Γράφει ο Παύλος Θ. Κάγιος //
Μια δυνατή κινηματογραφική εβδομάδα ξεκινά απόψε. Ναι υπάρχουν λόγοι, καλοί λόγοι που θα μας βγάλουν από το σπίτι, θα μας στείλουν σε σινεμά. Από την επανάσταση της Κούβας στη μαζική κουλτούρα και τις ιστορίες αγάπης που γεννιούνται εντός της τα πάντα μοιάζουν ν’ απέχουν όσο η θέση από την οθόνη μιας σκοτεινής αίθουσας.
«Τσε: ο επαναστάτης»
Αξίζει να δει ένας σινεφίλ και το δεύτερο μέρος του τολμήματος του Στίβεν Σόντερμπεργκ για τη βιογραφική σκιαγράφηση του θρυλικού Τσε Γκεβάρα –του συμβόλου της επανάστασης ολόκληρου του 20ου αιώνα. Εδώ το φιλμ γίνεται πιο δραματικό και αφήνει πίσω του το ντοκιμαντερίστικο ύφος του πρώτου μέρους.
Βρισκόμαστε αμέσως μετά την Κουβανική Επανάσταση κι όλα δείχνουν ότι ο Τσε Γκεβάρα θα «εξαργυρώσει» τον θρίαμβο της επικράτησής της… Κι όμως, εντελώς ξαφνικά τα ίχνη του χάνονται μέχρι που εμφανίζεται στη Βολιβία. Εκεί θα οργανώσει μια μικρή ομάδα από Κουβανούς συντρόφους και Βολιβιανούς νεοσύλλεκτους με σκοπό να ξεκινήσουν τη μεγάλη επανάσταση της Λατινικής Αμερικής. Η Βολιβιανή επιχείρηση είναι μια ιστορία θυσίας και ιδεαλισμού. Ένας ανταρτοπόλεμος που καταλήγει σε αποτυχία και οδηγεί τον Τσε στον θάνατο. Μέσα από αυτή την ιστορία καταλαβαίνουμε γιατί ο Γκεβάρα παραμένει ένα σύμβολο ιδεαλισμού και ηρωισμού που ζει στις καρδιές των ανθρώπων όλου του κόσμου.
Για την ιστορία, αξίζει να σημειώσουμε αυτά που λέει ο σεναριογράφος της ταινίας Πίτερ Μπάκμαν και η σεναριογράφος του: «Χρησιμοποίησα πηγές που προσέγγιζαν το θέμα από διαφορετικές οπτικές, διάβασα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ που αφορούσαν το ταξίδι του Τσε στη Νέα Υόρκη καθώς και υπομνήματα από την περίοδο που βρισκόταν στην Βολιβία. Έπρεπε να ανακαλύψουμε τι γνώριζε η κυβέρνηση των ΗΠΑ -και πότε- για την εμπλοκή του Τσε στη Βολιβία. Μιλήσαμε με άτομα όλων των πολιτικών αποχρώσεων. Συναντηθήκαμε με τον Βολιβιανό λοχαγό που έπιασε αιχμάλωτο τον Τσε καθώς και με τους τρεις Κουβανούς που ακολούθησαν τον Τσε στη Βολιβία και κατάφεραν να δραπετεύσουν και να επιστρέψουν στην Κούβα μετά την εκτέλεσή του. Ένας από αυτούς, ο Ουρμπάνο, ήρθε από την Κούβα στην Ισπανία και συμμετείχε στην παραγωγή ως σύμβουλος.»
