του Γιάννη Παναγόπουλου //
Ο Μόουζες Πέντλετον δικαιολογείται για τις αναπάντητες τηλεφωνικές κλήσεις που έγιναν πριν καταφέρουμε να μιλήσουμε. Λέει πως πληκτρολογούσε λάθος πιν δοκιμάζοντας να ενεργοποιήσει το κινητό του. Τον καταλαβαίνω. Πόσα πιν, πόσους διαφορετικούς κωδικούς ασφαλείας σχηματίζουμε σε πληκτρολόγια υπολογιστών, κινητών τηλεφώνων, atm τραπεζών πριν ολοκληρώσουμε μια μέρα; O Μόουζες, προφανώς, δεν θα μείνει στην ιστορία της σχέσης μας ως άνθρωπος που ξεχνά “ασημαντότητες”. Είναι ιδρυτής της χορευτικής ομάδας Momix. Είναι, επίσης, άνθρωπος με σπάνια ιστορία ζωής. Οι Momix επιστρέφουν στην Αθήνα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρουσιάζοντας από τις 19 ως τις 23 Ιουνίου την παράσταση Viva Momix. Μια επιλεγμένη συρραφή στιγμών του χορευτικού του “συνδικάτου” βγαλμένη από τα τελευταία 35 χρόνια παρουσίας του σε σκηνές όλου του κόσμου.
Ο σκηνοθέτης, ιδρυτής, καλλιτεχνικός διευθυντής και μόνιμος χορογράφος των Momix γεννήθηκε και μεγάλωσε στην επαρχία του Βόρειου Βερμόντ των Η.Π.Α. Σπούδασε αγγλική φιλολογία ενώ παράλληλα ασχολήθηκε επαγγελματικά με το χειμερινό σκι, με το οποίο αναδείχθηκε πρωταθλητής Αμερικής το 1967 και αργότερα Ολυμπιονίκης. Ένας σοβαρός τραυματισμός τον έφερε σε επαφή με τον κόσμο του κλασικού χορού μέσω ενός προγράμματος φυσικής αποκατάστασης. Αυτή ήταν η αρχή μιας μεγάλης καριέρας στον χώρο της χορογραφίας, της σκηνοθεσίας και της διεύθυνσης μεγάλων events. Μεταξύ άλλων σκηνοθέτησε τις τελετές έναρξης και λήξης των χειμερινών Ολυμπιακών αγώνων στη Lake Placid το 1980, όπου επίσης παρουσίασε ο ίδιος και το χορευτικό του σόλο Momix (MOses- MIXture) από όπου και πήρε το όνομά της η περίφημη ομάδα χορού που ίδρυσε αμέσως μετά. Χορογράφησε στη Σκάλα του Μιλάνου, στο Φεστιβάλ του Σπολέτο, στις όπερες του Βερολίνου, του Μονάχου, του Nancy. Επίσης επιμελήθηκε χορογραφικά κινηματογραφικές ταινίες όπως ο «Batman» και μουσικά video τραγουδιστών ή σχημάτων όπως ο Prince, ο Peter Gabriel, η Cathy Dennis, οι Shadofax και οι White Lion.
-Σας άκουγα να παραπονιέστε για το εσφαλμένο πιν που βάλατε στο κινητό σας και δεν μπορώ παρά να σας συμπαρασταθώ σε αυτό. “Δώστε Πιν”. “Δώστε Όνομα χρήστη”. “Δώστε Κωδικό ασφαλείας”. Μια σειρά κωδικοποιημένων όρων έχουν εισβάλει στη ζωή μας. Ανακαλύπτοντας καθημερινά βελτιωμένες μεθόδους ασφάλειάς της αναβαθμίζουμε ταυτόχρονα και το μέγεθος της ανασφάλειας που νιώθουμε γύρω από εκείνη;
-Η λέξη ασφάλεια είναι τα πάντα στις μέρες μας. Ίσως γιατί μας λείπει όλο και περισσότερο. Έχουμε κεφαλαιοποιήσει τον τρόμο με επακόλουθο τη χωρίς τέλος παραγωγή νέων προϊόντων που υπόσχονται περισσότερη ασφάλεια από τα προηγούμενα. Αυτή είναι μια παρανοϊκή λογική ζωής. Προφανώς επιθυμώ να ζω εκτός της. Στην ιδέα Μomix βρίσκω ένα απάγκιο ηρεμίας. Ένα αντίδοτο στην ξέφρενη τροχιά του φόβου που μοιάζουμε να έχουμε αποδεχτεί ως στοιχείο καθημερινότητας. Πριν από σαράντα χρόνια, ξεκινώντας το “πείραμα” Momix δεν είχα φανταστεί πως το να παρουσιάζω τον κόσμο μέσα από μια θετική, μια οπτιμιστική ματιά θα μπορούσε να θεωρηθεί πολιτική πράξη αλλά να που και αυτό έγινε. Πια ονομάζουμε ειδήσεις μόνο τα μοιραία γεγονότα, τις απεχθείς πράξεις. Ο κόσμος μας, η πορεία του, όμως, δεν είναι μόνο τα “νέα” που τρομάζουν. Υπάρχουν και οι καλές ειδήσεις που ελάχιστοι προσέχουν. Οι ειδήσεις που πονούν, πωλούν περισσότερο. Ξέρετε, το 90% των νέων ανθρώπων στις Η.Π.Α., που σπαταλούν το χρόνο τους μπροστά σε οθόνες τηλεοράσεων ή υπολογιστών δεν ανοίγουν βιβλία. Δεν έχουν χρόνο να μάθουν για το τι συμβαίνει δίπλα τους απλά γιατί χάνονται στον προγραμματισμένο κόσμο των παιχνιδομηχανών.
