Και οι Ισπανοί μάς μαθαίνουν πολλά γύρω από την διάκριση των θεσμών. Τη λειτουργία της δημοκρατίας, έστω και αν αυτή μπάζει από παντού. Από την εποχή των κινητοποιήσεων των Ισπανών Αγανακτισμένων στη Μαδρίτη στο σήμερα όπου η δικαιοσύνη “τακτοποίησε” καταδικάζοντας σειρά δραστήριων μελών του P.P., του κυβερνώντος Ισπανικού Λαϊκού Κόμματος. Επιχειρηματίες, δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, βουλευτές, μεγαλοστελέχη του Λαϊκού Κόμματος, υπουργοί, ακόμα και ο ίδιος ο νυν πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι κλήθηκε ως μάρτυρας στην πολύκροτη δίκη, τον Ιούλιο του 2017. Ο κοινός παρονομαστής και συνδετικός κρίκος όλων ήταν ένας: το Κόμμα.

Τα πάντα κινούνταν γύρω από αυτό και ειδικότερα την περίοδο των κυβερνήσεων Αθνάρ (1996-2004). Αλλά και μετά από αυτήν. Σχεδόν στο σύνολό τους οι πλέον μεγαλόσχημοι υπουργοί αυτών των κυβερνήσεων κλήθηκαν ως μάρτυρες στη δίκη. Χωρίς όμως να παρουσιάσουν σημαντικά στοιχεία. Ο επιχειρηματίας Κορρέα όμως, άρχισε τις αποκαλύψεις. Μίλησε για διπλά βιβλία του κόμματος, για προεκλογικές εκστρατείες του κόμματος, που ο ίδιος οργάνωνε ( 2007 και 2008) και χρηματοδοτούνταν από αυτά τα διπλά βιβλία, μίλησε για πλαστά τιμολόγια. Ένας μετά τον άλλον οι εμπλεκόμενοι άρχιζαν να αποκαλύπτουν δωροδοκίες, φακελάκια στα μεγάλα στελέχη του κόμματος, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, απάτη και καταχρήσεις δημοσίου χρήματος. Το σκάνδαλο αποδεικνυόταν τεράστιο.

Η Ισπανική δικαιοσύνη καταδίκασε με 351 χρόνια φυλάκισης 29 από τους 37 κατηγορουμένους. Δεν υπάρχει αδίκημα του νόμου κατά της διαφθοράς, που να μην περιλαμβάνεται στην δικαστική απόφαση, που ξεπερνά τις 1000 σελίδες: πλαστογραφία, φοροδιαφυγή, απάτη κατά του δημοσίου, δωροδοκία, κατάχρηση, δόλος κ.α.

Η δικαιοσύνη δεν φοβήθηκε τη ρητορική της πολιτικής αστάθειας που πολλοί ευαγγελίζονταν αν η απόφασή της λειτουργούσε τιμωρητικά σ’ ένα θεσμικό κόμμα της Ισπανικής πολιτικής σκηνής. Και το πολιτικό σύστημα λειτούργησε εντός του συνταγματικού πλαισίου. Για όλα υπάρχει μια πρώτη φορά. Και μια πρόταση μομφής μπορεί να έχει πραγματικές επιπτώσεις, όχι μόνο επικοινωνιακές. Μπορεί η χώρα να ζήσει χωρίς ένα Λαϊκό Κόμμα; Πιθανώς όχι.

Η Ισπανία μπαίνει σ’ έναν κύκλο αστάθειας θα ισχυριστούν πολλοί. Η χρόνια διαφθορά θα εξαιρεθεί από τον λόγο τους; Ποιας κανονικότητας είναι μέρος το ξέπλυμα χρήματος, η φοροδιαφυγή, η απάτη.

Ο Πέδρο Σάντσεθ, ο ηγέτης των Σοσιαλιστών, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα αναλάβει τα ηνία της Ισπανίας, αφού το κόμμα του έχει ήδη εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία των 176 ψήφων που χρειάζεται για να περάσει την πρόταση μομφής κατά του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι στην ψηφοφορία της Παρασκευής. Η ψηφοφορία έχει οριστεί για τις 12 το μεσημέρι μία ώρα Ελλάδος.

Ναι, στην πρόταση μομφής έχουν δηλώσει ως τώρα:
PSOE ( Σοσιαλιστές) 84
UNIDOS PODEMOS 67
ERC ( Καταλανική αριστερά) 9
COMPROMIS ( Βαλένθια) 4
PDeCat ( Καταλανοί εθνικιστές ) 8
PNV( Βάσκοι εθνικιστές) 5
EH-BILDU ( Βασκική αριστερά) 2
NC ( Κανάρια) 1
PNV ( Βάσκοι Εθνικιστές) 5
Σύνολο: Από τους 350 οι 180. Για την απόλυτη πλειοψηφία απαιτούνται 176.

Σημαντικός παράγοντας για τη διαμόρφωση του αποτελέσματος το βασκικό Εθνικιστικό κόμμα που αποφάσισε να καταψηφίσει την κυβέρνηση Ραχόι, δίνοντας με τους πέντε βουλευτές που διαθέτει την απαιτούμενη απόλυτη πλειοψηφία στην πρόταση μομφής που κατέθεσε ο ηγέτης των Σοσιαλιστών Πέδρο Σάντσες.
Το PNV στήριζε τον Ραχόι μέχρι και την προηγούμενη εβδομάδα, όταν υπερψήφισε τον προϋπολογισμό, αλλά αποφάσισε να αποσύρει αυτή τη στήριξη αφού δεκάδες πρώην στελέχη και άλλα πρόσωπα που συνδέονται με το κυβερνών Λαϊκό Κόμμα καταδικάστηκαν σε πολυετείς καθείρξεις για την ανάμιξή τους σε ένα σκάνδαλο διαφθοράς.

Ο Σάντσεθ μετά την απόφαση του Ραχόι να μην παραιτηθεί πριν από την ψηφοφορία, αναμένεται αυτόματα να γίνει ο νέος πρωθυπουργός της Ισπανίας με το ενδεχόμενο των εκλογών να απομακρύνεται. Το ζήτησαν και τα μικρότερα κόμματα άλλωστε. Επίσης, το 2019 είναι έτος δημοτικών και περιφερειακών εκλογών στην Ισπανία.

με πληροφορίες από τα ρεπορτάζ της ανταποκρίτριας της ΕΡΤ στη Μαδρίτη Δώρας Μακρή  ert.gr