Ο Τζον Λι Άντερσον πάνω στο βιβλίο του οποίου βασίστηκε το φιλμ του Στίβεν Σόντερμπεργκ είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στο περιοδικό New Yorker έχει καλύψει διενέξεις στο Ιράκ, το Αφγανιστάν και τον Λίβανο. Επίσης, έχει παρουσιάσει με άρθρα του τα προφίλ πολιτικών προσωπικοτήτων όπως ο Χιούγκο Τσάβεζ, ο Σαντάμ Χουσεΐν κι ο Φιντέλ Κάστρο. Η βιογραφία που έγραψε για τον Ερνέστο Τσε Γκεβάρα θεωρείται η πιο έγκριτη, καθώς ήταν αποτέλεσμα πέντε χρόνων έρευνας, τρία εκ των οποίων τα πέρασε στην Αβάνα. Ο Άντερσον ταξίδεψε και σε άλλες χώρες για το βιβλίο: στην Αργεντινή, στη Βολιβία, στο Μεξικό, στην Παραγουάη, στην Ισπανία, στη Σουηδία, στις ΗΠΑ και στη Ρωσία. Το 1995, σε ένα άρθρο του στην εφημερίδα New York Times, αποκάλυψε την τοποθεσία της Βολιβίας στην οποία είχαν θάψει τον Τσε υπό άκρα μυστικότητα κι έτσι συνέβαλε στην επιστροφή της σωρού του Γκεβάρα στην Κούβα.
Σκηνοθεσία: Στίβεν Σόντερμπεργκ
Παίζουν: Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Κάρλος Μπαρδέμ, Ντεμιάν Μπισίρ, Χοακίμ Ντε Αλμέιντα, Εντουάρντ Φερνάντεζ, Μαρκ-Αντρέ Γκροντέν, Όσκαρ Χαενάδα, Καλίλ Μέντεζ, Ελβίρα Μίνγκεζ, Ματ Ντέιμον, Τζόρντι Μογιά, Φράνκα Ποτέντε
«Η Τζούλιετ, γυμνή»
Ερωτικό δράμα για την οδύσσεια της αναζήτησης της αδελφής ψυχής από τη μεριά της γυναίκας γραμμένη από άνδρα. Το σενάριο της ταινίας στηρίζεται στο ομότιτλο, έκτο, μυθιστόρημα του Νικ Χόρνμπι των High Fidelity και Για Ένα Αγόρι (στα ελληνικά κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πατάκη).
Η Άννι έχει μακροχρόνια σχέση με τον Ντάνκαν, φανατικό θαυμαστή ενός ξεπεσμένου ροκ σταρ, ονόματι Τάκερ Κρόου. Ο Ντάνκαν είναι περισσότερο αφοσιωμένος στο μουσικό του είδωλο παρά στη σύντροφό του. Όλα αυτά μέχρι η Άννι να γνωρίσει τον Τάκερ… Μια συγκινητική ιστορία για την αγάπη, τη μοναξιά και την απροσδόκητη πορεία της ζωής.
Μπορεί πρωταγωνίστρια στο φιλμ – και στο βιβλίο…- να είναι για ακόμα μια φορά η ποπ κουλτούρα και οι αστέρες της, αλλά ο Νικ Χόρνμπι με την εύθυμη και ειρωνική του ματιά του προειδοποιεί: «αν θες να κάνεις οικογένεια, μακριά από μουσικό και, γενικά, καλλιτέχνη»… Το φιλμ σκιαγραφεί πειστικά το αλαλούμ των σημερινών συναισθηματικών σχέσεων αν και προς το τέλος αδυνατίζει η δραματικότητά του και πλατειάζει… Πολύ καλοί η Ρόουζ Μπερν και ο Ίθαν Χοκ .
Σκηνοθεσία: Τζέσι Πέρεζ
Παίζουν: Ρόουζ Μπερν, Ίθαν Χοκ, Κρις Ο’Ντάουντ
The Equalizer 2
Για πρώτη φορά στην καριέρα του, ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ σπουδαίος ηθοποιός Ντένζελ Ουάσινγκτον (Training Day, Glory) επιστρέφει σε έναν ρόλο, που δεν είναι άλλος από τον ζοφερό τιμωρό Equalizer. Τη σκηνοθεσία υπογράφει και πάλι ο Antoine Fuqua (Training Day) και η καλογραμμένη πλοκή θέλει τον πρωταγωνιστή να εμπλέκεται σε μία πιο προσωπική ιστορία εκδίκησης για να φτάσει ακόμα πιο μακριά, όσο το σκοτεινό παρελθόν του πλησιάζει απειλητικά. Το Equalizer 2 είναι ένα καταιγιστικό σίκουελ με απολαυστικά χορογραφημένες σκηνές δράσης, εθιστικές δόσεις αγωνίας και μία ακόμα γενναιόδωρη ερμηνεία από τον Ουάσινγκτον.
