Του Νικηφόρου Γκολέμη // *

Με έναν απρόσμενο τρόπο ξεκίνησε η εβδομάδα, με τη δημοσιογραφία της… περούκας να έχει την τιμητική της. Δύο δημοσιογράφοι, επίδοξοι Σέρλοκ Χόλμς ή απλώς θαυμαστές των ΑΜΑΝ, αποφάσισαν ότι ήταν καλή ιδέα να τη… στήσουν μεταμφιεσμένοι στον Νίκο Παππά.

Όχι ότι περιμένεις και κάποιο τρομερό επίπεδο από την εν Ελλάδι δημοσιογραφία στις μέρες μας (οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα), αλλά αν μη τι άλλο τέτοιες πρακτικές θεωρούνται πλέον αδιανόητες ακόμα και για εκπομπές μεσημεριανής ζώνης και ανάλογης αισθητικής. Δεν ξέρω αν κάποιος τους παρακίνησε να προχωρήσουν στην ενέργεια αυτή, αλλά ακόμα κι έτσι να έγινε, θα έπρεπε να έχουν τη στοιχειώδη ευαισθησία να αρνηθούν. Επομένως, ελαφρυντικά για τους δύο ρεπόρτερ δεν υπάρχουν.

dimadisΤο πραγματικό σοκ για τη δημοσιογραφία όμως ήταν η σύλληψη του Στέφανου Χίου. Σοκ επειδή τόσον καιρό δεν είχε κινηθεί καμία διαδικασία εναντίον του. Τελικά, το όλο σκηνικό ήταν σύντομο, ο αγαπημένος των Χρυσαυγιτών αφέθηκε ελεύθερος και έτσι θα υποστούμε για αρκετό καιρό ακόμα τα ευφάνταστα πρωτοσέλιδα του «Μακελειού» που δοκιμάζουν τις αντοχές σου, καθώς και τα διάφορα «αποκλειστικά» που βγάζει ανά μισάωρο στο σάιτ του, το οποίο ευκαιρίας δοθείσης να υπενθυμίσουμε ότι είναι εκ των κορυφαίων σε επισκεψιμότητα στην Ελλάδα. Είπατε τίποτα;

0-1

Σε άλλα νέα, κι ενώ κόπασαν τα πανηγύρια από τη ΔΕΘ, επανήλθε στο προσκήνιο για πολλοστή φορά η συζήτηση για το χρέος. Το έργο βέβαια έχει παιχθεί δεκάδες φορές, οπότε έχει χάσει αρκετό από το ενδιαφέρον του. Το ΔΝΤ ζητάει ελάφρυνση, οι Ευρωπαίοι δανειστές δεν εμφανίζονται ιδιαίτερα… ζεστοί κι ενώ τρέχουμε στην αγκαλιά του φιλεύσπλαχνου ΔΝΤ, ανακαλύπτουμε ξαφνικά ότι μαζί με την ελάφρυνση προβάλλει ως προαπαιτούμενα ένα χοντρό ψαλίδι σε συντάξεις και εργασιακά δικαιώματα.

thumbnail_untitledΣτην επόμενη πράξη, θα ξεκινήσει η σκληρή διαπραγμάτευση, ό,τι έχει απομείνει από τη σύνταξη θα κοπεί, όποιο στοιχειώδες εργασιακό διακαίωμα δεν έχει καταπατηθεί ακόμα θα εξαφανισθεί ως δια μαγείας, αλλά όλα βαίνουν καλώς, διότι, «κοιτάξτε», θα σου πουν: «Πήραμε μια δέσμευση ότι θα συζητήσουμε για το χρέος σε κανά εξάμηνο». Και σε έξι μήνες πάλι στο ίδιο έργο θεατές. Σε περίπτωση που το κοινό νιώσει πλήξη, υπάρχουν πάντα διαθέσιμες παραστάσεις έτοιμες για ανέβασμα όπως «γερμανικές αποζημιώσεις», «γλυπτά του Παρθενώνα» κ.τ.τ.