Ας φανταστούμε για λίγο την εικόνα. Πληρώνουμε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε προγραμματιστές για να σχεδιάζουν 3d φόνους ή την καταστροφή λαών. Απορρίπτουμε το φυσικό φως μιας αυγής γιατί έχουμε εθιστεί σ’ εκείνο το τεχνητό που εκπέμπουν οθόνες. Υπάρχουν τόσα πράγματα που είναι όμορφα σ’ αυτόν τον πλανήτη και όμως καθημερινά τα απαρνιόμαστε. Μιλώντας έτσι ίσως κάποιοι σκεφτούν πως είμαι ένας νέο – χίπι , ένας νιουέιτζερ. Καμία σχέση. Απλώς θεωρώ πως τα απλά πράγματα είναι τα έντονα πράγματα. Ομορφιά για μένα είναι να παρακολουθώ τα ηλιοτρόπια του κήπου μου να μεγαλώνουν. Να κοιτώ τα φύλλα τους όταν ακολουθούν τη φορά του ανέμου. Το θέατρο, ο χορός ή η όπερα, προσφέρουν την απόδραση από μια προγραμματισμένη πραγματικότητα. Η τέχνη είναι ένα ταξίδι στην ανθρώπινη ευγένεια. Και προφανώς δεν είναι συννεφιασμένη με το μαύρο μιας μαζικής δολοφονίας ή της τρομοκράτησης των ανθρώπων.
Ας φανταστούμε για λίγο την εικόνα. Πληρώνουμε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια σε προγραμματιστές για να σχεδιάζουν 3d φόνους ή την καταστροφή λαών. Απορρίπτουμε το φυσικό φως μιας αυγής γιατί έχουμε εθιστεί σ’ εκείνο το τεχνητό που εκπέμπουν οθόνες. Υπάρχουν τόσα πράγματα που είναι όμορφα σ’ αυτόν τον πλανήτη και όμως καθημερινά τα απαρνιόμαστε. Μιλώντας έτσι ίσως κάποιοι σκεφτούν πως είμαι ένας νέο – χίπι , ένας νιουέιτζερ. Καμία σχέση. Απλώς θεωρώ πως τα απλά πράγματα είναι τα έντονα πράγματα. Ομορφιά για μένα είναι να παρακολουθώ τα ηλιοτρόπια του κήπου μου να μεγαλώνουν. Να κοιτώ τα φύλλα τους όταν ακολουθούν τη φορά του ανέμου. Το θέατρο, ο χορός ή η όπερα, προσφέρουν την απόδραση από μια προγραμματισμένη πραγματικότητα. Η τέχνη είναι ένα ταξίδι στην ανθρώπινη ευγένεια. Και προφανώς δεν είναι συννεφιασμένη με το μαύρο μιας μαζικής δολοφονίας ή της τρομοκράτησης των ανθρώπων.
