Από τη Μαρία Μαρκουλή http://www.mariamarkouli.com και τον Γιάννη Παναγόπουλο //

«Πρόποδες» καλοκαιριού 2016. Το live που περιμένεις να δεις, ίσως δεν είναι ίδιο με εκείνο που περιμένει ο κολλητός σου. Και αν δεν είναι η κουβέντα ανάβει. Θέλεις να τον βάλεις στον «ορθό» δρόμο. Θέλει το ίδιο και εκείνος από σένα. Πιστεύεις πως το play list επιχειρημάτων σου είναι μεγαλύτερο από το δικό του. Την ίδια στιγμή ποτήρια καφέδες αδειάζουν, ξαναγεμίζουν για να ξαναδειάσουν γρήγορα. Είμαστε δύο φίλοι. Τεντώνουμε το «respect» του ενός στον άλλο στο μάξιμουμ. Μιλάμε για τις μπάντες που περιμένουμε να έρθουν τους επόμενους 2 μήνες. Το κάνουμε με τον ίδιο τρόπο που θα μιλούσαμε περιμένοντας μπροστά από γκισέ καντίνας ν’ αγοράσουμε μπύρες, λίγο πριν τα φώτα σβήσουν και συγκρότημα ανέβει σε σκηνή να παίξει μουσική.

1 Ιουνίου 2016

Release Athens: Beirut, Daughter, Cass McCombs, Ιrene Skylakaki, Moa Bones.

Πλατεία Νερού, Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου.

Beirut_ZachΜαρία: McCombs σίγουρα, αλλά εγώ θα πήγαινα και μόνο για Beirut. Και όσο κι αν κάπως «καίγονται» λίγο ονόματα που παίζουν πρώτα, έχω να πω για Moa Bones, που τον έχω δει live αρκετά, ότι δίνει κάτι πολύ ωραίο και τίμιο. Για Daughter και για Σκυλακάκη έχω μια γαργαλιστική περιέργεια να τους δω στη σκηνή. Συνεπώς: Πάμε. Ουπς! Κρίμα… θα λείπω.

Γιάννης: Η σκοτεινή folk του Cass McCombs μού αρέσει. Τους Daughter μπορεί να τους άκουγα αν γινόμουν ξανά 30άρης. Σίγουρα θα τους γουστάρουν φοιτητές που φορούν γυαλιά, ακόμα και αν δεν έχουν “θέμα” στα μάτια, στενά μαύρα παντελόνια και ονειρεύονται τη μέρα που η τέχνη θα σώσει τον κόσμο. Καλή φάση που ο Zach Beirut ποζάρει ως headliner μέρας νέου φεστιβάλ.

 

3 Ιουνίου 2016

Release Athens: Parov Stelar, Chinese Man, Scott Bradlee’s Postmodern Jukebox, RSN, GAD.

Πλατεία Νερού, Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου.

parovΜαρία: Τις επαναλήψεις του Friends κάθε Σαββατοκύριακο στο Star τις βλέπω ξανά και ξανά και μ΄αρέσουν. Ο Parov Stelar δεν είναι το Friends μου. Μπορώ να εκτιμήσω, ωστόσο, εδώ το δελεαστικό ‘πακέτο’ του Release αλλά, για να πω την αλήθεια, δεν ψήνομαι ιδιαίτερα. Θα καλούσα φίλους, ωστόσο, για το vibe, για το fun, για το lets get together and feel alright. Kαι θα σε περίμενα στο μπαρ με πανοραμική θέα στα τεκταινόμενα.

Γιάννης: Δεν ξέρω τι θα παρουσιάσουν αυτή τη φορά στην Ελλάδα. Και δεν ξέρω αν αυτό που θα πω πέσει βαρύ, αλλά, για μένα, Chinese Man είναι brand name οπτικοακουστικής ενέργειας. Τα break του μου αρέσουν πολύ. Για τον Parov Stelar ούτε λόγος. Live θα μου αρέσει. Αλλά μαζί του έχουμε τελειώσει. Πλέον ακούγεται και από τη διπλάνη BMW στην Κηφισίας, όταν περιμένουμε ν’ ανάψει το φανάρι πράσινο. Δεν έχω πιει, δεν θα πιω ποτέ μπύρα χωρίς αλκοόλ, ο Parov Stelar μου τη θυμίζει έντονα πια.

