Του Γιάννη Παναγόπουλου //

Rock n’ Roll της εικόνας; Μπορούμε να το πούμε «ανεξάρτητο» κόμικ; Πριν έρθουν οι απαντήσεις του ειδικού λέμε πως ο Μέλανδρος Γκανάς – ο ειδικός δηλαδή – είναι ένας τύπος που χαμογελά εύκολα.

Ακούγοντας τσαχπίνικες ερωτήσεις ποζάρει, ασυνείδητα, σαν καρτούν ήρωας. Υψώνει τα φρύδια. Τα μάτια απογειώνονται κοιτώντας πάνω δεξιά. Το πρόσωπό του παίρνει σχήμα ερωτηματικού. Ο Μέλανδρος ή Μάνος είναι πάνω απ’ όλα λόβερ των κόμικς. Φτιάχνει τις δικές του ιστορίες σε χαρτί. Είναι επίσης γνωστός στο γκέτο του αυτό-εκδιδόμενου κόμικ ως ο άνθρωπος με τη μεγαλύτερη συλλογή ελληνικών ‘fanzines’ του είδους. Μεγάλωσε στη Λάρισα. Ο τόπος που κατοικοεδρεύει έγινε έμπνευση για το όνομα του εκδοτικού του οίκου: «Εκδόσεις Του Κάμπου».

photo 2
O δρόμος για τα φανζινς/αυτοεκδόσεις, είναι μοναχικός..

Ο Μάνος έμπλεξε με τα κόμικς νωρίς. Θυμάται: «Ξεκίνησα να μαζεύω κόμικ από μικρός. Οι γονείς μου αρχικά δεν κατάλαβαν γιατί το χαρτζιλίκι πήγαινε μόνο σε περιοδικά συγκεκριμένου είδους. Σέβονταν την επιλογή μου. Μου αγόραζαν τα έντυπα που τους ζητούσα. Και ποτέ δεν πέταξαν κάποιο από αυτά. Στο πέρασμα του χρόνου το κόλλημα για τα κόμικ δεν έφευγε. Άρχισα να ταξινομώ στο δωμάτιό μου τα τεύχη που είχα. Κάποια στιγμή, όταν βρέθηκα από τη Λάρισα στη Θεσσαλονίκη, αισθάνθηκα πως δεν ήμουν καθόλου μόνος. Εκεί, μπαίνοντας σε βιβλιοπωλείο και πλησιάζοντας στα ράφια αφιερωμένα σε κόμικ ήταν σαν να μπουκάρω στον παράδεισο. Τότε το μικρόβιο της συλλογής τους δεν είχε μπει για τα καλά μέσα μου. Ήταν σαν να είχε αρχίσει ο πρώτος βήχας. Ο πρώτος πυρετός. Σήμερα έχω πάνω από 500 τίτλους αυτοεκδόσεων. Σε σύνολο τευχών ξεπερνάνε τα 800 σε αριθμό. Δεν τα λες λίγα».

0

Ο Μάνος μαζεύει τα χέρια του στο ύψος του αυχένα. Σπρώχνει την πλάτη του προς τα πίσω. Έχει μια έτοιμη απάντηση που βιάζεται να πει: «Σε κείμενο που είχα γράψει κάποτε είχα κάνει copy–paste από το Wikipedia το εξής: «self-publishing ονομάζονται τα κόμικς που διανέμονται σε λίγα αντίτυπα και η όλη διαδικασόα παραγωγής/έκδοσης/διανομής γίνεται αποκλειστικά από τους δημιουργούς, χωρίς να υπάρχει συμμετοχή απο κάποιον επίσημο εκδότη. Στην Ελλάδα και ειδικότερα στο χώρο των κόμικς ονομάζονται και αυτά φανζίνς, αν και διαφοροποιούνται από την έννοια των φανζίνς στο ότι δεν έχουν άρθρα και κριτικές για άλλα κόμικς, αλλά έχουν πρωτογενώς κόμικς». Ο πιο παραγωγικός κομίστας που ‘αυτοεκδίδεται’ είναι ο Κώστας ο Μανιατόπουλος, αν και ο ίδιος δεν θεωρεί τον εαυτό του πρωτίστως κομίστα. Ζει κυριολεκτικά στον κόσμο του. Όταν έχει κάτι έτοιμο απλά επικοινωνεί με το υπόλοιπο σύμπαν. Μας δίνει τη δουλειά του, πίνουμε έναν καφέ και μετά εξαφανίζεται. Γνωρίζουμε πως θα επανεμφανιστεί όταν έχει μια νέα κόμικ ιστορία να παραδώσει».

Xασισι ηπκιε κι ο θεος.. (Ο Θεός, Εκδόσεις του Κάμπου)

Υπάρχουν κόμικ φανζίνς που φυτρώνουν και πεθαίνουν πριν πάρεις χαμπάρι πως κυκλοφόρησαν τεύχος. Και κάθε φορά που συμβαίνει, ο Μάνος, ο αρθρογράφος στο Comicdom.gr, ο υπεύθυνος στον τομέα των fanzines/αυτοεκδόσεων στο Comicdom Con, ο εκδότης των «Εκδόσεων του Κάμπου» (που τελευταία εκδίδει soft-core σεξοκόμικ αλλά και κόμικ που μιλούν για την αποποινικοποίηση της κάνναβης) θα κάνει μπλονζόν για να πιάσει πιθανά και απίθανα σουτ κόμικ ιστοριών.

photo 3
Μόνο αγάπη.. το λέει και Τζίζας..