του Παύλου Κάγιου //

Για όλα τα σινεφιλικά γούστα οι νέες ταινίες – και οι επαναλήψεις – με τον Γιοακίν Φίνιξ να κλέβει την παράσταση στο φιλμ του Γκας Βαν Σαντ «Μην ανησυχείς, δεν θα φτάσει μακριά με τα πόδια».

«Μην ανησυχείς, δεν θα φτάσει μακριά με τα πόδια»
Ο Γκας Βαν Σαντ είναι υπέρ των διαφορετικών, των μειοψηφιών, των «αποδιοπομπαίων τράγων» και σήμερα αποτελεί έναν από τους πλέον αξιόλογους σύγχρονους Αμερικανούς σκηνοθέτες. Και η νέα του ταινία συνεχίζει να ερευνά και να προβάλει σε πρώτο πλάνο αυτούς τους «κολασμένους». Γεννημένος το 1952 με πλήθος ταινιών στο ενεργητικό του και πιο γνωστές τις: Ντράγκστορ καουμπόι, Το δικό μου Αϊντάχο, Ο Ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ και Milk. Αναφορικά με το Milk, έχει δηλώσει πως η ιστορία του Χάρβεϊ Μιλκ βοήθησε και τον ίδιο να αποδεχτεί την ομοφυλόφιλη ταυτότητά του. Το 2003 κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στι Φεστβάλ Καννών για την ταινία Ελέφαντας.

Ήρωας της νέας του ταινίας είναι ο Τζον Κάλαχαν (1951-2010), ένας ανέμελος τύπος που μπεκροπίνει από το πρωί ως το βράδυ και δεν παίρνει τίποτα στα σοβαρά – ο Γιοακίν Φίνιξ κάνει άλλη μια σπουδαία ερμηνεία… Υπήρξε υιοθετημένος ως μωρό, θύμα σεξουαλικής κακοποίησης ως παιδί, εξαρτημένος από το αλκοόλ ως έφηβος, αλλά σε δουλειές του βασίζονται τα Pelswick και Quads και αναγνωρίστηκε καλλιτεχνικά μέσα από τα σχέδιά του για τα περιοδικά New Yorker, Playboy και Penthouse, θίγοντας ευαίσθητα και μακάβρια ζητήματα, μεταξύ των οποίων και η αναπηρία, αλλά υπήρξε και πολλές φορές θύμα λογοκρισίας. Επί 27 χρόνια τα σκίτσα του στην εφημερίδα του Πόρτλαντ Willamette Week υπήρξαν από τις αιρετικές φωνές των ΗΠΑ, προκαλώντας έντονες διαμαρτυρίες και απαγορεύσεις. Παρά το γεγονός ότι κινδυνεύει να χάσει τη ζωή του σε τροχαίο ατύχημα, το τελευταίο πράγμα που σκέφτεται να κάνει είναι να σταματήσει το ποτό. Αλλά όταν φτάνει στο απροχώρητο κι η ζωή του κινδυνεύει, μπαίνει απρόθυμα σε ομάδα απεξάρτησης αλκοολικών – μετά την παρότρυνση της φίλης του – που τη διευθύνει ένας χαρισματικός χορηγός – πολύ καλός στον ρόλο ο Τζόνα Χιλ. Το δυστύχημα τον έχει αφήσει για πάντα καθηλωμένο σε αναπηρικό καροτσάκι, αλλά καταφέρνει και ανακαλύπτει το χάρισμά του: να σχεδιάζει με τα τραυματισμένα του χέρια οξείς, ξεκαρδιστικές, και συχνά αμφιλεγόμενες ασεβείς γελοιογραφίες που γίνονται διάσημες. Το ταξίδι της επιστροφής από τον απόλυτο πάτο έχει αρχίσει κι ο Κάλαχαν βρίσκει την ομορφιά στον παραλογισμό της ανθρώπινης ύπαρξης. Δυστυχώς, όμως, το 2010 ο Τζον Κάλαχαν έφυγε από τη ζωή.

Το σενάριο βασίζεται στην αυτοβιογραφία του Τζον Κάλαχαν, ο οποίος σε ηλικία 21 ετών έμεινε τετραπληγικός μετά από αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

Οι Φίνιξ και Βαν Σαντ προσπάθησαν να συνεργαστούν, επί χρόνια, μετά τη μαύρη κωμωδία «To Die For» του 1995, στην οποία πρωταγωνίστησε ο νεαρός τότε ηθοποιός και έγινε δημοφιλής. Οι δυο τους παραλίγο να δώσουν τα χέρια με πιο πρόσφατη την ταινία του Βαν Σαντ «Sea of Trees», στην οποία τελικά πρωταγωνίστησε ο Μάθιου Μακόναχι.

