του Γιάννη Γιγουρτσή //

πηγή https://www.viewtag.gr

Ο Μιχάλης Λώλης είναι ένας εν ενεργεία αστυνομικός της αστυνομίας που εδώ και δύο χρόνια υπηρετεί στο Τμήμα Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας της ΕΛ.ΑΣ. Το ίδιο περίπου διάστημα έχει κάνει coming out και έγινε ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος άντρας και μάλιστα αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας. Το γεγονός αυτό είναι από μόνο του σημαντικό, όχι μόνο για τον ίδιο μα και για την Ελληνική Αστυνομία΄. Ένας συντηρητικός φορέας του κράτους όπου τα πατριαρχικά πρότυπα περί σεξουαλικότητας επικρατούν όχι μόνο αποδέχτηκε στις τάξεις της έναν ανοιχτά διαφορετικό αξιωματικό, αλλά του έδωσε και θέση ευθύνης.

Έκτοτε έχει αναπτύξει μια έντονη δράση για την αντιμετώπιση του ρατσισμού σε όλες του της μορφές μέσα από την δουλειά και την υπεύθυνη θέση που έχει, αλλά και με πρωτοβουλίες στο πλαίσιο της συνδικαλιστικής του δράσης, σε εθνικό και διεθνές επίπεδο (επικεφαλής της “Δράσης Αστυνομικών για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου – Police Action” και μέλος του “European LGBT Police Association.) . Πρόσφατα, μια φωτογραφία που ανέβασε στον ιδιωτικό του λογαριασμό στο instagram να φιλιέται με τον φίλο του με φόντο την ελληνική σημαία κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής τους, προκάλεσε σάλο σε όλους αυτούς που αρέσκονται να προκαλούνται και να ανακαλύπτουν προκλήσεις εκεί που δεν υπάρχουν. Ο ίδιος δέχτηκε πολλές επιθέσεις και βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα. Δεν είναι ασφαλώς η πρώτη φορά, αλλά ήταν κάπως πιο έντονο, ίσως γιατί έμπλεξε με δύο ρατσισμούς, την ομοφοβία και τον εθνικισμό μαζί. Δέχτηκε να απαντήσει σε όλα στην συνέντευξη που θα δείτε σε αυτό τον σύνδεσμο, στην Ελεονόρα Μελέτη.

Η ψυχραιμία, η σοβαρότητα, ο οργανωμένος. λόγος, η επικοινωνιακή δεινότητα, η μετριοπάθεια, η ενσυναίσθηση και η υποστήριξη της θέσης και του ρόλου του ως αξιωματικού της αστυνομίας αλλά και ενεργού Έλληνα πολίτη βγαίνουν μέσα από αυτή την καταπληκτική συζήτηση, όπου κυριαρχεί βεβαίως ο χειμαρρώδης λόγος του Μιχάλη. Αξίζει όχι μόνο να την δείτε, αλλά να βάλετε και παιδιά σας να την δουν. Αν μου δοθεί η ευκαιρία θα την προβάλω στους μαθητές μου ή ακόμα καλύτερα θα καλούσα τον Μιχάλη Λώλη να τους μιλήσει.
Τέτοια ζωντανά παραδείγματα διδάσκουν πολύ περισσότερο από πολλά άλλα θεωρητικά μαθήματα.

Προσωπικά, “γνώρισα” τον Μιχάλη Λώλη μέσα από αυτή την συνέντευξη που (ευχάριστα) έκπληκτος διάβασα πάνω από 1,5 χρόνο πριν στο lifo https://www.lifo.gr , (στην πραγματικότητα βέβαια τον είχαμε όλοι “δει”, χωρίς να τον γνωρίζουμε, πολύ πιο πριν ως μια από τις ξεχωριστές παρουσίες στην καταπληκτική έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 που οργάνωσε ο Δημήτρης Παπαϊωάννου) Γίναμε φίλοι στο FB πριν από μερικούς μήνες και επικοινωνούμε από εκεί, και ελπίζω, κάποτε να γίνουμε φίλοι πραγματικοί. Νιώθω περήφανος για εκείνον και νιώθω περήφανος που η Ελληνική Αστυνομία, η Ελληνική Πολιτεία, δίνει πλέον πολύ πιο ελεύθερα χώρο σε ανθρώπους άξιους για να δράσουν, χωρίς να κοιτάζει τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή άλλη ατομική ταυτότητα. (Σημειωτέον ότι προ ημερών ορκίστηκε και ο πρώτος αστυνομικός μέλος της μουσουλμανικής μειονότητας της χώρας https://www.xronos.gr, άλλο γεγονός που δείχνει πως το κράτος και η κοινωνία μας κάνει επιτέλους βήματά μπροστά και πέρα από αγκυλώσεις και φοβίες του παρελθόντος. )