Σύνοψη
Αν έχεις ένα πρόβλημα και δεν υπάρχει κανείς να βοηθήσει, ο Robert McCall είναι ο άνθρωπος σου. Πρόκειται, άλλωστε, για τον ένα και μοναδικό Equalizer. Ο McCall βοηθά τους αδύναμους και τους καταπιεσμένους αποδίδοντας δικαιοσύνη. Αμείλικτα. Αλλά όταν το επικίνδυνο παρελθόν του έρθει στην επιφάνεια, θα χρειαστεί όλες του τις δεξιότητες για να βγει ζωντανός. Έχει έρθει η ώρα να βρεθεί αντιμέτωπος με άρτια εκπαιδευμένους δολοφόνους που δεν θα σταματήσουν πουθενά για να τον εξολοθρεύσουν.
Σκηνοθεσία: Αντουάν Φουκά
Παίζουν: Ντένζελ Ουάσινγκτον, Πέδρο Πασκάλ, Μπιλ Πούλμαν
«Στις τρεις κορυφές»
Ψυχαναλυτικό θρίλερ φιλοδοξούσε να σκηνοθετήσει ο Γιαν Τσάμπαϊλ αλλά Ρόμαν Πολάνσκι δεν γεννιούνται κάθε μέρα…
Το στόρι αρχίζει με έναν 40αρη, τον Άαρον, να προσκαλεί τη σύντροφό του, Λέα, και τον οκτάχρονο γιο της, Τρίσταν, σε μια εκδρομή στο βουνό. Αντί για μια αρμονική έναρξη της καινούργιας τους ζωής μαζί, το ταξίδι τούς επιφυλάσσει πολλά και δύσκολα εμπόδια, καθώς οι τρεις τους μάχονται για τη θέση τους στη νέα οικογένεια. Ψηλά στην περιοχή των Τριών Κορφών, ο Άαρον και ο Τρίσταν έρχονται αντιμέτωποι με την αγάπη και τον φόβο που τρέφουν ο ένας για τον άλλο, ενώ η Λέα βρίσκεται ανάμεσά τους, προσπαθώντας να σταθεροποιήσει το ιδιόμορφο αυτό τρίγωνο. Στην προσπάθειά του να κερδίσει την αποδοχή του αγοριού, που δείχνει μια ολοένα και πιο επιθετική συμπεριφορά απέναντί του, ο Άαρον παίρνει τον Τρίσταν ψηλά στο βουνό. Όταν, όμως, έρθει η ομίχλη και o Άαρον χάσει τον μικρό, το υπόγειο παιχνίδι εξουσίας ανάμεσά τους παίρνει μια επικίνδυνη τροπή…
Καλές οι προθέσεις, αλλά το αποτέλεσμα είναι, απλώς, ένα συμπαθητικό «οικογενειακό θρίλερ». Ο Γιαν Τσάμπαϊλ είχε κερδίσει το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν για το ντεμπούτο του «The River Used to Be a Man».
Σκηνοθεσία: Γιαν Τσάμπαϊλ
Παίζουν: Αλεξάντερ Φέλινγκ, Μπερενίς Μπεζό, Αριάν Μοντγκόμερι
«Γλυκιά πατρίδα»
Επικό, με συναισθηματικό βάθος – και επίκαιρο, δυστυχώς… – γουέστερν από την Αυστραλία που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Βενετίας και σε διάφορα άλλα φεστιβάλ. Ο σκηνοθέτης Γουόρικ Θόρντον είχε κερδίσει τη Χρυσή Κάμερα στο Φεστιβάλ Καννών το 2009 με την ταινία Σαμψών και Δαλιδά.
