Γράφει ο Παύλος Θ. Κάγιος //
Ως γνωστό, η ανθρώπινη φύση κρύβει μέσα της και το καλό και το κακό και πολλές φορές δεν θέλει παρά μόνο να «φορέσει» μια στολή για να μεταμφιεστεί σε κτήνος όπως συνέβη με εκατοντάδες χιλιάδες χιτλερικούς. Κι αυτή η κτηνωδία ζωντανεύει στο ζηλευτής και αδίστακτης δύναμης και… απλότητας φιλμ «Η στολή του λοχαγού». Οι υπόλοιπες νέες ταινίες της εβδομάδας, «Η επιστροφή του Μπεν», «Το παιχνίδι με τη φωτιά», «Το βράδυ που έφαγε τον κόσμο» και «Στο σώμα της», είναι συνηθισμένες φιλμικές κατασκευές
“Η Στολή του Λοχαγού”
Αμείλικτα σκληρό, παράλογα υποβλητικό και αποστομωτικά σκοτεινό φιλμ που στην αρχή σε ξαφνιάζει, αμέσως μετά σε γοητεύει φιλμικά και στο τέλος σε… κολλάει στον τοίχο για το κατά πόσο η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν είναι πιο άγρια και χωρίς έλεος από αυτή των ζώων. Ακριβώς αυτά τα συναισθήματα ένιωθα μια ζωή για τη συμπεριφορά των χιτλερικών -και μεγάλου μέρους του πληθυσμού της Γερμανίας…- κι αυτό το φιλμ τα αποτυπώνει 100% με μια «απλοϊκότητα» που σε αφοπλίζει!
Ένα φιλμ που χρησιμοποιώντας τις ακραίες ιδεολογικές στιγμές δημιουργών όπως ο Φασμπίντερ στο «Μπέρλιν Αλεξάντερ πλατς» ή ο Ζενέ στον «Καυγατζή», απογειώνει στον παραλογισμό τη θηριωδία των χιτλερικών και δίνει νέα διάσταση στο είδος των «πολεμικών ταινιών» προσφέροντας στιγμές ζηλευτής τέχνης μετατρέποντας μια απλή ιστορία καταγραφής γεγονότων σε στρατιωτικά στρατόπεδα, σε μια ψυχαναλυτική καταβύθιση στο έρεβος που κρύβει η ανθρώπινη ψυχή.
Βρισκόμαστε λίγο πριν το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όπου η ήττα της Γερμανίας θεωρείται πλέον δεδομένη και πολλοί στρατιώτες των Ναζί λιποτακτούν, καθώς δεν θέλουν να σκοτωθούν σε κάποια από τις τελευταίες μάχες. Ένας απ’ αυτούς είναι και ο νεαρός Γερμανός στρατιώτης Ουίλι Χέρολντ, ο οποίος, δύο εβδομάδες πριν το τέλος του πολέμου, το μόνο που θέλει είναι να καταφέρει να παραμείνει ζωντανός και όχι να επιστρέψει στη διμοιρία του και να πολεμήσει με τους συμπολεμιστές του. Ενώ, όμως, τρέχει να διαφύγει, βρίσκει, μέσα στο εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο ενός αξιωματικού, μια βαλίτσα με το παλτό, τη στολή και ένα ζευγάρι παπούτσια κάποιου λοχαγού. Σε μια ύστατη προσπάθειά του να ζεσταθεί, φοράει τη στολή και το παλτό του λοχαγού και, ως διά μαγείας, μεταμορφώνεται στον απόλυτο σωσία του λοχαγού, όχι μόνο εμφανισιακά, αλλά και ως προς την τερατώδη προσωπικότητά του! Όλα όσα ενσάρκωναν οι διώκτες του Χέρολντ αποτελούν τώρα δομικά στοιχεία της προσωπικότητάς του και οι κτηνωδίες στις οποίες επιδίδεται, χωρίς καμία αιδώ ή μεταμέλεια, είναι απαράμιλλες!
•Η ταινία του Ρόμπερτ Σβέντκε, βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Ουίλι Χέρολντ, γνωστού ως «Εκτελεστή του Έμσλαντ», ξεκίνησε τη φεστιβαλική της πορεία με πολλές διακρίσεις (Σαν Σεμπαστιάν- Καλύτερης Φωτογραφίας, Βίλνιους-Βραβείο Κριτικών για Καλύτερη ταινία και βραβείο FIPRESCI, Μπάρι-Σκηνοθεσίας και Α’ Ανδρικού Ρόλου).
