του Νίκου Μουρατίδη //
Κάλως ορίσατε στην βιαιότητα της αδιαφορίας…. Όταν ο Αλέξανδρος Ιόλας θέλησε να φτιάξει το σπίτι του διάλεξε ένα χώρο στην Αγία Παρασκευή. Και όταν έφυγε από τη ζωή το επίσημο κράτος απλά αδιαφόρησε για την τύχη του. Το περήφανο σπίτι με τα λευκά μάρμαρα και τα υπέροχα έργα τέχνης που βρίσκονταν στο εσωτερικό του λεηλατήθηκε από σχετικούς και άσχετους επιτήδειους. Χρόνια μετά από το θάνατο του μεγάλου Έλληνα συλλέκτη το σπίτι του θα γίνει μουσείο. Κάλιο αργά παρά ποτέ δεν λένε;
-Η θρυλική έπαυλη του μαικήνα των τεχνών Αλέξανδρου Ιόλα, στην Αγία Παρασκευή, χλευάστηκε, λεηλατήθηκε, καταστράφηκε αλλά τώρα η τύχη της φαίνεται ότι αλλάζει, αφού ο δήμος Αγίας Παρασκευής αποφάσισε να την αγοράσει, να την επισκευάσει να τη μετατρέψει σε Μουσείο και χώρο πολιτισμού.
-Η θρυλική έπαυλη του μαικήνα των τεχνών Αλέξανδρου Ιόλα, στην Αγία Παρασκευή, χλευάστηκε, λεηλατήθηκε, καταστράφηκε αλλά τώρα η τύχη της φαίνεται ότι αλλάζει, αφού ο δήμος Αγίας Παρασκευής αποφάσισε να την αγοράσει, να την επισκευάσει να τη μετατρέψει σε Μουσείο και χώρο πολιτισμού.
Τριάντα χρόνια από τον θάνατο του και έστω με καθυστέρηση 30 χρόνων το σπίτι του λένε ότι θα αξιοποιηθεί. Η σπάνια και ανυπολόγιστης αξίας συλλογή του, η οποία κάποτε αριθμούσε περισσότερα από 10.000 χιλιάδες έργα τέχνης, εξαφανίστηκε σε ένα άνευ προηγουμένου πλιάτσικο μετά τον θάνατο του, και το σπίτι του ρήμαξε.
-Σήμερα λοιπόν, αφού κάποιοι από μας με άρθρα και ενοχλήσεις ασκήσαμε έντονη κριτική, ο δήμος Αγίας Παρασκευής “ξύπνησε” και θέλει να κάνει πράγματα. Στόχος του δήμου είναι κομμάτι του χώρου να αφιερωθεί στον Αλέξανδρο Ιόλα εκθέτοντας με τη βοήθεια του βιογράφου του, Νίκου Σταθούλη, σπάνιες φωτογραφίες, ηχητικά ντοκουμέντα και αλληλογραφία του με μεγάλα ονόματα της διεθνούς καλλιτεχνικής σκηνής. Τι θα βάλουν στον υπόλοιπο χώρο, ο Θεός κι΄ η ψυχή του. Ελπίζω στο “μουσείο” που θέλει να φτιάξει ο Δήμος Αγίας Παρασκευής να μην εκθέτουν έργα της συννυφάδας του δημάρχου.
-Φανταστείτε, αν όλα αυτά τα έργα τέχνης που μάζευε ο Ιόλας, είχαν παραμείνει στην Ελλάδα, θα είχαμε ένα μουσείο πόλο έλξης χιλιάδων φιλότεχνων από όλο τον πλανήτη. Εκτός από Αρχαιοελληνικά, Ρωμαϊκά, Αιγυπτιακά και Βυζαντινά γλυπτά, είχε πίνακες και γλυπτά των: Max Ernst, Rene Magritte, Andy Warhol, PabloPicasso, Salvador Dali, Wassily Kandinsky, Juan Miro, Niki De Saint Phalle, Les Lalannes, Takis,Tsoklis, Χατζηκυριάκου Γκίκα, Μάρας Καρέτσου, Μαρίνας Καρέλα, Παύλου, Πολύγνωτου Βαγή,Gounaro, Γιάννη Μόραλη, Τσαρούχη, Yves klein, Man Ray, Giorgio de Chirico κ.α.
Πίνακες του Πικάσο, του Ντε Κίρικο, έργα του Μιρό, σπάνιες εκδόσεις και 2.500 αρχαιότητεςτις οποίες επαναπάτρισε, χάθηκαν εν μία νυκτί. Πολυτελή έπιπλα και αντικείμενα της βίλας, ακόμα και η ακριβή γκαρνταρόμπα του Αλέξανδρου Ιόλα, εξαφανίστηκαν. Κουφώματα, πολύτιμα πόμολα αποξηλώθηκαν, γλυπτοί διάκοσμοι αφαιρέθηκαν. Λένε ότι η αδελφή του τα πήρε όλα τα έβγαλε και τα πούλησε στο εξωτερικό. Ο Ιόλας δεν προόριζε τη βίλα απλά για σπίτι του, αλλά για ένα Μουσείο που θα φιλοξενούσε έργα και ανθρώπους από τον χώρο της παγκόσμιας τέχνης. Γι’ αυτό υπήρχαν δωμάτια με ξεχωριστό θέμα το καθένα, όπως το δωμάτιο Βυζαντινού πολιτισμού, το δωμάτιο του Άντι Γουόρχολ και άλλα.
Λίγο πριν πεθάνει, η επιθυμία του να δωρίσει την αμύθητη συλλογή του από έργα τέχνης στο ελληνικό κράτος δεν εκπληρώθηκε ποτέ. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αρνήθηκε την προσφορά του και έτσι το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής του χάθηκε. Ευτυχώς το 1984, είχε δωρίσει στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης 47 έργα από την προσωπική του συλλογή, ενώ υποσχέθηκε να προσθέσει και άλλα στη δωρεά. Στις 8 Ιουνίου του 1987, ωστόσο, πέθανε σε νοσοκομείο της Νέας Υόρκης νικημένος από το AIDS και δεν πρόλαβε να εκπληρώσει το όνειρό του. Η αδελφή του και οι παρατρεχάμενοι “κατασπάραξαν” όλη την συλλογή του.