Ο Σαμ, ένας μεσήλικας Αβορίγινας, δουλεύει για λογαριασμό ενός ιεροκήρυκα στην κεντρική Αυστραλία. Όταν ο βετεράνος πολέμου Χάρι Μαρτς μετακομίζει σε ένα γειτονικό σταθμό, ο Σαμ και η οικογένειά του στέλνονται να τον βοηθήσουν να εγκατασταθεί. Η επαφή τους με τον σκληρό και οργισμένο Χάρι σύντομα οδηγεί σε ένα βίαιο ξέσπασμα με τραγικές συνέπειες. Με αφετηρία αληθινά περιστατικά που συγκλόνισαν την Αυστραλία της δεκαετίας του 1920, ο Γουόρικ Θόρντον συνθέτει με τις επιβλητικές σινεμασκόπ εικόνες του ένα μοντέρνο, απόλυτα επίκαιρο, γουέστερν, ύμνο στην ανθρωπιά και την ελευθερία και ταυτόχρονα αιχμηρή καταγγελία απέναντι στη βία κάθε μορφής εξουσίας και σε κάθε μορφή ρατσισμού.
Σημείωμα του σκηνοθέτη:
“Η Γλυκιά Πατρίδα” διαδραματίζεται στην Κεντρική Αυστραλία όπου εγώ και ο σεναριογράφος Ντέιβιντ Τράντερ μεγαλώσαμε. Είμαστε και οι δύο από την ίδια πόλη και τον ξέρω όλη μου τη ζωή. Η δική μου φυλή μοιράζεται σύνορα με τη φυλή του Ντέιβιντ. Όταν ήρθε ο Ντέιβιντ να μου δείξει αυτό το όμορφο σενάριο, βασισμένο σε ιστορίες που του είχε πει ο παππούς του, αμέσως το ένιωσα δικό μου.
Οι οικογένειές μας έζησαν πολλές κοινές εμπειρίες και είναι μια ιστορία που ακούγαμε μεγαλώνοντας. Τη δεκαετία του ’20 εμείς οι ιθαγενείς Αυστραλοί δεν ήμασταν τεχνικά σκλάβοι, ωστόσο δουλεύαμε χωρίς αμοιβή, δουλεύαμε μόνο για κάποια δελτία τροφής, βάσει ενός νόμου που ονομαζόταν Native Affairs Act. Οπότε αυτές οι οικογενειακές ιστορίες είναι επίσης η κληρονομιά μου, ένα προσωπικό κομμάτι της Ιστορίας που ανήκει σε όλους μας. Μια από αυτές τις ιστορίες είναι η αληθινή ιστορία ενός Αβορίγινα άνδρα, του Γουιλαμπέρτα Τζακ, ο οποίος τη δεκαετία του ’20 συνελήφθη και δικάστηκε για το φόνο ενός λευκού στην Κεντρική Αυστραλία.
Σκηνοθεσία: Γουόρικ Θόρντον
Παίζουν: Σαμ Νιλ, Μπράιαν Μπράουν, Χάμιλτον Μόρις, Νατάσια Γκόρεϊ-Φέρμπερ.
Πιερ Πάολο Παζολίνι: Ο μεγάλος αιρετικός
Μεγάλο αφιέρωμα με δεκαεπτά φιλμ του σπουδαίου – και μοναδικού σε ύφος και διάσταση έργου – Πιερ Πάολο Παζολίνι σε νέες κόπιες άρχισε από χτες στο θερινό σινεμά Λαΐς της Ταινιοθήκης της Ελλάδας.
Το κοινό, για πρώτη φορά στη χώρα μας, έχει την ευκαιρία να απολαύσει τη σχεδόν πλήρη φιλμογραφία του σκηνοθέτη (17 ταινίες) μέσα από νέες κόπιες των ταινιών του σε φιλμ 35mm, οι οποίες τυπώθηκαν από τη Luce Cinecittà και τη Cineteca di Bologna. Οι ταινίες (15 μεγάλου μήκους, 2 μικρού μήκους καθώς και παραλειπόμενα από δύο ταινίες του) θα προβληθούν με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους.