-Είπατε πως το έργο σας στην ομάδα Momix είναι συνδυασμένο με τη θετικότητα και τον οπτιμισμό. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και τη λέξη σουρεαλισμό δίπλα τους;
-Ναι, θα μπορούσαμε. Οι αποστάσεις ανάμεσα στον ρεαλισμό και τον σουρεαλισμό είναι ισχνές. Υπερθεματίζοντας σ’ αυτή την άποψη θα έλεγα πως εντός του σουρεαλισμού ζει ο ρεαλισμός και το αντίθετο. Η πραγματικότητα δεν απορρίπτει τη φαντασία. Ίσως είναι το πιο ζωντανό και ενδιαφέρον κομμάτι της. Η φαντασία παρακινεί τα συναισθήματά μας. Την προκαλώ διαρκώς. Όταν θέλω να σχεδιάσω μια νέα χορογραφία πάω σε μια γειτονική, του σπιτιού μου, λίμνη. Παγώνω το σώμα μου συχνά ως το σημείο της υποθερμίας ενώ παράλληλα προκαλώ το μυαλό μου να συγκεντρωθεί σε κάτι άλλο. Αυτή η διαφορά των θερμοκρασιών είναι μια τεχνική σκέψης που κράτησα από το παρελθόν μου ως αθλητής. Έχω μια αθλητική προσέγγιση γύρω από την αισθητική. Αν αφήσεις την ορμή της φύσης να σε παρασύρει, ανακαλύπτεις μια σειρά νέων δεδομένων, νέων αντιλήψεων γύρω από τη ζωή. Η αποδοχή της ελευθερίας εμπεριέχει τον σουρεαλισμό μέσα της. Προφανώς θέλω να τον εξερευνήσω, προφανώς θέλω να τον προβάλω. Και διαρκώς ανανεώνω την άποψή μου γύρω από αυτόν, χωρίς να αρνούμαι κάτι από την ευχάριστη ή την άγρια εκδοχή του. Τα όνειρα δεν είναι πάντα όμορφα. Τι αξία θα είχαν άλλωστε αν δεν υπήρχαν οι εφιάλτες.
-Έχετε τον δικό σας κανόνα γύρω από το τι είναι χορός;
-Για μένα ο χορός έχει άμεση σχέση με τη μουσικότητα. Η ιδέα Momix δεν πατά πάνω σε αυτό που θα λέγαμε μοντέρνος χορός ή μπαλέτο. Παράλληλα δίνω μεγάλη σημασία στο οπτικό περιβάλλον των χορογραφιών μου. Συχνά προσπαθώ να σκεφτώ σαν ζωγράφος ή σαν γλύπτης. Παράγω εικόνες που κινούνται γύρω και πάνω στη μουσική. Μια ανθρώπινη κίνηση μπορεί να είναι όμοια μ’ εκείνη που έχει ένα λουλούδι ή ένα αντικείμενο.
-Σύντομα θα δούμε στην Αθήνα την παράσταση Viva Momix! Θα λέγαμε πως είναι μια ομάδα “καλύτερων” χορογραφιών που έχει παρουσιάσει η ομάδα Momix τα τελευταία χρόνια;
-Είναι δύσκολο να συμπυκνώσεις μέσα σε λίγες ώρες το αποτέλεσμα σαράντα και βάλε χρόνων δουλειάς. Θα έλεγα πως είναι μια συλλογή χορογραφιών που παρουσιάσαμε τα τελευταία 30 – 35 χρόνια. Στην Αθήνα, εκτός των άλλων, θα παρουσιάσουμε και τρεις χορογραφίες που δεν παρουσιάσαμε στο παρελθόν.
-Ας μιλήσουμε γι’ αυτές.
-Στη μία χρησιμοποιούμε αυτό που θα λέγαμε το φως των Χριστουγέννων. Σε μια άλλη χρησιμοποιούμε το υλικό του χαρτιού. Το αποτέλεσμα έχει ενδιαφέρον. Είναι σαν να βλέπεις ένα έργο ζωγραφικής που θα μπορούσε να υπάρχει κρεμασμένο σε μουσείο να παίρνει σάρκα και οστά μπροστά στα μάτια σου. Η τρίτη προσεγγίζει τον κόσμο των κόμικ. Σ’ εκείνη ένα από τα δύο πόδια των χορευτών έχει επιμηκυνθεί. Έτσι παρουσιάζουμε, χιουμοριστικά, τα δύο διαφορετικά επίπεδα αντίληψης που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος.
-Όταν ακούτε το όνομα Ελλάδα η σκέψη σας πού τρέχει;
-Το πρώτο σημείο είναι ο Παρθενώνας. Θεωρώ πως ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός έχει τη δική του συμβολή στον αμερικανικό. Θα ήθελα να βρεθώ στην Ελλάδα αποφορτισμένος από το βάρος των επαγγελματικών υποχρεώσεων. Είναι κάτι που το οφείλω στον εαυτό μου. Είμαι διαρκώς απασχολημένος με την έρευνα και την εξέλιξη του Momix. Πριν χρόνια η κόρη μου πέρασε κάποιες μέρες στη Σαντορίνη. Επέστρεψε εντυπωσιασμένη από εκείνο το ταξίδι. Τα ταξίδια που κάνω συνοδεύονται πάντα από τον μανδύα της επαγγελματικής υποχρέωσης. Εκείνα που κάνω για μένα είναι ελάχιστα. Αυτό πρέπει ν’ αλλάξει. Μπορείτε να μου προτείνετε κάποιο νησί του Αιγαίου που θα μπορούσα να επισκεφτώ.
