Σινεμά - Νέες ταινίες.Τολμηρή πρωτοπορία, Ρομπέρτο Ροσελίνι

Του Παύλου θ. Κάγιου //

Ένα αλλιώτικο φιλμ για το Aids, το «120 χτύποι το λεπτό», τα βάζει με την υποκρισία του συστήματος και τα παιχνίδια των φαρμακευτικών εταιρειών.

“120 Χτύποι το Λεπτό”
-Πριν από όλα το «120 χτύποι το λεπτό» είναι μια σπουδαία ανατρεπτική ταινία πάνω στο δικαίωμα όλων των ανθρώπων να έχουν την ερωτική ζωή που προτιμούν χωρίς να χρειάζεται να απολογηθούν σε κανέναν για το γούστο τους – αν δηλαδή προτιμούν γυναίκες ή άντρες, αν είναι ετεροφυλόφιλοι ή ομοφυλόφιλοι. Είναι μια από τις σπουδαιότερες ταινίες που έχουν γυριστεί ποτέ για το AIDS. Και, κυρίως, μια σπαρακτική ωδή στη ζωή με μια πυρετώδη και μοντέρνα κινηματογραφική γλώσσα. Πήρε το Μεγάλο Ειδικό Βραβείο στο Φεστιβάλ Καννών. Είναι το φιλμ που έκανε τον Αλμοδοβάρ, που ήταν στην κριτική επιτροπή, να δακρύσει από συγκίνηση. Πρόκειται για Ένα δυναμικό φιξιόν φίλμ με σπουδαίες ερμηνείες.

-Αρχές της δεκαετίας του ’90 κι ενώ το AIDS έχει ήδη κοστίσει αμέτρητες ζωές τα τελευταία δέκα χρόνια, οι ακτιβιστές της Act Up στο Παρίσι, πολλαπλασιάζουν τις δράσεις τους με σκοπό να ανατρέψουν τη γενική αδιαφορία. Ο νεοφερμένος στην ομάδα, Νατάν θα συγκλονιστεί από τη δυναμικότητα του Σον, ενός από τα ιδρυτικά μέλη της οργάνωσης, που καταναλώνει τις τελευταίες του δυνάμεις του στη μάχη ενάντια στο κράτος και τις φαρμακευτικές εταιρείες.

Σκηνοθεσία: Ρομπέν Καμπιγιό
Παίζουν: Ναχουέλ Περέζ Μπισκαγιάρ, Αρνό Βαλουά, Αντέλ Ενέλ, Αντουάν Ρεϊνάρτζ

«Ο στρατηγός Ντέλα Ροβέρο»
-Κάπου στην Ιταλία του 1943, ο βασικός ήρωας είναι ο κυνικός και χυδαίος Μπραντόνε, ένας μικροαπατεώνας του δρόμου, που βγάζει τα προς το ζην από το μαύρο εμπόριο. Ο συνταγματάρχης Μίλερ αποφασίζει να τον ρίξει κατάσκοπο στις φυλακές του Μιλάνου και έρχεται σε συνεννόηση μαζί του, ώστε να υποδυθεί την προσωπικότητα του στρατηγού Ντέλα Ρόβερε. Αυτός δέχεται να κλειστεί σε φυλακή και από εκεί να αποσπά τα μυστικά των αντιστασιακών Ιταλών πατριωτών.
Μπαίνει στη φυλακή με το ψευδώνυμο ‘’στρατηγός Ντέλα-Ρόβερε’’, με αποστολή να συναντήσει τους ιταλούς παρτιζάνους και να τους ξεσκεπάσει. Όμως, ο ‘’στρατηγός’’ γίνεται σιγά-σιγά φίλος με πολλούς και ο χαρακτήρας του μετασχηματίζεται σε βαθμό που ούτε ο ίδιος περίμενε.
Ένα έξοχο, ουμανιστικό, νεορεαλιστικό, λυρικό φιλμ του 1959 με θεολογικές αναφορές αλλά και σχόλιο για την αυτοεκτίμηση και τη δεύτερη ευκαιρία. Η σκηνοθεσία λιτή, αποτελεσματική, εξυπηρετεί το στόχο του φιλμ να τονίσει ταυτότητες, ρόλους και σχέσεις εξουσίας.