 

5 Ιουνίου 2016

Rockwave Festival: Suede, The Subways, Despite Everything, The Last Shadow Puppets, Dropkick Murphys, Turbonegro, The Callas, Whereswilder, Wish Upon A Star.

Terra Vibe Park

last shadowΜαρία: Ναι! Kαι Last και Shadow και Puppets. Μουσικάνθρωποι ως το κόκκαλο, με πολύ ενδιαφέροντα χωροχρονικά «σημεία εκκίνησης». Ούτως ειπείν: άκρως ενδιαφέρον προδιαγράφεται το live. Α, John, να πω και κάτι για τους Suede, που ποτέ δεν τρελαινόμουν μουσικά, αλλά άλλαξα γνώμη για την πάρτη τους όταν τους είδα – τότες – live On The Rocks (στους Βράχους του Βύρωνα). Το πνεύμα του ροκ είχε μπει μέσα τους.

Γιάννης: Το σύμπαν της indie στην Ελλάδα ουρλιάζει το όνομά τους από τότε που ανακοινώθηκε ο ερχομός των Last Shadow Puppets. Θέλω να τους δω οπωσδήποτε. Μ’ ενδιαφέρουν. Ο Alex Turner είναι genius. Θέλω, επίσης, να δω το στήσιμο που θα έχουν οι The Callas στη σκηνή (βίτσιο).

 

7 Ιουνίου 2016

Release Athens: PJ Harvey, Brian Jonestown Massacre, Slowdive, Closer, The Noise Figures.

Πλατεία Νερού, Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου.

pjΜαρία: Δεν θα δεχτώ απειλητικά μηνύματα, please do not bother, αλλά η Polly δεν με πολυ-μέλλει. Τούτου λεχθέντος κάνω στάση στους Slowdive και ετοιμάζομαι εκ νέου για πυρά φανατικών καθότι και οι κυκλοφορίες της Creation δεν πήραν ποτέ απογειωτικό χαρακτήρα κοντά μου παρά το 90ς hype τους στο μεγάλο νησί και στα media. Κάνω ‘τικ’ στους Brian Jonestown Massacre για την ορίτζιναλ ψυχεδελική τους αύρα.

Γιάννης: Χρόνια πριν, καλοκαίρι στο «Θέατρο Badminton», όταν είχα δει την PJ Harvey, ακουστικό σετ θα το έλεγες (ένα πιάνο, ηχητικά εφέ), είχα πάθει την πλάκα μου. Ήταν καταπληκτική. Οι Slowdive με επιστρέφουν στα 90’s, την εποχή που κάθε κυκλοφορία της Creation (πριν τους Oasis) θεωρούνταν ποπ χρυσός. Θυμάσαι το δεύτερο άλμπουμ τους (1993) «Souvlaki»;

 

13 Ιουνίου 2016

Release Athens: Sigur Ros, Black Angels, DIIV, Theodore, Afformance.

Πλατεία Νερού, Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου.

Μαρία: Τους Sigur Ros τους είχα δει στο Λονδίνο παλιότερα… Χμ. Αλλά Black Angels, Mαύροι Αγγέλοι, αγγελο-διαβολικά ωραίοι.

Γιάννης: Σόρυ, οι Sigur Ros δεν μου αρέσουν.

 

25 Ιουνίου 2016

Patti Smith.

Piraeus Academy.

Patti_Smith_performing_in_Finland,_2007Μαρία: Μία φορά έχασα την Patti. Όταν έπαιζαν οι White Stripes στο Φάληρο, εκείνη την ίδια μέρα και ώρα. Και τιμωρήθηκα – κόπηκε η συναυλία των Stripes στη μέση. Συμπέρασμα: δεν παίζεις με τα ιερά και τα όσια.

