Του Χοντρού //
Σε έναν κόσμο που κυριαρχεί η βία, το άδικο και γενικότερα η σφαγή μέχρις εσχάτων, το Νόμπελ Ειρήνης μοιάζει κάτι σαν η κωμική στιγμή (comic relief) σε ταινία σπλάτερ. Υπήρχαν κάτι φήμες ότι θα έδιναν το Νόμπελ σε απλούς ανθρώπους που διέσωζαν πρόσφυγες στα νησιά μας. Σιγά μην το δίνανε.
Πρώτον, η διεθνής κοινότητα έχει αφοδευμένους τους απλούς ανθρώπους. Δέυτερον, ο δυτικός πολιτισμός είναι το χαλί κάτω από το οποίο κρύβονται η ανισότητα, ο ρατσισμός αλλά και ο ωχαδελφισμός πολλών συνανθρώπων μας. Μην γελιέστε αγαπητοί χοντροαναγνώστες μου …(γεια σου Μήτσο), δεν είναι θέμα καταγωγής. Η βλακεία είναι μοιρασμένη δίκαια σε όλο τον κόσμο.
Έτσι είμαστε πονετικοί Χριστιανοί αλλά η αγάπη και η αλληλεγγύη να σταματάει σε ένα λάικ στο διαδίκτυο. Όχι τώρα να ανεχτούμε και τα προσφυγάκια στα σχολεία μας ή να παντρευτεί καμιά ξανθιά βοεριοευρωπαία κανέναν σκούρο! Και αυτοί που χαιρετάνε ναζιστικά σε όλη την Ευρώπη δεν είναι φασίστες του κερατά, είναι αγανακτισμένοι πολίτες που πρέπει να εκλάβουμε το γάβγισμά τους ως γνώμη.
Βέβαια αν το Προσφυγάκι μας προκύψει Ιμπραϊμοβιτς, Ανετοκούμπο, Ζιντάν ή Μπόατενγκ είμαστε Εθνικά περήφανοι και πολύ γουστάρουμε. Αλλιώς οι υπόλοιποι είναι κίνδυνος για τον πολιτισμό μας, την κουλτούρα μας και τα βοθρολύματα που λιμνάζουν στο κεφάλι μας.
Με άλλα λόγια οι Νορβηγοί δεν θα έδιναν ποτέ Βραβείο Νόμπελ σε ανθρώπους που σώζουν πρόσφυγες γιατί απλούστατα δεν πολυθέλουν να έχουν πολλούς. Θα λερώσουν το χιόνι τους. Από τους Πρόσφυγες που έκαναν αίτηση ασύλου στην Νορβηγία οι μισοί γύρισαν πίσω ενώ έχουν στήσει και ένα ανθρωπιστικό συρματόπλεγμα στα σύνορα με τη Ρωσία.
Ο καλός πρόσφυγας πρέπει να είναι καλοντυμένος, με λεφτά και δουλειά ή να σκάει και να κάνει αυτά που δεν κάνουν οι δικοί μας εργάτες. Αν έδιναν το Νόμπελ στους ανθρώπους των νησιών που σώζουν πρόσφυγες θα τους ρώταγαν εύλογα γιατί δεν παίρνουν και αυτοί μερικούς ακόμα. Και μιας και όλοι βολεύονται από τα συρματοπλέγματα του Όρμπαν, των Αυστριακών, των Τσέχων και των Πολωνών και επίσης από να τον πίνουν Ελλάδα και Ιταλία, δεν υπάρχει λόγος να χαλάμε τις καρδιές μας. Όπως και αντίστοιχα οι Έλληνες της ηπειρωτικής Ελλάδας, με αίσθημα αλληλεγγύης, δεν χαλιούνται που στριμώχνονται οι Πρόσφυγες στα νησιά αρκεί να μένουν οι δικές τους γειτονιές “ελεύθερες”.
Έτσι λοιπόν εμείς οι πολιτισμένοι εξαντλούμε τον ανθρωπισμό μας σε προβλήματα που είναι μακριά από εμάς για να το παίζουμε καλοί εκ του ασφαλούς. Η Κολομβία είναι μακριά και μας χωρίζει ωκεανός. Άρα βολεύει σαν επιλογή.
Πολύ φοβάμαι πως, αν οι κάτοικοι των νησιών πυροβολούσαν αντί να διασώζουν, θα έπαιρναν ένα Νομπέλ. Τώρα με τίποτα…