-Ναι. Τη Φολέγανδρο και τη Σίφνο.
-Πώς; Φολεντ…
-Θα σας περάσω τα ονόματα με μέιλ.
VIVA MOMIX!
Οι ΜΟΜΙΧ γιορτάζουν 35 χρόνια παρουσίας με μία φαντασμαγορική επετειακή παράσταση.
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών: 19 – 23 Ιουνίου 2018
Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη
Οι ΜΟΜΙΧ γιορτάζουν 35 χρόνια παρουσίας με μία φαντασμαγορική επετειακή παράσταση.
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών: 19 – 23 Ιουνίου 2018
Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη
Προπώληση εισιτηρίων:
Ταμεία Μεγάρου Αθηνών | Καταστήματα Public | www.megaron.gr | 210 7282333
Ταμεία Μεγάρου Αθηνών | Καταστήματα Public | www.megaron.gr | 210 7282333
Έχοντας παρουσιάσει τη δουλειά τους στις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου και έχοντας πλέον κατακτήσει μία σταθερή θέση στην προτίμηση και τις καρδιές εκατομμυρίων θεατών, οι Μomix επιστρέφουν στην Αθήνα για να μαγέψουν το Ελληνικό κοινό για ακόμα μία φορά.
Χορός, ακροβατικά, θέατρο, τσίρκο, βίντεο, ειδικά εφέ – το πολυσυλλεκτικό ύφος των Μomix είναι σίγουρα αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν. Υπό την καθοδήγηση του αναγνωρισμένου και πολυβραβευμένου χορογράφου Μόυζες Πέντλετον, έχουν συμμετάσχει στις μεγαλύτερες εκδηλώσεις και φεστιβάλ του κόσμου, με πιο πρόσφατη την παρουσίασή τους στην τελετή λήξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Σότσι, ενώ έχουν διακριθεί και με βραβείο Emmy.
Χορός, ακροβατικά, θέατρο, τσίρκο, βίντεο, ειδικά εφέ – το πολυσυλλεκτικό ύφος των Μomix είναι σίγουρα αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν. Υπό την καθοδήγηση του αναγνωρισμένου και πολυβραβευμένου χορογράφου Μόυζες Πέντλετον, έχουν συμμετάσχει στις μεγαλύτερες εκδηλώσεις και φεστιβάλ του κόσμου, με πιο πρόσφατη την παρουσίασή τους στην τελετή λήξης των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Σότσι, ενώ έχουν διακριθεί και με βραβείο Emmy.
Αυτή τη φορά, έχουν δημιουργήσει για εμάς, μια επετειακή παράσταση, επ’ ευκαιρία των 35 και πλέον χρόνων παρουσίας τους, με τίτλο VIVA MOMIX, που θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και εγγυάται να ικανοποιήσει τους πιστούς ακόλουθους της ομάδας, αλλά και να κερδίσει όσους δεν έχουν ξαναέρθει σε επαφή με το φαινόμενο που λέγεται Μomix. Η παράσταση συμπεριλαμβάνει αγαπημένες χορογραφίες από το ρεπερτόριο της ομάδας, αλλά και φρέσκιες προσθήκες με τη συμβολή τεσσάρων νέων χορογραφιών, οι οποίες θα παρουσιαστούν για πρώτη φορά!
Μία παράσταση γεμάτη χιούμορ, ευαισθησία, εφευρετικότητα και καλλιτεχνική αρτιότητα που θα συναρπάσει και θα ταξιδέψει μικρούς και μεγάλους.
Info:
Τιμές εισιτηρίων:
VIP: 65 ευρώ
Α Ζώνη: 50 ευρώ
Β Ζώνη: 40 ευρώ
Γ Ζώνη: 30 ευρώ
Παιδιά, Μαθητές, Φοιτητές, Άνεργοι, 65+: 25 ευρώ στην Γ Ζώνη
VIP: 65 ευρώ
Α Ζώνη: 50 ευρώ
Β Ζώνη: 40 ευρώ
Γ Ζώνη: 30 ευρώ
Παιδιά, Μαθητές, Φοιτητές, Άνεργοι, 65+: 25 ευρώ στην Γ Ζώνη
Ώρες παραστάσεων:
Τρίτη 19/6 – Σάββατο 23/6: 21:00
Τρίτη 19/6 – Σάββατο 23/6: 21:00
Προπώληση εισιτηρίων:
Ταμεία Μεγάρου Αθηνών | Καταστήματα Public | www.megaron.gr | 210 7282333
Ταμεία Μεγάρου Αθηνών | Καταστήματα Public | www.megaron.gr | 210 7282333
Περιοχή συνημμένων