Γιάννης: Θα χάσω την Patti Smith μόνο αν η Αθήνα, εκείνη την μέρα, έχει 58 βαθμούς κελσίου. Ποιο ροκ; Αυτή η γυναίκα είναι μια παράσταση τέχνης. Η ποίησή της μου αρέσει. Η ερμηνεία της μου αρέσει. Το ότι δεν έχει «σιδερώσει» τις ρυτίδες της μου αρέσει. Να φαίνεται η ηλικία της μου αρέσει. Θεά.

 

8 Ιουλίου 2016

Ejekt Festival: Editors, James, Crystal Castles, Dimitri Vegas, Like Mike, Σtella

Πλατεία Νερού, Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου

Μαρία: Το θέμα μου είναι οι Editors και όχι οι «δικοί» μας James. Πολύ βρετανικός ο Editor-ικός ήχος για τα γούστα μου. Αρέσουν όμως τα αγόρια- αρέσουν. Οι James συνεχίζουν να γράφουν ποπ τραγούδια για τις αρένες- το κατέχουν, το έχουν φορέσει πολύ, το έχουν λειώσει: φθαρμένο λουκ και πάλι της μόδας. Tους Καναδούς, τους Crystal Castles, θα ήθελα να τους δω.

Γιάννης: To experimental blender των Καναδών Crystal Castles, έχουν και καινούρια τραγουδίστρια, μου αρέσει. Αυτούς θεωρώ headliners του φεστιβάλ (αλλά δεν βάζω τα λέφτα να γίνει οπότε…). James πα, πα, πα οι Scorpions της κιθαροπόπ. Δεν μου άρεσαν από την πρώτη στιγμή που τραγούδι τους προσγειώθηκε στ’ αυτιά μου. Ξέρεις κάτι; Ό,τι έχω ακούσει από την Σtella μου αρέσει.

 

19 Ιουλίου 2016

Rockwave Festival 2016: Lana Del Ray, Allah-Las, Lisa Mitchell

Terra Vibe

Copy-of-110722_LanaDelRey_03-160-retΜαρία: Lana Del Rey, I Love. Όλο το πακέτο. Και το τελευταίο άλμπουμ της το βρήκα θαυμάσιο. Δεν την είδα την προηγούμενη φορά που ήρθε, οπότε θα πάω. Καθότι και οι Allah-Las θα είναι εκεί. Εξαιρετική vinyl-ιακή, παραλιακή μπάντα. California rules. Και, όπως έλεγα, πέρσι στη Μαλακάσα είχαμε ρακέτες (το περίπτερο των Joy rakettes) φέτος θα έχουμε και surf. Ισως και νερά που χορεύουν.

Γιάννης: Όλοι μιλούν για πάρτη της αλλά εγώ την βαριέμαι (την Lana).

 

23 Ιουλίου 2016

Ejekt Festival: Muse, Unkle, Temples

Πλατεία Νερού, Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου

museΜαρία: Εχουν φανατικούς οι Muse και όλο και συναντάω κόσμο που τους περιμένει σαν «Τη συναυλία του καλοκαιριού». Τους εύχομαι να περάσουν χάρμα. Θα περάσουν. Προσωπικά, δεν θυμάμαι να με έχουν συγκινήσει. Οι Unkle εγγύηση αλλά και one more time μαζί μας. Το Ejekt, βλέπεις, παίζει συνετά φέτος. Ίσως και σοφά – θα δείξει.  Εκτός κι αν… Αν βγαίνουμε από την κρίση και δεν το έχουμε καταλάβει ακόμη.

Γιάννης: Δεν το έχω με το «think big» των Muse. To έχω με 1000 για τον «ντιπ» νταρκ ήχο των Unkle. O λίντερ τους, James Lavelle, με τον D.J. Shadow και τους Massive Attack, στη δεκαετία του ’90 σκηνοθέτησαν μια υπέροχη παράσταση. Το Trip–Hop ήταν δική τους δουλειά.