Τουτου ανταποκριτή μας από τη Βαρκελώνη //
Χτες ήρθε η απάντηση της ισπανικής φωνής και μάλιστα στην “έδρα” του αντιπάλου. Μια εβδομάδα μετά το επεισοδιακό δημοψήφισμα στην Καταλονία, χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν την Κυριακή 8 Οκτωβρίου στη Βαρκελώνη απαιτώντας την ενότητα της Ισπανίας. Τη συγκέντρωση – διαδήλωση συγκάλεσε η Καταλανική Κοινωνία των Πολιτών (SCC). Ο αντιπρόεδρός της Élex Ramos εκτίμησε πως το συγκεντρωμένο πλήθος έφτασε το εκατομμύριο. Τον ενθουσιασμό του δεν συμμερίζεται η αστυνομία, η Ισπανική αστυνομιά. Αναφέρει πως ο συγκεντρωμένος κόσμος δεν ξεπέρασε τους 350.000 ανθρώπους.
-Οι Καταλανιστές απλώς δεν πήραν μέρος στο γεγονός. Ελπίζουν πως η δική τους, νέα, απάντηση θα έρθει μέσω του Καταλανικού κοινοβουλίου. “Ξεμπερδεύουν” με τη συγκέντρωση – διαδήλωση κατηγοριοποιώντας τη ως ισπανοκίνητη. Κεντρικοί ομιλητές στο γεγονός της περασμένης Κυριακής ήταν ο συγγραφέας Vargas Llosa και ο πρώην υπουργός του Σοσιαλιστικού Κόμματος, Ζοζεπ Μπορέλ. Ο δεύτερος ήταν βαθιά επικριτικός για την πορεία που χαράσσει ο κυβερνήτης της Καταλονίας Κάρλες Πουτζεμόντ. Δήλωσε πως: “Είμαστε διχασμένοι, για μια ακόμα φορά. Αυτό πρέπει ν’ αλλάξει. Ζούμε δραματικές στιγμές για την ιστορία της χώρας. Δεν πρέπει να σπρώξουμε το αυτοκίνητο που είμαστε όλοι επιβάτες στο βράχο.”
-Ποια όμως είναι η ανθρωπογεωγραφία των ανθρώπων που συμμετείχαν στη διαδήλωση;
Οι Καταλανιστές δηλώνουν πως το συγκεντρωμένο πλήθος ήταν “ορισμένο”. Και πως οι διοργανωτές του θα έπρεπε να ντρέπονται που εντός του δέχτηκαν νοσταλγούς της χούντας του Φράνκο.
-Όμως πέρα από τη βεντέτα που άνοιξε στους δρόμους το ερώτημα των πολιτών της Καταλονίας συνοψίζουν τρεις λέξεις “Και τώρα τι;”
Για αυτούς κάθε λεπτό είναι μια νέα είδηση γύρω από τις εξελίξεις στις σχέσεις Καταλονίας – Ισπανίας.
Ας επιστρέψουμε σε μερικές αλήθειες.
-Μετά το, παράνομο από το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας, δημοψήφισμα της 1ης Οκτωβρίου όπου 900 άτομα δηλώθηκαν τραυματίες ως αποτέλεσμα της υπέρμετρης βίας που χρησιμοποίησε η ισπανική αστυνομία ενάντια σε ειρηνικούς ανθρώπους που προσήλθαν να ψηφίσουν, η καταλανική πλευρά υποστηρίζει πως το δημοψήφισμα έπρεπε να διεξαχθεί, παρά τις επίμονες αντιδράσεις της ισπανικής κυβέρνησης.
-Η Καταλανική αρχή, επίσης, υποστηρίζει πως στο δημοψήφισμα που οργάνωσε συμμετείχαν 2,2 εκτομύρια πολίτες που ψήφισαν σε ποσοστό 90% υπέρ της ανεξαρτησίας της Καταλονίας από την Ισπανία.
