Οι 300 περίπου κάτοικοί του είναι άνθρωποι γνήσιοι, απλοί, χωρίς βεβιασμένα χαμόγελα και ευγενικοί!

Κείμενο & Φωτογραφίες: Έλενα Παπακωνσταντίνου
Λίγα μίλια μακριά από την Τουρκία και ανοιχτά της Ρόδου βρίσκεται το Καστελόριζο, που σε περιμένει να χαθείς στα χρωματιστά σοκάκια του και να το γνωρίσεις μέσα από την ιστορία του, τα πάθη του αλλά και τους κατοίκους του.

Από αυτό τον γκρεμό έπεφταν οι νεαρές κοπέλες, όταν δεν ήθελαν το προξενιό που τους έκαναν οι δικοί τους

Η αμφιθεατρική δόμηση που περιβάλλει το λιμάνι είναι σαν πίνακας ζωγραφικής που θέλει να κλείσει μέσα του στοιχεία αιώνων αλλά και που μαγικά σ’ απομονώνει στον δικό του μικρόκοσμο. Εδώ τα προβλήματα και η ρουτίνα δεν έχουν θέση, λες και η θάλασσα έχει καταπιεί κάθε αρνητικό, για να μπορείς να ακολουθήσεις τους ήρεμους ρυθμούς του νησιού. Ξυπνάς το πρωί και, αν είσαι από εκείνους που μένουν στην πλευρά του κόλπου που βλέπει την ανατολή, ανοίγεις το παράθυρο και χαζεύεις τα χρώματα που δημιουργούνται στη θάλασσα, καθώς ο ήλιος σηματοδοτεί την αρχή της νέας μέρας. Κατεβαίνοντας στο λιμάνι να πιεις τον καφέ σου, ακούς τους ντόπιους να συζητάνε για τα κοινά αλλά και να προβληματίζονται θέλοντας να δώσουν μια λύση στη δυσκολία που αντιμετωπίζουν οι τουρίστες να προσεγγίσουν το νησί με τις υπάρχουσες ακτοπλοϊκές γραμμές – κάτι που έχει γίνει συνήθεια για τους ίδιους.

Δεν ανησυχούν όμως, το κέφι δεν χαλάει, μπορεί να συννεφιάσουν τα πρόσωπά τους, μα θα είναι για λίγο. Άλλωστε, όταν δεν μπορείς να φτάσεις κάπου εύκολα, η επιθυμία μεγαλώνει. Και η αλήθεια είναι ότι η επιμονή ανταμείβεται μόλις βρεθείς στο μικρό, αλλά πανέμορφο Καστελόριζο.

Το Καστελόριζο αγκαλιάζει γλυκά το υπέροχο φυσικό λιμάνι του

Οι κάτοικοί του είναι άνθρωποι γνήσιοι, απλοί χωρίς βεβιασμένα χαμόγελα, ευγενικοί… αυτό είναι το Καστελόριζο. Είναι δύσκολο να προσπαθήσει κανείς να το περιγράψει με απλά λόγια… τα πολύχρωμα δίπατα και τρίπατα σπιτάκια με τις δωδεκανησιακές τριγωνικές στέγες, το γραφικό κόλπο με τα καΐκια και το καΐκι-ταξί του κυρίου Αντώνη, που βρίσκεται πάντα εκεί πρόθυμος να σε ξεναγήσει στη Γαλάζια Σπηλιά με τις φώκιες, στο νησί της κυρά της Ρω, της γυναίκας που έμενε μόνη της επί σειρά ετών και κάθε πρωί ύψωνε την ελληνική σημαία, καθώς και στις Πλάκες, την παραλία με τη λευκή άμμο ανάμεσα στους βράχους που υψώνονται γύρω της. Ακόμη πιο δύσκολο να αποδώσει λεκτικά την κρυστάλλινη θάλασσα του Καστελόριζου, η οποία ακόμη και μέσα στο λιμάνι είναι τόσο καθαρή, που καθρεφτίζεται με απόλυτη διαύγεια το είδωλό σου στα νερά.

Τα πεντακάθαρα νερά τού Καστελόριζου

Τα δύο μουσεία του νησιού κρύβουν όλη την ιστορία του. Μέσα από αρχαιολογικά ευρήματα, χάρτες και φωτογραφίες διηγούνται τους πολέμους και τους εχθρούς που πάτησαν στα χώματά του αλλά και το σθένος των ανθρώπων που αντιστάθηκαν μ’ όλες τις δυνάμεις τους. Προχωρώντας παραλιακά, ανεβαίνοντας από τα σκαλιά που βρίσκονται ακριβώς δίπλα στο τζαμί, κάνει την εμφάνισή του ο Λυκιακός Τάφος του 4ου αιώνα π.Χ., που βρίσκεται στους πρόποδες του κάστρου ή αλλιώς του Castello Rosso, απ ́ το οποίο πήρε την ονομασία του το νησί. Τι να πει κανείς γι’ αυτό το σημείο όπου αν βρεθείς νύχτα και απλώσεις τα χέρια σου, αισθάνεσαι ότι αγκαλιάζεις τα άστρα.

Κανένα νησί δεν είναι φτιαγμένο όμως μόνο από τα μνημεία και τα ιδιαίτερα φυσικά χαρακτηριστικά του, αλλά κυρίως και από τους ανθρώπους του, από τις σχέσεις τους, από το πάθος των στιγμών τους, από τις δυνατές φωνές με την τραγουδιστή προφορά τους, όπως τις ακούς στο Καστελόριζο, όπου δίνουν έμφαση πάντα στη τελευταία συλλαβή κάθε φράσης.