Σκηνοθεσία: Γκας Βαν Σαντ
Παίζουν: Γιοακίν Φίνιξ, Τζόνα Χιλ, Ρούνι Μάρα, Τζακ Μπλακ

 

«Σε αυτή τη χώρα κανείς δεν ήξερε να κλαίει»
Θυμοσοφική κωμωδία που να θυμίζει αριστοφανικές κωμωδίες ήθελε να κάνει ένας από τους βετεράνους του νέου ελληνικού κινηματογράφου, ο Γιώργος Πανουσούπουλος (Ταξίδι του Μέλιτος, Οι Απέναντι, Μανία, Μ’ αγαπάς;, Ελεύθερη Κατάδυση, Μια Μέρα τη Νύχτα, Τεστοστερόνη).

Και σε αυτή την πρώτη καθαρόαιμη κωμωδία του έχει μια καταπληκτική ιδέα: Σ’ ένα νησάκι του Αιγαίου φτιάχνει μια χώρα απελευθερωμένη από το χρήμα και τις οικονομικές συναλλαγές όπου οι κάτοικοί του ζουν ελεύθερα και δημιουργικά χωρίς να νοιάζονται και να δίνουν πεντάρα για την κατανάλωση – και, φυσικά, αυτό το νησί δεν είναι άλλο από την Ικαρία, την πασίγνωστη σε όλους για τον «ιδιόρρυθμο» τρόπο ζωής της και την μακροζωία των κατοίκων της που ‘χει γίνει θέμα μελέτης διεθνώς!

Σ’ αυτή τη γοητευτική Ικαρία λοιπόν – και στο λιμανάκι του πανέμορφου Μαγγανίτη – φτάνουν με καϊκι δύο ανυποψίαστοι ξενομερίτες, ένας Γάλλος ευρωβουλευτής (Σερζ Ρεκέ Μπαρβίλ) και μία νεαρή οικονομολόγος (Μαργαρίτα Πανουσοπούλου) κι έρχονται σε επαφή με τον αλλόκοτο τρόπο ζωής και τις ανατρεπτικές ηθικές αξίες των κατοίκων του. Τα λεφτά είναι ντεμοντέ και όχι μόνο… no banks, nο streets, no cars, no rooms to let. Εκεί θα γνωριστούν με τους αλλοπρόσαλλους κι αλλοπαρμένους κατοίκους του που έχουν παραδοθεί στη… δίνη του έρωτα και της ανεμελιάς κι ενώ στην αρχή αντιδρούν, σύντομα, θα παραδοθούν κι αυτοί στον σαγηνευτικό τρόπο ζωής τους που θα αλλάζει και τις δικές τους ζωές για πάντα.

Ο Γιώργος Πανουσόπουλος καταφέρνει να «φωτίσει» με ερωτική και σαρκαστική διαύγεια το ελληνικό καλοκαίρι, τη θερινή ραστώνη, την ανεμελιά και το διονυσιακό ελληνικό φως. Μόνο που ήθελε αρκετή δουλειά το σενάριό του γιατί η έξυπνη – και προχωρημένη ιδεολογικά – αρχική ιδέα δεν αναπτύσσεται και μένει ανεκδοτολογική. Παραμένει μόνο η ύπαρξη μιας σαγηνευτικής αφήγησης και της διάθεσης να υμνηθεί ο έρωτας και η ζωή…

Ο ίδιος ο Γιώργος Πανουσόπουλος, βέβαια, προλαβαίνει όλους τους σοβαροφανείς και εξηγεί: «Έκανα μια ονειροπαρμένη κωμωδία. Μια ταινία για το γέλιο, τη χαρά, το τραγούδι, τη μουσική, τον έρωτα, γιατί στη ζωή υπάρχουν κι άλλα πράγματα εκτός από τα οικονομικά. Ένα ντοκιμαντέρ σκηνοθετημένο με την έννοια του καθημερινού για μια άλλη προσέγγιση της ζωής, συντροφιά με τους Ικαριώτες. Δεν προτείνω βέβαια σοβαρά αυτά που παρουσιάζονται στην ταινία, δεν αποτελούν λύσεις, είναι αστεία… για να γελάσουμε. Το απαντάει και στο ρεφρέν του τραγουδιού του ο Άκης Πάνου… «άστον να λέει, του ‘χει σαλέψει το μυαλό».

Σκηνοθεσία: Γιώργος Πανουσόπουλος
Παίζουν: Μαργαρίτα Πανουσοπούλου, Σερζ Ρεκέ Μπαρβίλ, Φωτεινή Τσακίρη, Μπάμπης Χατζηδάκης, Βαλέρια Χριστοδουλίδου, Θάνος Πρίτσας, Σταύρος Μερμήγκης, Γιάννης Χατζηγιάννης

«Ο Johnny English ξαναχτυπά»
Να κι η τρίτη παρωδία των ταινιών Τζέιμς Μποντ με τον μεγαλύτερο κι ασυναγώνιστο γκαφαδόρο του παγκόσμιου κινηματογράφου, τον μοναδικό κι… αφόρητο Μίστερ Μπιν – Ρόουαν Άτκινσον – να ξαναχτυπά! Επιστρέφει στον ρόλο που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε, εκείνου του ατζαμή κατασκόπου Johnny English που, στη φιλότιμη προσπάθειά του να σώσει τον κόσμο, δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο πέρασμά του.