-Οι Καταλανοί επαναλαμβάνουν πως οι τραυματίες της αστυνομικής επέμβασης έφτασαν τους 900. Η κυβέρνηση της Ισπανίας, αρχικά, μίλησε για τραυματισμούς 33 αστυνομικών. Απρόσμενα τις επόμενες ημέρες της περασμένης εβδομάδας, αύξησε τον αριθμό τους σε 400. Μόλις, όμως, δύο από αυτούς νοσηλεύτηκαν σε νοσοκομείο. Πώς μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το παραπάνω γεγονός;
-Οι ταραχές της Κυριακής 1ης Οκτωβρίου στην Καταλονία συγκλόνισαν τον κόσμο. Τον κόσμο; Επιτρέψτε μου να πω πως η ισπανική κυβέρνηση και μέρος του ισπανικού τύπου δεν είδαν όσα είδε ο υπόλοιπος κόσμος.
Φτάνοντας σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως τα τελευταία επτά χρόνια εκατομμύρια Καταλανών διαδηλώνουν για τα δικαιώματά τους. Δεν έχει καταγραφεί κάποιος βανδαλισμός. Σε όλες αυτές τις πολυπληθείς συγκεντρώσεις συμμετέχουν οικογένειες, διαφορετικές γενιές ανθρώπων από όλα τα κοινωνικά επίπεδα.
Παρ’ όλα αυτά, η Ισπανική Κυβέρνηση έστειλε ένα σώμα 12 χιλιάδων αστυνομικών κατηγορίας “ειδικών δυνάμεων” στην Καταλονία για να υπερασπιστεί τι; Το νοσηρό είναι πως έγιναν εκδηλώσεις αποχαιρετισμού του αστυνομικού σώματος σε πολλές ισπανικές περιοχές όπου, συχνά, ομάδες εθνικιστών, ανεμίζοντας σημαίες της Ισπανίας, φώναζαν προς τους αστυνομικούς τις λέξεις: “Πατήστε τους!”
-Την περασμένη εβδομάδα, 3 Οκτωβρίου, Σωματεία της Καταλονίας κάλεσαν τον κόσμο σε γενική απεργία. Με λιγοστές εξαιρέσεις οι περισσότεροι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα. Στη Βαρκελώνη ένα ανθρώπινο ποτάμι χύθηκε στους δρόμους. Η συγκέντρωση είχε δύο κατευθύνσεις, την αντιπροσωπεία της ισπανικής Κυβέρνησης και τα γρφεία της Ισπανικής αστυνομίας. Τα συνθήματα που κυριάρχησαν ήταν “a los abuelos no se les toca” (μτφ. “μην ακουμπάτε τους παπούδες μας” – μια αναφορά στην αστυνομική βία που ασκήθηκε σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας) και “fuera” (μτφ. “έξω” (από εδώ). Στη διάρκεια των διαδηλώσεων, αν και οι συμμετέχοντες ήταν πολύ θυμωμένοι, δεν υπήρξε κάποια πράξη βανδαλισμού.
-Θα ήθελα όμως να προκαλέσω την προσοχή σας και στο λόγο του Ισπανού Βασιλιά. Πριν μέρες έκανε ένα τηλεοπτικό Πανισπανικό διάγγελμα. Περίμενα λέξεις και προτάσεις που θα μιλούσαν για τη γαλήνη και την ανάγκη διαλόγου ανάμεσα στις δύο πλευρές. Αντ’ αυτού η Ισπανία δεν άκουσε έναν Βασιλικό λόγο αλλά την άποψη που έχει η Κυβέρνησή της. Ο βασιλιάς υποδύθηκε τον Ραχόι. Ο λόγος που ακούστηκε απο τα χείλια του ήταν απογοητευτικός. Ξεπέρασε την κόκκινη γραμμή των καθηκόντων του. Ο Βασιλιάς ασχολείται με την πολιτική; Από πότε; Επαναπροσδιορίσαμε τον ρόλο του και δεν το γνωρίζω;
-Σχοινοβατούμε σε ένα λεπτό σκοινί. Η κυβέρνηση της Ισπανίας θέλει να ακυρώσει την Καταλανική. Και το κοινοβούλιο της Καταλονίας είναι πολύ κοντά να κηρύξει την ανεξαρτητοποίηση της Καταλονίας από την Ισπανία.