•Η ελευθερία, για την οποία αγωνίστηκαν οι πρόγονοί μας, δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Ούτε καν η πολλή ελευθερία, που κάποιοι εκ του πονηρού την συγχέουν με την αυθαιρεσία και την ασυδοσία. Η ελευθερία βρίσκεται στα θεμέλια του αστικού δημοκρατικού μας πολιτεύματος και των ανθρωπιστικών μας αρχών.

Μάλιστα, σύμφωνα με την αντίληψη αυτών που έθεσαν τις αρχές του ανθρωπισμού και του σύγχρονου πολιτισμού μας, μιλώντας για ελευθερία δεν εννοούμε μόνο την εθνική ελευθερία, αλλά την απελευθέρωση από κάθε είδους δουλεία στο νου, τις καρδιές, τις ζωές μας. Δεν είναι όμως δεδομένη η ελευθερία, οι ελευθερίες μας, όπως δεν είναι και η δημοκρατία. Για αυτό δεν αξίζει απλώς, έχουμε χρέος να αγωνιζόμαστε για αυτήν σε όλη την ζωή μας για να δώσουμε στα παιδιά ένα κόσμο καλύτερο από αυτόν που κληρονομήσαμε. Αυτό κάνει και ο Μιχάλης Λώλης από την θέση του,δίνοντας ένα λαμπρό παράδειγμα και το επιβεβαιώνοντας λέξη προς λέξη και κυριολεκτικά τους στίχους του ποιητή.

Κλείνω με δυο λόγια του ίδιου του Μιχάλη Λώλη, αυτά με τα οποία σχολίασε ο ίδιος στο φβ το λινκ με την συνέντευξη του που ανέβασε. Εκφράζει, τηρουμένων των αναλογιών, τον τρόπο που και ο ίδιος σκέφτομαι και μιλώ σε κάποιες ανάλογες περιπτώσεις, όταν προσπαθώ να αντιπαρατεθώ με προκαταλήψεις και στερεότυπα που μας βασανίζουν

“Να ξέρετε ότι οι ιστορίες όλων εμάς που μιλάμε ανοιχτά, κόντρα στα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις σε βάρος μας, κόντρα στις απειλές, το χλευασμό και την απαξίωση, δεν είναι απλές περιπετειούλες για προβολή και πρόκληση. Είναι κραυγές για αλήθεια, σεβασμό, περηφάνια, δικαιοσύνη και ελευθερία. Όλα αυτά που στερηθήκαμε.

Ακόμα και οι ιστορίες γεμάτες εξευτελισμό και ντροπή, όπως για παράδειγμα θέλουν να προσάψουν κάποιοι σε ένα φιλί μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν θάρρος και δείχνουν το δρόμο στην πρόοδο, την αποδοχή και την ισότητα.

Είναι αξιοθαύμαστες οι ιστορίες ομοφυλόφιλων που τολμούν να ζουν και να μιλούν ανοιχτά.
Επίσης όλων αυτών των προοδευτικών Αστυνομικών που εργάζονται με σθένος κόντρα στο εγγενή συντηρητισμό και συνεχίζουν ακάθεκτοι το έργο τους για την προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Με την ελπίδα αυτές οι ιστορίες να αντέξουν και να ζήσουν πιο πολύ από εμάς.

Να αλλάξει ο κόσμος επιτέλους. Να αλλάξει η Αστυνομία. Έτσι θα αλλάξουν.”

Μιχάλη Λώλη σε ευχαριστούμε πολύ, σε ευχαριστώ πολύ.