Ο Λυκιακός Τάφος του 4ου αιώνα π.Χ.

Το Καστελόριζο είναι φτιαγμένο από τον Στράτο που έχει το καφέ του στον κόλπο του νησιού, από τον Αντώνη, από τον Γιώργο που έχει την ταβέρνα του στο λιμάνι, πρόθυμος να σου προτείνει τα φρεσκομαγειρεμένα του πιάτα με τα φρέσκα ψαρικά, τη Ρόζα, αλλά και τον κυρ-Μιχάλη, η αγνότητα του οποίου τον κάνει να έχει την πίστη, αν και τυφλός, ότι αυτός που θα μπει στο ψιλικατζίδικο για να αγοράσει κάτι θα έχει την εντιμότητα να μην τον κλέψει στο ταμείο. Καστελόριζο είναι και αυτοί που έχουν την ομώνυμη ταβέρνα, με τη ζωγραφιά μιας γοργόνας που λέει «Ζει το Καστελόριζο ζει και βασιλεύει», είναι όλοι εκείνοι που ευχαρίστως θα σου διηγηθούν τις ιστορίες τους, καθώς θα πίνετε παρέα το καθιερωμένο ουζάκι. Καστελόριζο είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι μαζί που έχουν ένα κομμάτι γη για πατρίδα τους και θέλουν να την κάνουν πατρίδα και για άλλους. Γιατί πατρίδα δεν είναι πάντα ο τόπος που γεννήθηκες, αλλά αυτή που θες να πας ξανά και ξανά.

Η πανέμορφη παραλία στις Πλάκες

Και κάπως έτσι κυλάει η ζωή. Τρώγοντας ψάρι στις ταβέρνες, πίνοντας ρετσίνα ή καφέ με τους οικοδόμους από την Κάλυμνο, που έχουν έρθει για δουλειές στο νησί, χωρίς ανησυχίες και άγχος, παρατηρώντας τους γείτονες -Τούρκους με τα σκάφη τους και διαπιστώνοντας τελικά πόσο καλή είναι η επικοινωνία των δύο λαών, μακριά από ανύπαρκτες και καθοδηγούμενες έχθρες. Τις καθημερινές οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες του νησιού μπορούν να πάνε στο Κας, την τουρκική πόλη, ακριβώς απέναντι από το Καστελόριζο – η απόσταση είναι τόσο μικρή, που εύκολα διακρίνεις τα σπίτια στην απέναντι ακτή. Τέλος, μετά τη βόλτα στα μπαράκια, μπορείς ήρεμος να απολαύσεις το νησί τη νύχτα με συντροφιά το φεγγάρι.

7 λόγοι για να ταξιδέψετε ως το Καστελόριζο

  • Για να δοκιμάσετε τους περίφημους ρεβιθοκεφτέδες, γεμιστό κατσίκι, αλλά και το πρωτότυπο «σαλαντούρμαση», που στην ουσία είναι κρεμμυδοντολμάδες με κιμά και ρύζι.
  • Για να δοκιμάσετε τα γνωστά τοπικά γλυκά «κατουμάρια», τον χαλβά τού κουταλιού αλλά και τα «στραβά», ένα είδος τηγανητού, μπακλαβά γεμιστό με καρύδια, μυρωδικά και «κομματιαστή» ζάχαρη.
  • Για να δείτε και να κολυμπήσετε στα νερά του Γαλάζιου Σπήλαιου και να ξεκουραστείτε στη μικρή παραλία που υπάρχει μέσα, αν βέβαια σας το επιτρέψουν οι φώκιες.
  • Για να πάτε με βαρκούλα μέχρι τη Ρω, που βρίσκεται κοντά στο Καστελόριζο, και να δείτε πού ζούσε απομονωμένη η περίφημη κυρά τής Ρω.
  • Για να ανεβείτε τα 401 σκαλοπάτια στην πλαγιά του λόφου πάνω από το λιμάνι και να θαυμάστε τη θέα από την πιο παλιά εκκλησία του νησιού, τον Άγιο Γεώργιο.
  • Για να επισκεφτείτε το Παλαιόκαστρο, που βρίσκεται στη δυτική πλευρά τού Καστελόριζου και είναι το σημαντικότερο και αρχαιότερο μνημείο του νησιού. Πρόκειται για έναν αρχαίο οικισμό με πολλά κτίσματα και δεξαμενές. Στη δωρική ακρόπολη του 3ου αι. π.Χ. σώζεται μια επιγραφή που περιλαμβάνει τον όρο «Μεγίστη», την άλλη ονομασία του νησιού, ενώ στη θέση Λιμενάρι, υπάρχουν και τα Κυκλώπεια Τείχη.
  • Για να πάρετε μέρος στις διάφορες εκδηλώσεις με θαλάσσια σπορ που διοργανώνονται κάθε καλοκαίρι στο νησί.

Η είσοδος και έξοδος από τη σπηλιά γίνεται με μεγάλη προσοχή, καθώς το άνοιγμα είναι μικρό

Όλα αυτά είναι αρκετά για να πλημμυρίσουν τις μνήμες μου με ιστορίες και συναισθήματα για πολύ καιρό ακόμη. Θα ξαναπάω σίγουρα, γιατί έγινε η άλλη μικρή πατρίδα μου…

 

πηγή: https://alternative-tourism.gr