Αυτή τη φορά, όταν αποκαλύπτονται οι πραγματικές ταυτότητες όλων των Βρετανών μυστικών πρακτόρων, ο Johnny English αφήνει τη διδασκαλία και αναλαμβάνει να «αποκρυπτογραφήσει» τον ψηφιακό κόσμο με τις άπειρες αναλογικές του γνώσεις και να βρει τους χάκερς! Στο πλευρό του η σέξι Όλγκα Κιριλένκο, που προσπαθεί να του βάλει ”φρένο”, αλλά ο οδοστρωτήρας Johnny English δε σταματά να προσφέρει απλόχερα το γέλιο κάνοντας έξαλλη μέχρι και τη βρετανίδα πρωθυπουργό Τερέζα Μέι που την ενσαρκώνει πειστικά η Έμα Τόμσον.

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Κερ
Παίζουν: Ρόουαν Άτκινσον, Έμα Τόμσον, Όλγκα Κιριλένκο, Μπεν Μίλερ.

«Το σπίτι με το ρολόι στον τοίχο»
Ατμοσφαιρική ταινία φαντασίας με τον Λούις, ένα ορφανό αγοράκι, να μετακομίζει στο Μίσιγκαν για να ζήσει στο σπίτι του θείου του, Τζόναθαν. Εκεί ανακαλύπτει τον κόσμο της μαγείας, αφού τόσο ο θείος του όσο και η καλύτερή του φίλη, Φλόρενς, είναι μάγοι. Σύντομα, ο μικρός Λούις θα αντιληφθεί πως το σπίτι έχει ένα μεγάλο μυστικό, αφού στους τοίχους του κρύβεται ένα μαγικό ρολόι που έχει τη δύναμη να καταστρέψει τον κόσμο! Θα καταφέρουν να το βρουν και να το σταματήσουν πριν να είναι πολύ αργά; Το σενάριο βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Τζον Μπέλερς. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους εμφανίζονται -και σε ξαφνιάζουν… – η βραβευμένη με δύο Όσκαρ Κέιτ Μπλάνσετ και ο υποψήφιος για δύο 2 Χρυσές Σφαίρες Τζακ Μπλακ.

 

Σκηνοθεσία: Ιλάι Ροθ
Παίζουν: Κέιτ Μπλάνσετ, Κάιλ ΜακΛάχλαν, Τζακ Μπλακ, Όουεν Βακάρο

«Χάσαμε το δρόμο… στοπ»
Θα μπορούσε να είναι μια ακραία σατιρική μαύρη κωμωδία, αλλά, δυστυχώς, παραμένει, απλά, άλλη μια ιταλική φαρσοκωμωδία κι ας κρατάει ο ίδιος ο σκηνοθέτης τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Κι όμως, το σενάριό της περιστρέφεται πάνω στο μεγάλο πρόβλημα της Ευρώπης των ημερών μας: τη συνύπαρξη διαφορετικών λαών, κουλτούρων, νοοτροπιών με την προσέλευση εκατομμυρίων μεταναστών στη γηραιά Ήπειρο.

Ο Μάριο Καβαλάρο ξυπνάει κάθε πρωί με τον ίδιο τρόπο, στο ίδιο σπίτι, στην ίδια γειτονιά και την ίδια πόλη, το Μιλάνο. Έχει μόλις κλείσει τα πενήντα. Αγαπάει την ακρίβεια, τη συνέπεια, τον σεβασμό και τους καλούς τρόπους και γενικότερα την τάξη: για εκείνον, όλοι πρέπει να μιλούν χαμηλόφωνα και να μένουν εκεί όπου ανήκουν. Μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στο μαγαζί που κληρονόμησε από τον πατέρα του και τον κήπο στην ταράτσα του σπιτιού του – το μόνο πραγματικό πάθος του. Κάθε αλλαγή τον τρομάζει, πόσο μάλλον όταν αυτή η αλλαγή έχει να κάνει με την πώληση του αγαπημένου του μπαρ σε έναν Αιγύπτιο και τον ερχομό του Όμπα, ενός Σενεγαλέζου πωλητή δρόμου, που – με περισσή αυτοπεποίθηση – στήνει την πραμάτεια του και του κλέβει την πολυπόθητη πελατεία.

Πιστεύοντας ακράδαντα ότι πρέπει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, ο Μάριο σκέφτεται μια απλή, αν και ελαφρώς τρελή, λύση: να απαγάγει τον Όμπα και να τον γυρίσει πίσω από εκεί που ήρθε, δηλαδή τη Σενεγάλη. Εξάλλου, όπως θεωρεί ο ίδιος, αν έκαναν όλοι το ίδιο, θα λύναμε το μεταναστευτικό… Κι από ‘δω και πέρα αρχίζουν μια σειρά από απιθανότητες που δεν βγάζουν, όμως, το παραμικρό γέλιο…

Σκηνοθεσία: Αντόνιο Αλμπανέζε
Παίζουν: Αντόνιο Αλμπανέζε, Αλεξ Φόντζα, Οντ Λεγκαστελουά