Όχι βέβαια πως αν μειωθεί το χρέος θα λυθεί και κάποιο από τα προβλήματά μας. Είναι εξάλλου νωπές ακόμα οι μνήμες από το σκανδαλωδώς αποτυχημένο (σε βαθμό που ενδείκνυται για case study) PSI, όπου τα διθυραμβικά σχόλια και το τρελό πάρτι που είχε στηθεί στα κανάλια τις πρώτες εβδομάδες έδωσαν τη θέση τους στη θλιβερή διαπίστωση ότι τελικά πανηγυρίζαμε που κουρέψαμε… τους εαυτούς μας. Οπότε ας κρατάμε γενικά μικρό καλάθι…

Και για το τέλος θα αφήσουμε άλλο ένα χιλιοπαιγμένο έργο. Για πολλοστή φορά τέθηκε το ζήτημα της θρησκείας και της σχέσης εκκλησίας – κράτους. Αφορμή στάθηκε η –με πρωτουβουλία του Υπουργείου Παιδείας – αναμόρφωση του μαθήματος των θρησκευτικών και η μετατροπή τους σε μάθημα θρησκειολογίας, με τη συζήτηση να παίρνει γρήγορα άλλες διαστάσεις και να πηγαίνει στο τι έκανε, τι δεν έκανε και τι θα έπρεπε να είχε κάνει η ορθόδοξη Εκκλησία κατά τις περιόδους δοκιμασίας του έθνους. Κι αν αναρωτιέται κανείς με ποια αρμοδιότητα εκφέρει άποψη για τη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος μιας χώρας η Εκκλησία και για ποιον λόγο υποχρεούται ο Υπουργός παιδείας να κάνει διάλογο με τον κάθε κληρικό, μια ματιά στα εν Ελλάδι ισχύοντα θα δώσει τις δέουσες απαντήσεις.

Ç ÍÅÁ ÉÅÑÁ ÓÕÍÏÄÏÓ 2015 2016--×ÑÇÓÔÏÓ ÌÐÏÍÇÓ//EUROKINISSI

Διότι στην Ελλάδα η εκκλησία παραμένει νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, οι κληρικοί είναι διορισμένοι δημόσιοι υπάλληλοι και πληρώνονται κανονικότατα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Διότι το Σύνταγμα της Ελλάδας είναι από τα λίγα πλέον στα οποία αναγράφεται «επικρατούσα θρησκεία», ενώ επιτρέπεται – για τα μάτια της – η φίμωση του τύπου. Ένα καθεστώς που παραπέμπει σε ισλαμικού μοντέλου διακυβέρνηση και πόρρω απέχει από τον δυτικό πολιτισμό, μέρος του οποίου καμωνόμαστε ότι αποτελούμε σε κάθε ευκαιρία, ενώ κλείνουμε συνθηματικά το μάτι στην ανατολή, όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δεν προκαλεί καμία έκπληξη το γεγονός ότι οι κληρικοί θεωρούν απολύτως λογικό να ερωτώνται επί παντός επιστητού και να δίνουν την –απαραίτητη κατ’ αυτούς – έγκριση πριν από τη λήψη οιασδήποτε απόφασης. Αδιανόητα πράγματα, που αν εξετασθούν ως μέρος ενός νοσηρού καθεστώτος, καμία έκπληξη δεν προκαλούν.

 Βέβαια, κανείς δεν προτίθεται να ακουμπήσει την… ιερή μας αγελάδα, την ορθόδοξη εκκλησία, αφού αποτελεί μια σταθερή δεξαμενή ψήφων, απαραίτητη για κάθε εκλογική επιτυχία. Την επόμενη φορά που θα σου έρθει το εκκαθαριστικό του ΕΝΦΙΑ, απλώς θυμήσου ότι ατύχησες που δεν είσαι… θρησκεία.  

anoigma-nikiforos

*Σε μια εποχή που όλοι διατείνονται ότι έχουν πληροφορίες εκ των έσω, αποφασίζω να κάνω τη διαφορά, γράφοντας εκ των έξω. Εκ των έξω κομματικά, αλλά και γεωγραφικά, αφού παρακολουθώ τις εξελίξεις από ένα δωμάτιο 12 τετραγωνικών στον 12ο όροφο μιας φοιτητικής εστίας στη Χαϊδελβέργη όπου σπουδάζω. Τόσο μακριά και ταυτόχρονα τόσο κοντά, χάρη στις τεχνολογικές ανέσεις που απολαμβάνουμε. Εκ των έξω λοιπόν κάθε Κυριακή για μια διαφορετική ανασκόπηση της εβδομάδας.