«Εβδομήντα, σχεδόν, χρόνια έχουν περάσει από τις αδιαμφισβήτητες κτηνωδίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου» αναφέρει ο σκηνοθέτης της ταινίας «και τα εγκληματικά γεγονότα εκείνης της εποχής προκαλούν ακόμα απόγνωση, καθώς δεν δύναται να τα συλλάβει ανθρώπου νους. Με τα σημερινά δεδομένα, οι πράξεις αποτρόπαιης βιαιότητας που έλαβαν, τότε, χώρα φαντάζουν αφύσικες, ψυχοπαθητικές και τρομακτικές. Αλλά ο τρόμος είναι μια έννοια ηθική και όχι λογική».
•Ένα φιλμ που δεν πρέπει να διαφύγει της προσοχής ενός σινεφίλ θεατή.
Σκηνοθεσία: Ρόμπερτ Σβέντκε
Παίζουν: Μαξ Χουμπάχερ, Φρέντεριχ Λάου, Μιλάν Πεσέλ, Αλεξάντερ Φέλινγκ
«Η Επιστροφή του Μπεν»
Η Τζούλια Ρόμπερτς είναι από τις ελάχιστες σταρ που ήταν -και είναι- απαστράπτουσα, αλλά και με πολύ ταλέντο μιας και πέρα από τη βράβευσή της με Όσκαρ στο φιλμ «Εριν Μπρόκοβτς», έχει κάνει σπουδαίες ερμηνείες σε πλήθος άλλων ταινιών. Εδώ επιστρέφει με άλλη μία ξεχωριστή ερμηνεία πάνω στο «πιασιάρικο» θέμα της άνευ όρων αγάπης μιας μητέρας. Συμπρωταγωνιστής της ο ανερχόμενος και εξαιρετικά ταλαντούχος Λούκας Χέτζες (υποψήφιος για Όσκαρ για το υπέροχο φιλμ «Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα») που τυγχάνει να είναι και γιος του σεναριογράφου και σκηνοθέτη της ταινίας Πίτερ Χέτζες («Το γλυκό στο τέλος», «Για ένα αγόρι»).
Το στόρι της έχει να κάνει με έναν 19χρονο που γυρίζει απροσδόκητα στο πατρικό του το πρωί της Παραμονής των Χριστουγέννων. Η μητέρα του ανακουφίζεται με την επιστροφή του και τον υποδέχεται εγκάρδια αλλά ανησυχεί για το εάν είναι όντως αποφασισμένος, όπως υποστηρίζει, να ξεπεράσει τον εθισμό του στα ναρκωτικά. Ένα κρίσιμο 24ωρο ξεκινάει, με νέες συνταρακτικές αλήθειες να έρχονται στο φως, και την αγάπη της μητέρας για τον γιο της να δοκιμάζεται μέσα από σοβαρές προκλήσεις τις οποίες πασχίζει να πολεμήσει κάνοντας τα αδύνατα δυνατά.
•Μια ανθρώπινη ιστορία που δεν αποφεύγει τους μελοδραματισμούς συμπυκνωμένη σε ένα 24ωρο, πάνω στις οικογενειακές ισορροπίες που χάνονται, όταν έστω και ένα μέλος υποφέρει και παρασύρει όλους τους υπόλοιπους με τα προβλήματά του και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει να σταθεί στα πόδια του…
Σκηνοθεσία: Πίτερ Χέτζες
Παίζουν: Λούκας Χέτζες, Τζούλια Ρόμπερτς
«Το παιχνίδι με τη φωτιά»
Είναι δήθεν, όπως είναι κάποια διηγήματα ή μυθιστορήματα του Χαρούκι Μουρακάμι στου οποίου το διήγημα «Barn burning» βασίζεται αυτό φιλμ του κορεάτη σκηνοθέτη Λι Τσανγ Τονγκ. Και ερωτικό θρίλερ και ταινία δρόμου ή αυτογνωσίας και αναζήτησης ταυτότητας και ό,τι άλλο θέλει το μυαλό του κάθε θεατή. Όλα αυτά μα και τίποτα, μπορείς να πεις ότι είναι τούτο το υπερεκτιμημένο φιλμ – σαν τον συγγραφέα του ο οποίος, βέβαια, έχει γράψει και μοναδικά μυθιστορήματα. Ταινία που συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών 2018, τιμήθηκε με βραβείο FIPRESCI, ενώ μπήκε στην τελική 9αδα για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας
Ήρωάς της ο νεαρός Γιόνγκσου που έχασε μόλις τη δουλειά του και τυχαία θα συναντήσει τη Χάεμι, ένα κορίτσι που έμενε κάποτε στη γειτονιά του και τώρα του ζητάει να προσέχει τη γάτα της όσο θα λείπει σε ταξίδι. Με την επιστροφή της συστήνει στο Γιόνγκσου έναν μυστηριώδη νεαρό άντρα με το όνομα Μπεν, που γνώρισε όσο έλειπε. Ο Μπεν μιλάει στον Γιόνγκσου για τις περίεργες συνήθειές του, ο έρωτας και η εμμονή του Γιόνγκσου για τη Χάεμι μεγαλώνει και η πραγματικότητα δεν είναι πια ευδιάκριτη…
Βιογραφικό Λι Τσανγκ-Ντογκ
Ο Λι Τσανγκ-Ντογκ ξεκίνησε την καριέρα του στο θέατρο όταν ήταν 20 ετών, ενώ αργότερα έγινε συγγραφέας. Έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο με το φιλμ νουάρ «Green fish». Ακολούθησε το «Peppermint Candy» και το «Oasis», με το οποίο αμφισβήτησε τη φύση της επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων. Η ταινία τιμήθηκε με Βραβείο Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας από το Φεστιβάλ Βενετίας.
