Ο Γιάνης και το νέο κόμμα της 26ης Μαρτίου
του  Γιάννη Παναγόπουλου //
Ήταν ένα κοινό μυστικό, μια πρόβλεψη μικρού ποσοστού ρίσκου. Ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν θα έμενε στο θεωρητικό επίπεδο παρουσίασης και ανάλυσης μιας σκέψης γύρω από την Ευρώπη. Το έβλεπες, το άκουγες σε κάθε λόγο του. Το έλεγε όσο πιο εμμέσως, πλην σαφώς μπορούσε. Το αισθανόσουν κάθε φορά που αποφάσιζε να βγει στα μίντια. Μια μηχανή σκέψης, όσο και αν σκέφτεται, κάποια στιγμή πρέπει να περάσει στην επόμενη φάση. Η μοναξιά της σκέψης είναι τεράστια αν δεν υπάρξει και η πράξη που θα ανανεώσει την πρώτη. Το DiEm25 και κυρίως εκείνος κάποια στιγμή θα αναζητούσαν έξοδο στην λαϊκή ετυμηγορία ως πολιτικός σχηματισμός για να μετρήσουν τις δυνάμεις τους. Το Tweet του Γιάνη Βαρουφάκη χτες περί της δημιουργίας κόμματος στις 26 Μαρτίου προτείνοντας ένα νέο, αυτή τη φορά πολιτικό – όχι θεωρητικό, ξεκίνημα έρχεται σε μια περίοδο που όλοι θέλουν κάτι από την Ελλάδα. Τα μέτωπα που πρέπει να αντιμετωπίσει η χώρα είναι πολλά και διακρινόμενα. Η μοναξιά της πλειοψηφίας των Συριζανελ με το πέρασμα του χρόνου διευρύνεται. Και αυτό θα το καταλάβουμε τη στιγμή που επιτέλους η κυβέρνηση πάρει στα σοβαρά την αντιπολίτευση.
Ο Βαρουφάκης, πριν δύο χρόνια, με την ίδρυση του DiEm25 έδωσε ηθελημένα ένα κοσμοπολίτικο χαρακτήρα στη δράση του. Ήταν ένα σινιάλο πως δεν ήταν μόνος και πως πάνω – κάτω τις ίδιες θέσεις μ’ εκείνον συμμεριζόταν μια καλλιτεχνικοπολιτιστική ελίτ. Ήταν, επίσης, σαν να έλεγε πως η Ελλάδα είναι απλώς το μικρο ψάρι συνοδείας μιας αγέλης οικονομικών εγκλημάτων εκπορευόμενων από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, τη Γερμανία, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και πως η επόμενη μέρα της πολιτικής έπρεπε να είναι η επαναδιαμόρφωση κουρασμένων θεσμών απομακρυσμένων από το ζητούμενο. Την επαναφορά της πολιτικής με κοινωνικό πρόσημο.
Ο πρώην υπουργός της κυβέρνησης Σύριζα επανέρχεται στην πολιτική. Οι συνεντεύξεις του, οι δημόσιες παρουσίες του επιτέλους πρέπει να έχουν κάτι από το παρόν, όχι από τις ντετεκτιβικού τύπου εκμυστηρεύσεις του γύρω από το τι συνέβη το 2015, με την άνοδο της κυβέρνησης Συριζα ως το σημείο της εξόδου του από την κυβέρνηση. Ο Γιάνης Βαρουφάκης ως σήμερα έχει μιλήσει επανειλημμένως μέχρι εξάντλησης του ενδιαφέροντος ακόμα και, ίσως, του κοινού του γύρω από το τι συνέβη όταν εκείνος είχε την οικονομία της Ελλάδας στα χέρια του. Μόνο που αυτό δεν είναι αρκετό. Το ότι κατεβαίνει στην πολιτική με όρους καθημερινούς είναι ίσως η πρόκληση που περίμενε καιρό. Μόνο που αυτή τη φορά πρέπει να γίνει αυτό που δεν έγινε ποτέ. Απόλυτα κατανοητός γύρω από το τι θέλει από τους πολίτες. Το να συμπεριφέρεται ως ένας μπον βιβέρ της οικονομικής – πολιτικής σκέψης τού είναι πολύ εύκολο. Το να παρελθοντολογεί είναι απόλυτα ασφαλές. Το να επιμένει σε μια λογική λόγου που μοιάζει περισσότερο με I.Q. τεστ παρά με ελεγμένη πολιτική πρόταση δεν θα του δώσει τίποτα περισσότερο από το μια ακόμα θεματική κουβέντα γύρω από την αποτυχία ενός πολιτικού πειράματος.