Ναι, αυτό που έγινε χτες σήμερα είναι “αρχαιολογία”, όμως αυτό που έγινε χτες και ξεχάστηκε είναι πολύ πιθανό να το βρεις αύριο μπροστά σου. Η ιστορία επαναλαμβάνει τον εαυτό της. Δύο διαφορετικές πραγματικότητες, όχι παράλληλες, όχι ασύνδετες διαδραματίστηκαν πρόσφατα σε δύο γειτονικά σημεία του πλανήτη. Την Ιερουσαλήμ και τη Γάζα. Στη δεύτερη οι Παλαιστίνιοι κάτοικοί της, που παίρνουν νερό, ηλεκτρικό από το Ισραήλ, εξεγέρθηκαν μετά την απόφαση των Η.Π.Α., της διακυβέρνησης Τραμπ, να μεταφέρει την πρεσβεία των Η.Π.Α. από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ.
Τα εγκαίνια της πρεσβείας έγιναν κανονικά, με κάθε επισημότητα την ίδια στιγμή που οι δυναμικές διαδηλώσεις του Παλαιστινιακού πληθυσμού απωθήθηκαν, κατεστάλησαν δυναμικά. Με χρήση πραγματικών πυρών από τον Ισραηλινό στρατό. Στην πρεμιέρα της πρεσβείας δεν παραβρέθηκε ο “σκηνοθέτης” της πράξης Ντόναλντ Τραμπ αλλά η κόρη του Ιβάνκα. Το Ισραήλ εκπροσώπησε ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου.
Ιερουσαλήμ
Γάζα
Οι δύο πλευρές μιας ιστορίας μάς φέρνουν αντιμέτωπους με δύο εντελώς διαφορετικές πραγματικότητες. Στη μια κυριαρχεί η σιωπή της επισημότητας. Των καλοσιδερωμένων ρούχων. Των χαμόγελων που περισσεύουν. Την ίδια στιγμή η Γάζα μετρά της πληγές της. Πενήντα νεκρούς Παλαιστίνιους. Ποταμούς δακρύων. Αμέτρητο πόνο. Ανείπωτη οδύνη.
Ιερουσαλήμ
Γάζα
Το άνοιγμα της Πρεσβείας συνέπεσε με την 15η Μάη που είναι μια συμβολική ημερομηνία για τους Παλαιστίνιους. Συμπίπτει με την επέτειο της Νάκμπα. Την ημέρα που κοντά στους 700.000 Παλαιστίνιους εξωθήθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια και τη γη τους για να εγκατασταθεί το κράτος του Ισραήλ. Πολλοί Άραβες ωθήθηκαν στην οριστική προσφυγιά. Η εγκατάλειψη των σπιτιών τους σήμαινε πως βιαίως μετακόμισαν σε πρόχειρους καταυλισμούς. Από τότε, κάθε χρόνο το Αραβικό στοιχείο της περιοχής οργανώνει ειρηνικές διαδηλώσεις υπενθυμίζοντας το αίτημα ενός μεγάλου μέρος του εκδιωχθέντος πληθυσμού να επιστρέψει.
Προφανώς αυτό δεν θα γίνει ποτέ.
Για τις ΗΠΑ πρωτεύουσα του Ισραήλ είναι η Ιερουσαλήμ.