Ο Βιτόριο Ντε Σίκα σε έναν ρόλο που του πάει «γάντι», ενώ ο Χάνες Μέσεμερ υποδύεται εξαιρετικά σε β΄ ρόλο τον Γερμανό συνταγματάρχη. Μια τολμηρή ταινία που καταγράφει δύο πρόσωπα της ιταλικής κοινωνίας την περίοδο του πολέμου.

Η έξοχη ασπρόμαυρη φωτογραφία που συνδυάζει το ντοκουμέντο με την ποίηση και το τελετουργικό στιλ του φιλμ δημιουργούν μια εξαιρετική, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που μετατρέπεται σε πνοή ζωής.
Μέσα από τη μυθοπλασία αναπτύσσεται μια προβληματική που ξεπερνάει τον πόλεμο και την Αντίσταση και το αιφνιδιαστικό τέλος μετατρέπεται σε άποψη ζωής.
Η ταινία πήρε Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας και ήταν υποψήφια για Όσκαρ σκηνοθεσίας. Απέσπασε άλλα 12 βραβεία.

Σκηνοθεσία: Ρομπέρτο Ροσελίνι
Σενάριο: Σέρτζιο Αμιντέι, Ντιέγκο Φάμπρι, Ίντρο Μοντανέλι.
Μουσική: Ρέντζο Ροσελίνι
Πρωταγωνιστούν: Βιτόριο Ντε Σίκα, Χάνες Μέσεμερ, Σάντρα Μίλο

“Πόρτο”
-Σε μια «μαγική πόλη», που δεν έχει κινηματογραφηθεί όσο της αξίζει, εκτυλίσσεται μια κινηματογραφική ιστορία – αυτή του boy meets girl. Ο Τζέικ και η Ματί είναι δύο αουτσάιντερ στην πόλη του Πόρτο που υπήρξαν κάποτε για λίγο μαζί. Μυστήριο καλύπτει τις στιγμές που μοιράστηκαν και ψάχνοντας μέσα από άλλοτε χαρούμενες κι άλλοτε οδυνηρές αναμνήσεις, ξαναζούν την αιφνιδιαστική τους συνάντηση που σταμάτησε το χρόνο για μία νύχτα.
Γυρισμένη με φιλμ 8, 16 και 35mm και με τις «ευλογίες» του Τζιμ Τζάρμους, η ταινία του Γκέιμπ Κλίνγκερ σηματοδοτεί μια από τις τελευταίες εμφανίσεις στο σινεμά του Αντόν Γιέλτσιν αλλά και μια ρομαντική ιστορία ειπωμένη… αλλιώς.

Σκηνοθεσία: Γκέιμπ Κλίνγκερ
Παίζουν: Αντόν Γιέλτσιν, Λούσι Λούκας, Πάουλο Καλατρέ

“Παράδεισος”
-Τρεις άνθρωποι διασταυρώνονται σε μια δύσκολη περίοδο του πολέμου: η Όλγα, μία Ρωσίδα μετανάστρια και μέλος της Γαλλικής Αντίστασης, ο Ζυλ Γάλλος συνεργάτης των Ναζί και ο Χέλμουτ, υψηλόβαθμος αξιωματικός των SS…Η Όλγα συλλαμβάνεται από τους Ναζί επειδή έκρυψε παιδιά Εβραίων σε αιφνιδιαστική επιδρομή. Στη φυλακή γνωρίζει τον Ζυλ, ο οποίος έχει αναλάβει να διερευνήσει την υπόθεσή της. Εκείνος όμως την ερωτεύεται, δέχεται να ελαφρύνει την τιμωρία της με σεξουαλικά ανταλλάγματα. Η Όλγα θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να αποφύγει μια βίαιη ποινή, αλλά η ελπίδα της για ελευθερία εξασθενεί και τα πράγματα παίρνουν μία μη αναμενόμενη τροπή.
Η Όλγα μεταφέρεται σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Εκεί συναντά τον υψηλόβαθμο αξιωματικό των SS, Χέλμουτ, που κάποτε έτρεφε συναισθήματα για εκείνη. Μια διεστραμμένη και καταστροφική σχέση ξεκινά. Της προσφέρει διέξοδο που δεν πίστευε πια δυνατή, αλλά η γνώμη που έχει σχηματίσει πια η Όλγα για τον «Παράδεισο» είναι οριστική.
Πολύ καίρια, ο Κοντσαλόφσκι, τονίζει: «Η ιστορία είναι γεμάτη τραγωδίες, οι οποίες παραμένουν στο μυαλό μας ως αρχαία παραπτώματα που δε θα μπορούσαν με τίποτα να επαναληφθούν σήμερα. Μία από τις πιο τρομακτικές στιγμές της ιστορίας μας ήταν η άνοδος των Ναζί και η γενοκτονία των Εβραίων κι όσων δεν ταίριαζαν στον «τέλειο Γερμανικό παράδεισο». Οι θηριωδίες αυτές αποκάλυψαν το βάθος των ικανοτήτων της ανθρωπότητας και παρόλο που ανήκουν στο παρελθόν, αυτός ο τρόπος σκέψης και το μίσος εμφανίζεται και σήμερα απειλώντας τις ζωές πολλών ανθρώπων παγκοσμίως. Ο «Παράδεισος» αντικατοπτρίζει τον 20ο αιώνα γεμάτο ψευδαισθήσεις θαμμένες σε ερείπια, τους κινδύνους του μίσους και την ανάγκη να νικήσει το καλό.

