του Μάρκου Ψυχάρη //
Από τη στιγμή που αυτοπαροπλίστηκε πολιτικά, το “σοφό παιδί” του Ανδρέα μπαίνει και βγαίνει στην επικαιρότητα όποτε αισθανθεί πως η παράταξη (κεντροαριστερά) τον χρειάζεται. Κώστας Λαλιώτης. Με το κύρος του σκηνοθέτη της “χρυσής” Πα.Σο.Κ. εποχής που κρέμαγε στα μανταλάκια, λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, τον Χατζιδάκι, απαξίωνε ως “αδελφή” τον Αλέξανδρο Ιόλα, έστησε τη βιοτεχνία life – style α λα Γκρέκα, περιοδικό “Κλικ” μαζί με την “αδελφή” ψυχή Πέτρο Κωστόπουλο, αναλάμβανε τις προεκλογικές καμπάνιες της ΠΑ.ΣΟ.Κ(άρας), έπαιρνε τα κρίσιμα υπουργεία της κρίσιμες στιγμές της ελληνικής ιστορίας, σαν το Πε.Χω.Δε της προολυμπιακής Ελλάδας, σήμερα παρεμβαίνει στα πράγματα όποτε αισθανθεί πως “χρειάζεται”. Οι εξελίξεις του “προοδευτικού” χώρου τον αφορούν. Ο λόγος του παραμένει ισόποσα ξύλινος με το λόγο που είχε στα “χρυσά” 80’s. Παραμονές της ημερομηνίας επετείου, 3η Σεπτέμβρη, δημιουργίας του Πα.Σο.Κ. Προτείνει την Αυτόνομη πορεία του ΠΑΣΟΚ, της Δημοκρατικής Συμπαράταξης και της Κεντροαριστεράς ως Δημοκρατικού και Προοδευτικού Πόλου απέναντι στη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Και το ρεπορτάζ λέει:
Σε μακροσκελή δήλωσή του το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ αναφέρει μεταξύ άλλων: «Αυτό προϋποθέτει, οριστικά και αμετάκλητα, σαφείς ιδεολογικές και πολιτικές οριοθετήσεις, σαφείς προγραμματικές θέσεις και αντιπαραθέσεις, τόσο με τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και με τη Ν.Δ. Πιστεύω ακράδαντα ότι μόνο με αυτή τη στρατηγική και με αυτόν τον πολιτικό σχεδιασμό το ΠΑΣΟΚ, η Δημοκρατική Συμπαράταξη και η Κεντροαριστερά θα αποκτήσουν ξανά ευρύτατο και ζωτικό ιδεολογικό, κοινωνικό, πολιτικό και προγραμματικό χώρο».
-Ο ιδεολογικός χώρος του Πα.Σο.Κ είναι γνωστός. Ήταν αστιγμάτιστος. Ήταν οπορτουνιστικός. Ήταν ειδωλολατρικός. Θυμάσαι; Όταν ο Ανδρέας μιλούσε το κοινό τον άκουγε με θρησκευτική ευλάβεια. Ο κοινωνικός ρόλος του Πα.Σο.Κ. ήταν το νταβατζιλίκι του ημιμαθούς αριβίστα συνδικαλιστή που έπαιρνε θέσεις στο δημόσιο ποντάροντας στην κομματική του ταυτότητα. Ήταν και η μιντιακή μπουγάδα της Αυριανής όταν το κοινό ξέφευγε από τις γηπεδικού τύπου ανησυχίες που έπρεπε να έχει.
Και ο Κώστας Λαλιώτης προσθέτει ότι μόνο «με αυτούς τους καθαρούς στρατηγικούς στόχους μπορούν να ταυτιστούν και να συμπορευτούν συμμετοχικά και ενεργά εκατομμύρια πολίτες, που έχουν διαχρονικούς δεσμούς με το ΠΑΣΟΚ και την ευρύτερη Παράταξη. Μόνον έτσι το ΠΑΣΟΚ και η Κεντροαριστερά δεν θα μετατρέπονται σε δεκανίκι και ουρά είτε του ΣΥΡΙΖΑ, είτε της Ν.Δ.».
-Ο Κώστας Λαλιώτης δεν ένιωσε την ανάγκη να μιλήσει δημόσια για την εποχή που υπηρέτησε και έφερε την Ελλάδα στη χρεοκοπία. Η ενότητα της “προοδευτικής” παράταξης τον ενδιαφέρει περισσότερο από τον πολιτικό του απολογισμό;
-Δεν είναι “απρογραμμάτιστο” το ότι σήμερα, το “σοφό παιδί” του Ανδρέα, παραμονές εκλογής προέδρου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης βγαίνει με άποψη, δημόσια. Το βαθύ ΠΑ.ΣΟ.Κ. Είναι εδώ. Και οι όροι παιχνιδιού είναι γνωστοί. Οι εναπομείναντες ήρωές του μιλούν όχι γιατί έχουν να πουν κάτι αλλά γιατί συμβολίζουν μια εποχή που άλλοι μίσησαν και άλλοι λάτρεψαν. Το δεύτερο είναι πιο σημαντικό από το πρώτο.
