Του Απέναντι

Εδώ, σε μας τους απέναντι, τους Τούρκους, ένα δημοψήφισμα έχει προγραμματιστεί για τις 9 Απριλίου. Θέμα του είναι το σύστημα της «Προεδρευόμενης Δημοκρατίας» που θέλουμε.  Είπα: “Θέλουμε;” Συγγνώμη. Δεν θέλω να σας ζορίσω με τις προσωπικές μου απόψεις. Το παρακάτω δεν το λέω μόνο εγώ. Το λένε οι πάντες εδώ. Κάποιοι θέλουν όλες οι εξουσίες του κράτους να συγκεντρωθούν σε ένα και μόνο πρόσωπο.

Λόγω του επερχόμενου δημοψηφίσματος έχουν σχεδιαστεί δύο καμπάνιες. Και φαντάζομαι, πως ενταγμένες για να εντυπωσιάσουν ψηφοφόρους, δεν ξέρω πολλά γι’ αυτό, πρόκειται για μια σειρά από ενέργειες που θα μαγέψουν το πλήθος εντός και εκτός της χώρας.

Ας επιστρέψουμε όμως στις καμπάνιες που σας έλεγα. Η μία στέκεται στο «Ναι». Η άλλη στο «Όχι». Το «Όχι»  εναντιώνεται στο σύστημα συγκέντρωσης εξουσιών στο πρόσωπο του ενός. Το «Ναι» όμως…

Στην εργατική περιοχή Umraniye στην Κωνσταντινούπολη, που εκλογικά έχει στηρίξει με πάθος το κόμμα «Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης» (σ.σ. A.K.P.) του Ερντογάν, φτιάχτηκε ένα νέο παιχνίδι για smartphones που στηρίζει την άποψη του «Ναι». Η προπαγάνδα αυτές τις μέρες δίνει τα ρέστα της. Το παιχνίδι είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε οι ψηφοφόροι παίζοντας με το κινητό τους τηλέφωνο να εντρυφούν στην άποψη του «Ναι».

1-1

Το όνομα του παιχνιδιού που χρηματοδότησαν οι τοπικές αρχές της παραπάνω περιοχής λέγεται «Evet» (μτφ. Στα Ελληνικά «Ναι»). Οι γεννήτορές του έχουν πληρώσει καλά λεφτά για να το διαφημίσουν στο «Twitter».

Στα μέσα κοινωνικής δικτυώσεις αναπτύχθηκε έντονος διάλογος γύρω από το μέγεθος και τη χρήση του προϋπολογισμού που απαιτήθηκε για να στηθεί και να προωθηθεί αυτό το παιχνίδι. Οι τοπικές αρχές της Umraniye πρέπει να μεριμνούν πρωτίστως για τις ανάγκες και την ορθή λειτουργία των υπηρεσιών της περιοχής. Όχι να παίρνουν μέρος, προκαταλαμβάνοντας τους κατοίκους, φανερά υπέρ του «Ναι» στο επερχόμενο δημοψήφισμα.

1

Αυτό το απλό παιχνίδι, που μπορεί κάποιος να κατεβάσει μέσα από το «Play Store». Και αν κάποιος θελήσει να διασκεδάσει μαζί του παίζοντας θα βρεθεί σε ένα περιβάλλον όπου: Η κάλπη στο κάτω μέρος της οθόνης μπορεί να μετακινηθεί αριστερά και δεξιά, την ίδια στιγμή που από το πάνω μέρος πέφτουν ψήφοι που γράφουν «Ναι» και «Όχι». Ο χρήστης πρέπει να πιάσει τους ψήφους μετακινώντας την κάλπη. Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του παιχνιδιού έχει να κάνει με τον τρόπο που κερδίζει πόντους. Η κάλπη καταγράφει ως βαθμολογία μόνο τους ψήφους με το «Ναι». Εκείνος που για τρεις φορές πιάσει τον ψήφο «Όχι» απλώς αποκλείεται από το παιχνίδι.

Μιλάμε για ένα λαμπρό παράδειγμα εξυπνάδας στο παραπέντε της Δημοκρατίας.

Το κόμμα A.K.P. του προέδρου Ερντογάν πάντοτε διαλαλούσε πως «Η εθνική άποψη» είναι η σημαντικότερη άποψη στην χώρα. Προφανώς δεν έχουν ιδέα πως μπορεί να υπάρχει και άλλη «Εθνική Άποψη» περάν της δικής τους.

Κατά μία άποψη καταλάβαμε. Γνωρίζουμε πως για κάποιους το σχεδιασμένο δημοψήφισμα είναι ένα παιχνίδι. Ίσως πιο σύνθετο από εκείνο που σχεδιάστηκε για smartphones. Όπως και να το κάνεις παιχνίδι είναι, με επιπτώσεις στη Δημοκρατία.