του Μάρκου Ψυχάρη //
Και επανερχόμαστε στην υποψηφιότητα του Κώστα Μπακογιάννη. Στα προηγούμενα δελτία τύπου που έφταναν στο μέιλ μποξ ο υποψήφιος δήμαρχος αυτοχαριεντιζόταν για τις ηγετικές του ικανότητες. Το τελευταίο δελτίο τύπου που έστειλε το επιτελείο του συνδυασμού του “Αθήνα Ψηλά” περιέχει απόσπασμα δήλωσης του υποψηφίου δημάρχου που μας πείθει για εκείνο το κάτι που ψιλιαζόμασταν καιρό. Πως ο Κώστας δεν γνωρίζει την Αθήνα. Δεν γνωρίζει την ιστορία της πόλης που ζητά να “κυβερνήσει”.
Ο τελευταίος περίπατος του υποψήφιου δημάρχου περιελάμβανε και τη Βαρβάκειο Αγορά. Στα πέριξ της έκανε και την παρακάτω δήλωση:
«Βρισκόμαστε σε ένα σημείο που συναντιούνται τρία, γεμάτα αντιθέσεις, διαφορετικά κομμάτια της Αθήνας. Αυτό της έντονης υποβάθμισης που υπάρχει εδώ, εκείνο του «άβατου» των Εξαρχείων αλλά ταυτόχρονα και το αναπτυσσόμενο εμπορικό τρίγωνο. Το συγκρότημα της Βαρβακείου μπορεί να γίνει το επίκεντρο της αστικής αναγέννησης που σχεδιάζουμε για το κέντρο της Αθήνας, μαζί με την ενοποίηση του Αρχαιολογικού Μουσείου, του ΕΜΠ και του Ακροπόλ. Ανακαινίζοντας πλήρως τα κτίρια της Βαρβακείου και της Δημοτικής Αγοράς, ενοποιώντας οργανικά τις δυο αγορές και προχωρώντας σε παρεμβάσεις αστικής ανάπλασης στην περιοχή. Μπορούμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα πολλών ευρωπαϊκών πόλεων αξιοποιώντας διαθέσιμα ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία που ξέρουμε με ποιο τρόπο μπορούμε να διεκδικήσουμε και να πάρουμε άμεσα».
Τα Εξάρχεια άβατο; Το ότι υπάρχει παραβατικότητα στη γειτονιά να το δεχτούμε. Το ότι το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι έντονο να το δεχτούμε. Όμως άβατο; Την τελευταία φορά που πήγα είδα τα πάντα. Τουρίστες, μπαμπάδες και μαμάδες να κυκλοφορούν με τους μπέμπηδές τους, ανοιχτά μαγαζιά, ταβέρνες ανοιχτές. Είδα ηθοποιούς, συγγραφείς και ζωγράφους. Είδα αρχιτεκτονικά γραφεία που μέσα τους κόσμος εργαζόταν.
•Το τι θέλει να δει κανείς όταν περπατά σε μια γειτονιά είναι κάτι υποκειμενικό. Αλλά τα Εξάρχεια είναι αναγκαία για την Αθήνα. Κάθε πόλη που σέβεται τον αστικό της ιστό έχει ανάγκη μια περιοχή σαν τα Εξάρχεια
Στη γραμμή του υποκειμενικού την τελευταία φορά που πήγα στο Κολωνάκι, όχι πως έχω πρόβλημα με την περιοχή, είδα εστιατόρια να έχουν βγάλει καρέκλες κλείνοντας δρόμους, πεζοδρόμια αποτρέποντας τον κόσμο να περάσει ανάμεσά τους, για τους ανάπηρους ούτε λόγος. Φαντάζομαι πως ούτε καν μπαίνει στη σκέψη τους να κυκλοφορήσουν εκεί. Είδα επίσης πολλά σουβλατζίδικα. Είδα και τον Παρθενώνα του εσπρέσο που έκλεβε ρεύμα από τη – δημόσια – ΔΕΗ ορθάνοιχτο. Είδα και κάτι λούζερ τύπισσες με δωδεκάποντες γόβες να τουρτουρίζουν από το κρύο αλλά να στέκονται στο πόστο τους ανοίγοντας πόρτες καφέ για να περάσουν μέσα οι πελάτες τους. Και μια ανατριχίλα με πιάνει όταν ο υποψήφιος δήμαρχος, ως σήμερα, το παραπάνω δεν το έχει σχολιάσει τουλάχιστον ακόμα. Ο Κώστας Μπακογιάννης είναι ο πρώτος υποψήφιος δήμαρχος που υποτιμά έντονα μέρος της πόλης που ανήκει στην ιστορία της. Άσε που δεν λέει λέξη και για το πέρασμα της μαμάς του από το δημαρχιακό αξίωμα. Αλλά ξέχασα, ο Κώστας Μπακογιάνης προσφέρεται σε συσκευασία αντισηπτικού Τσε. Έρχεται για να τα αλλάξει όλα οπότε το όνομα, η καταγωγή, το οικογενειακό του παρελθόν είναι απλώς παρονυχίδες.
Ο Κώστας Μπακογιάνης ηγείται του συνδυασμού “Αθήνα Ψηλά”. Θεωρούμε την υποψηφιότητα του φύσει και θέσει “υπερκομματική”. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να την δούμε ως κάτι διαφορετικό από “Οικογενειακή Υπόθεση”