•Ο Λι Τσανγκ-Ντογκ διετέλεσε Υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού της Ν. Κορέας το 2003 και το 2004. Σκηνοθέτησε την τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία του «Κρυφή ηλιαχτίδα» και η πρωταγωνίστριά του τιμήθηκε με το βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Καννών το 2007.
Η πέμπτη του ταινία, «Ποίηση» (Poetry), τιμήθηκε με το Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου από το Φεστιβάλ Καννών και απέσπασε πολλές διακρίσεις σε άλλα διεθνή φεστιβάλ.
Σκηνοθεσία: Λι Τσανγκ-Ντογκ
Παίζουν:Στίβεν Γέουν, Αχ-Ιν Γιου, Γιονγκ- Σέο Γιουν
«Το βράδυ που έφαγε τον κόσμο»
Παράδειγμα για το πώς μια έξυπνη σεναριακή ιδέα δεν αρκεί για να γίνει δυνατό σενάριο και καλή ταινία, αποτελεί αυτή η γαλλική σοφιστικέ αφέλεια τρόμου. Ήρωάς της ο Σαμ, ένας νεαρός που, ξυπνώντας σε κάποιο διαμέρισμα μετά από ένα ξέφρενο πάρτι, έρχεται αντιμέτωπος με μια φριχτή πραγματικότητα: Ένας στρατός από ζόμπι έχει εισβάλει στους δρόμους του Παρισιού και εκείνος είναι ο μοναδικός επιζών. Τρομοκρατημένος, κλείνεται μέσα στο κτήριο και οργανώνει την επιβίωσή του. Αναρωτιέται πόσο καιρό μπορεί να αντέξει στη σιωπή και στη μοναξιά και η απάντηση έρχεται όταν ανακαλύπτει ότι τελικά δεν είναι μόνος.
•Πλήξη και βαρεμάρα καθώς όλο και κάτι περιμένεις να γίνει και τελικά δεν γίνεται τίποτα, μα εντελώς τίποτα. Και είναι να απορείς: Δεν είδαν την ταινία πριν τη βγάλουν στις αίθουσες; Για ποιο λόγο να πάει κάποιος να τη δει;
Σκηνοθεσία: Ντομινίκ Ροσέ
Παίζουν: Άντερς Ντάνιελσεν Λίε, Γκολσιφτέ Φαραχανί, Ντενίς Λαβάν
«Στο σώμα της»
Ασυνήθιστο ντοκιμαντέρ «μετά-νέο-ορθόδοξης» λογικής που τολμά και «ψάχνει» πολύ δύσκολα μονοπάτια εσωτερικής, ψυχικής αναζήτησης… Κάθε χρόνο, στις 31 Ιουλίου, οι «δεκαπεντάρηδες» επιστρέφουν στα κελιά της ανενεργής Μονής της Κοίμησης, στο νότιο άκρο της Θηρασιάς. Για δύο βδομάδες προσεύχονται υπέρ αναπαύσεως των νεκρών και υπέρ υγείας των ζωντανών. Τον υπόλοιπο χρόνο αναπολούν το παρελθόν αγναντεύοντας την κοσμοπολίτικη Σαντορίνη στην άλλη μεριά του ηφαιστείου…
•Το ντοκιμαντέρ του Ζαχαρία Μαυροειδή θα προβληθεί στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος στις 12 και 19 Ιανουαρίου (για δύο συνεχόμενα Σάββατα). Μετά τις προβολές θα ακολουθήσουν συζητήσεις με τον σκηνοθέτη και τους καλεσμένους του Εύα Στεφανή, Άγγελο Φραντζή (12/1), Ηλέκτρα Βενάκη και Λευτέρη Χαρίτο (19/1).
Σκηνοθεσία: Ζαχαρίας Μαυροειδής