Ο Πουτζεμόντ, ο Καταλανός Πρόεδρος ζήτησε τη διαμεσολάβηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η απάντηση που πήρε ψαλίδισε τις ελπίδες πολλών Καταλανών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση ακολούθησε τη λογική της Ισπανίας. Όμως καταδίκασε την αλόγιστη χρήση βίας ως μέσο λύσης πολιτικών προβλημάτων στην Ευρώπη του 21ου αιώνα, κάλεσε τις δύο μεριές σε διάλογο. Η Ευρώπη των κρατών δεν θέλει να δει μια Ευρώπη των λαών, των Εθνών;
-Η πιθανότητα μιας ανεξάρτητης Καταλονίας φόβισε τις αγορές. Το Ισπανικό χρέος ακρίβυνε. Το χρηματιστήριο είχε απώλειες. Πολλές παραδοσιακές Καταλανικές επιχειρήσεις μετέφεραν τις έδρες τους εκτός Καταλονίας. Οι δύο κύριοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί η La Caixa και η Banc De Sabadell άλλαξαν έδρες. Η πρώτη τη μετέφερε στο Αλικάντε ή δεύτερη στη Βαλένθια. Εταιρίες πετρελαιοειδών, τεχνολογίας ακόμα και οινοπαραγωγοί τούς μιμήθηκαν. Το πρώτο καμπανάκι μιας οικονομικής ζημιάς ακούστηκε έντονα. Οι παραπάνω φορείς δεν θα πληρώσουν φόρους στην Καταλονία. Τα χρήματά τους είναι ζωτικής σημασίας.
Οι Καταλανοί ετοιμαζόμαστε για μια νέα εβδομάδα γεμάτη ειδήσεις.
Την Τρίτη 10 Οκτωβρίου το Καταλανικό κοινοβούλιο θα συζητήσει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Υπάρχει η φήμη πως η Τρίτη θα είναι η ημέρα ανακοίνωσης ανεξαρτητοποίησης από τον Ισπανία.
Άραγε αυτό μπορεί να συμβεί έτσι απλά; Το ζητούμενο δεν είναι η ανακήρυξη ενός νέου κράτος. Περισσότερο και από αυτό είναι η αναγνώρισή του από τη διεθνή κοινότητα. Ποιο κράτος είναι έτοιμο να αναγνωρίσει την Καταλονία σε περίπτωση ανεξαρτητοποίησής της; Πιθανώς το κάνουν κάποιες μικρές χώρες που στις καρδιές των Kαταλανών θα αποκτήσουν μέγεθος γίγαντα αλλά αυτό είναι αρκετό;
Αν το Καταλανικό κοινοβούλιο κηρύξει την ανεξαρτησία της Καταλονίας αύριο υποθέτω πως ο πρόεδρος Κάρλες Πουτζεμόντ και τα υπόλοιπα μέλη του κοινοβουλίου θα συλληφθούν. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να διεξαχθούν νέες εκλογές, με τις ευλογίες της Ισπανίας, και φοβάμαι πως η Καταλονία θα μπει σε ένα κύκλο αποσταθεροποίησης. Τα διλήμματα είναι πολλά. Ισόποσα είναι και τα αδιέξοδα που προβάλλονται. Οι Καταλανιστές υποστηρίζουν πως σε περίπτωση που δεν ανακηρυχθεί η Ανεξάρτητη Καταλονία εντός της εβδομάδας ο Καταλανικός λαός θα αισθανθεί προδομένος από τους ηγέτες του.
Η Ελβετία και άλλοι διεθνείς οργανισμοί προσφέρθηκαν να προσφέρουν υπηρεσίες διαμεσολάβησης ανάμεσα στις δύο πλευρές. Η κυβέρνηση της Ισπανίας αρνήθηκε.
Όμως ο διάλογος είναι η μόνη λύση. Και σε αυτό πρέπει να συμφωνήσουμε…έστω και την τελευαία στιγμη.
πηγή ορισμένων εικόνων: http://www.ccma.cat
