείου, που είναι ίσως το πιο εμβληματικό μνημείο της ανθρωπότητας. Ενός μνημείου που η κορωνίδα του, ο Παρθενώνας, αποτελεί χωρίς αμφιβολία το αρχέτυπο, όχι μόνον του πολιτισμού, αλλά και της Δημοκρατίας.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συμμετέχουν με τη σειρά εμφάνισης:
Θοδωρής Παπαγιάννης γλύπτης, καθηγητής ΑΣΚΤ.
Ιδρυτής του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Ελληνικού Ιωαννίνων
Ξενοφών Μουσσάς αστροφυσικός, καθηγητής πανεπιστημίου Αθηνών.
Νίκος Δεσεκόπουλος, Χαράκτης.
Βλάσης Αγτζίδης, διδάκτωρ σύγχρονης ιστορίας.
Γεωργία Ζώη, αρχιτέκτων – ηθοποιός.
Γιώργος Λεκάκης, συγγραφέας.
Cemil Turan Bazidi, συγγραφέας- δημοσιογράφος.
Λευτέρης Παπακώστας, ιστορικός-φιλόλογος- συγγραφέας
Γιώργος Μπλάνας, ποιητής
Αλέξανδρος Ασωνίτης, συγγραφέας
Αριάδνη Παπαϊωάννου αρχιτέκτων – μουσειολόγος
Αντώνης Αντωνίου ηθοποιός – σκηνοθέτης.
Γιάννης Δάλλας, ομ. καθηγητής πανεπιστημίου Ιωαννίνων,
ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής των αρχαίων λυρικών
Ισμήνη Τριάντη, αρχαιολόγος – τ. διευθυντρια του μουσείου της Ακροπόλεως
Βασίλης Χατζηιακώβου, εκδότης
Σκηνοθεσία: Νίκος Παπακώστας