Πιο συγκεκριμένα θα προβληθούν τα φιλμ:
Ακατόνε (Accattone, 1961), Μάμα Ρόμα (Mamma Roma, 1962), Η οργή του Παζολίνι (La Rabbia, 1963), Ερωτικές συναντήσεις (Comizi d’amore, 1964), Το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (Il Vangelo secondo Matteo, 1964), Όρνια και πουλάκια (Uccellacci e uccellini, 1966), Βασιλιάς Οιδίπους (Edipo re, 1967), Θεώρημα (Teorema, 1968), Χοιροστάσιο (Porcile, 1969), Μήδεια (Medea, 1969), Σημειώσεις για μια αφρικανική Ορέστεια (Appunti per un’ Orestiade Africana, 1970), Το Δεκαήμερο (Il Decameron, 1971), Οι θρύλοι του Καντέρμπουρι (I racconti di Canterbury , 1972), Χίλιες και μία νύχτες (Il Fiore delle Mille e una notte, 1974), Σαλό ή 120 μέρες στα Σόδομα (Salò o le 120 giornate di Sodoma, 1975).
Και οι δύο μικρού μήκους ταινίες:
Το τυρί (La Ricotta, 1962-63), επεισόδιο της σπονδυλωτής ταινίας Rogopag, σε σκηνοθεσία των Rossellini – Godard – Pasolini – Gregoretti και
Τι πράγμα είναι τα σύννεφα; (Che cosa sono le nuvole?, 1967) επεισόδιο της σπονδυλωτής ταινίας Capriccio all’italiana σε σκηνοθεσία των Monicelli – Pasolini – Bolognini – Steno – Pino Zac- Rossi
Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ακόμα παραλειπόμενα ταινιών του Παζολίνι, καθώς θα προβληθούν κάποια αποσπάσματα που έχουν παραλειφθεί από την τελική κόπια των ταινιών του Όρνια και πουλάκια (Ο Τοτό στο τσίρκο -Totò al circo, 1965-66) και Χίλιες και μία Νύχτες (Ανέκδοτα -Inediti, 1973-74).
Αξίζει να σημειωθεί πως θα προβληθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα Η οργή του Παζολίνι (La rabbia di Pasolini). Πρόκειται για τη νέα 80λεπτη βερσιόν της παλαιότερα γνωστής ως Οργής (La rabbia), ένα δίπτυχο φιλμικό σχόλιο της δεκαετίας του ‘60 από δύο, αντιδιαμετρικά αντίθετους, Ιταλούς διανοούμενους: τον αριστερό Παζολίνι και τον φιλομοναρχικό δημοσιογράφο και καρτουνίστα Giovanni Guareschi. Το 2008, ο Τζουζέπε Μπερτολούτσι αποκατέστησε σε συνεργασία με την Ταινιοθήκη της Μπολόνια το πρώτο μέρος του Παζολίνι, δημιουργώντας μιαν αυτόνομη μεγάλου μήκους ταινία.
«Ο κόκκινος κύκλος»
Το κλασικό γκανγκστερικό φιλμ του Ζαν-Πιέρ Μελβίλ, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1970, σε νέα αποκατεστημένη κόπια.
Με τους Αλέν Ντελόν, Ιβ Μοντάν, Τζιαν Μαρία Βολοντέ.
Στην προτελευταία του ταινία ο Ζαν Πιερ Μελβίλ συγκεντρώνει τρεις αρχετυπικούς σκληρούς τύπους για τη συνάντησή τους με το πεπρωμένο. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η ταινία δεν είχε προβληθεί στους κινηματογράφους έως το 1990.
«Ο Βούδας πήρε μια κόκκινη κιμωλία, έσυρε έναν κύκλο και είπε:
Όταν οι άνθρωποι πρέπει να ξανασυναντηθούν κάποτε, ό,τι κι αν τύχει στον καθένα απ’ αυτούς, όσο διαφορετικούς δρόμους κι αν ακολουθούν, την ημέρα που πρέπει αναπόφευκτα θα ξανασμίξουν μέσα στον κόκκινο κύκλο» στον Ράμα Κρίσνα παραπέμπει ο ίδιος ο Ζαν Πιερ Μελβίλ θέλοντας να ερμηνεύσει το «μεδούλι» του κινηματογραφικού του κόσμου που χάρισε στο γαλλικό σινεμά μερικές από τις πιο ένδοξες σελίδες του.
Το στόρι ξεκινάει μετά την πρόσφατη αποφυλάκιση του διαβόητου ληστή Κόρι που αμέσως θα συνεργάζεται με έναν δραπέτη κι ένα διεφθαρμένο αστυνομικό για τη μεγαλύτερη ληστεία διαμαντιών στο Παρίσι.