Το φιλμ κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας Φεστιβάλ Βενετίας και ήταν υποψηφιότητα της Ρωσίας για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.

“Το αυτό”
-Δεν έχω διαβάσει το βιβλίο του Στίβεν Κινγκ «Το αυτό» -1986- το οποίο μετέφερε στο σινεμά ο Άντι Μουσιέτι («Mama»), αλλά το φιλμ δεν έχει να πει τίποτα το νέο και πρωτότυπο πάνω στα μεταφυσικά φιλμ τρόμου.
Παρακολουθούμε, λοιπόν, την ιστορία επτά παιδιών, που μεγαλώνουν στην αμερικανική κωμόπολη του Ντέρι, στην πολιτεία Μέιν, και έχουν δημιουργήσει την «Λέσχη των Λούζερ», καθώς για διαφορετικούς λόγους ο καθένας έχουν περιθωριοποιηθεί από τις παρέες των συνομηλίκων τους. Την ίδια στιγμή, το Ντέρι είναι το λημέρι ενός διαβολικού κλόουν, του Πένιγουαϊζ, που κάθε 27 χρόνια, βγαίνει από τους υπονόμους της πόλης, αρπάζει παιδιά και σπέρνει τον τρόμο στην πόλη- αυτό κι αν είναι … μεταφυσική αμερικανιά!
Το ομώνυμο βιβλίο, στο οποίο βασίζεται η ταινία, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Κλειδάριθμος.
Σκηνοθεσία: Άντι Μουσιέτι
Παίζουν: Μπιλ Σκάρσγκαρντ, Τζέιντεν Λίμπερερ, Τζέρεμι Ρεϊ Τέιλορ, Σοφία Λίλις, Φιν Γούλφχαρντ, Γουάιατ Όλεφ, Τσόουζεν Τζέικομπς, Τζακ Ντίλαν Γκρέιζερ και Νίκολας Χάμιλτον

“American assassin : Η εκδίκηση”
-Άλλη αντιτρομοκρατική αμερικανιά που σε κάνει να απορείς και να λυπάσαι που σπαταλούνται τόσες χιλιάδες δολάρια για να περιφέρονται σε πλήθος πρωτευουσών του κόσμου γυρίζοντας ανοησίες. Ο Μιτς Ραπ είναι ένας νεοσύλλεκτος μυστικός πράκτορας της CIA που εργάζεται υπό την καθοδήγηση του βετεράνου Σταν Χάρλεϊ. Οι δύο άντρες αναλαμβάνουν να ερευνήσουν μια σειρά επιθέσεων σε στρατιωτικούς και πολιτικούς στόχους που κατά τα φαινόμενα μοιάζουν να μην συνδέονται μεταξύ τους. Πράγματι ανακαλύπτουν ένα κοινό μοτίβο βίας που τους οδηγεί στην αναζήτηση ενός μυστηριώδους και αδίστακτου πράκτορα που επιδιώκει να ξεκινήσει παγκόσμιο πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Κι αυτή είναι μόνο η ‘’περίληψη’’ που δεν συγκρίνεται με τη βλακεία που κυριαρχεί σ’ όλο το φιλμ. Κρίμα για τον Μάικλ Κίτον που παίζει έναν αδίστακτο βετεράνο της CIA.