Η αστυνομία έχει εξαπολύσει ανελέητο κυνηγητό στο κατόπι τους και οι σινεφίλ επί δεκαετίες υμνούσαν αυτό –και όλα τα φιλμ- του γάλλου δημιουργού.
Σκηνοθεσία: Ζαν-Πιέρ Μελβίλ
Παίζουν: Αλέν Ντελόν, Ιβ Μοντάν, Τζιάν Μαρία Βολοντέ.
«Ο κατάσκοπος που με παράτησε»
Παρωδία κατασκοπικών ταινιών με την Κέιτ ΜακΚίνον και τη Μίλα Κούνις στους ρόλους δύο φιλενάδων από το Λος Άντζελες που μπλέκουν άθελά τους σε μια διεθνή συνωμοσία, όταν ο πρώην φίλος της δεύτερης αποκαλύπτεται ότι είναι κατάσκοπος κι εμφανίζεται στο διαμέρισμά της κυνηγημένος από μια σπείρα θανάσιμων εκτελεστών.
Tηλεοπτικής… αξίας κωμωδιούλα σκηνοθετημένη από τη Σουζάνα Φόγκελ που ξέρει μόνο από τηλεόραση και καλά θα κάνει να μείνει εκεί.
Σκηνοθεσία: Σουζάνα Φόγκελ.
Παίζουν: Κέιτ Μακ Κίνον, Μίλα Κούνις, Τζάστιν Θερού, Σαμ Χιούαν και Τζίλιαν Άντερσον.
«Ο Λούης και οι εξωγήινοι»
Όταν ο μπαμπάς σου είναι φανατικός της άποψης ότι υπάρχουν εξωγήινοι, η ζωή δεν είναι εύκολη – ούτε και πολύ φυσιολογική! Παρά την αγάπη του για εκείνον, ο 12χρονος Λούης δεν πιστεύει τους ισχυρισμούς του πατέρα του, οπότε η έκπληξή του είναι τεράστια όταν τρεις ατζαμήδες μικροί εξωγήινοι – ο Μογκ, ο Ναγκ και ο Γουάμπο – προσγειώνονται ξαφνικά μπροστά του.
Ενθουσιασμένος με την αναπάντεχη αυτή συνάντηση, ο Λούης θέλει να μοιραστεί με τον πατέρα του το φανταστικό αυτό νέο, αλλά συνειδητοποιεί ότι εκείνος θέλει να «παγώσει» και να μελετήσει τους καινούργιους του φίλους.
Στο μεταξύ, ο Λούης και οι τρεις εκκεντρικοί του φίλοι θα ζήσουν μια ξεκαρδιστική, ανατρεπτική περιπέτεια στην προσπάθειά τους να επιστρέψουν οι εξωγήινοι σπίτι τους. Μήπως ο Λούης θα έπρεπε να φύγει μαζί τους για να ξεφύγει από τα γήινά του προβλήματα; Ή μήπως μερικές φορές πρέπει να φτάσεις μέχρι τα άστρα για να βρεις το πού ανήκεις πραγματικά;
Οι δίδυμοι σκηνοθέτες των κινούμενων σχεδίων Βόλφγκανγκ Λαουενστάιν, Κρίστοφ Λαουενστάιν λένε: «Η ιδέα για το “Ο Λούης και οι Εξωγήινοι” γεννήθηκε το 2010 και για τα επόμενα δύο χρόνια δουλέψαμε το σενάριο, θέλοντας να δημιουργήσουμε αστείους χαρακτήρες, σασπένς και μία συγκινητική ιστορία ανάμεσα στον Λούης και τον πατέρα του. Πάνω από όλα φροντίσαμε και αναδείξαμε τα κωμικά στοιχεία, ειδικά ό,τι έχει να κάνει με παρεξηγήσεις σχετικά με την ταυτότητα των χαρακτήρων. Ως δίδυμοι όλη μας την ζωή ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοια μπερδέματα και σίγουρα το έχουμε διασκεδάσει κι εμείς πολύ!
Σκηνοθεσία: Βόλφγκανγκ Λαουενστάιν, Κρίστοφ Λαουενστάιν, Σον ΜακΚόρμακ
