Του Παύλου Θ. Κάγιου //
«Αυτό που χάνεται μπροστά στα μάτια μας είναι η ομορφιά της ζωής» ακούγεται στη γιαπωνέζικη «Τυφλή αγάπη» και στον αντίποδα της ανθρώπινης ψυχολογικής αβύσσου ζούμε ακραίες καταστάσεις στο γαλλικό «Μετά τον χωρισμό». Πάλι καλά που έρχεται η σχεδόν αιωνόβια Ανιές Βαρντά – 91 χρονών παρακαλώ! – που γλυκαίνει την ψυχή μας με το ντοκιμαντέρ «Πρόσωπα και ιστορίες» πού συν-σκηνοθέτησε με τον 35αρη φωτογράφο-εικαστικό JR.
«Μετά τον χωρισμό»
Ο Ξαβιέ Λεγκράν έκανε αίσθηση το 2013 καθώς ως πρωτοεμφανιζόμενος Γάλλος σκηνοθέτης είχε βρεθεί στις υποψηφιότητες των OSCAR, με τη μικρού μήκους ταινία του «Just Before Losing Everything», η οποία λίγο μετά βραβεύτηκε και με το Σεζάρ Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους.Τέσσερα χρόνια μετά συνεχίζει την ιστορία τής μικρού μήκους ταινίας του από εκεί που την άφησε και παρακολουθώντας τους ίδιους χαρακτήρες μάς παρουσιάζει το «Μετά τον χωρισμό», ένα φιλμ που έκανε 270.000 εισιτήρια στις γαλλικές αίθουσες. Κι αυτή η πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία έφτασε μέχρι το Φεστιβάλ της Βενετίας, απ’ όπου έφυγε με το Μεγάλο Βραβείο (Αργυρό Λιοντάρι) Καλύτερης Σκηνοθεσίας και το Βραβείο Καλύτερης Πρώτης Ταινίας.
Ήρωές της η Μίριαμ και ο Αντουάν που μετά το διαζύγιό τους παίρνουν κοινή επιμέλεια του γιου τους Ζουλιάν, παρά την αντίθεση της Μίριαμ. Ο Αντουάν, που δεν μπορεί να ξεπεράσει τον χωρισμό, καταφέρνει με αυτόν τον τρόπο να παραμείνει κοντά της. Όμηρος, μεταξύ ενός πατέρα που δεν έχει όρια και μιας φοβισμένης μητέρας, ο Ζουλιάν θα φτάσει στα άκρα για να διασφαλίσει ότι δεν θα συμβεί το χειρότερο.
Η παραγωγή ανήκει στον Αλεξάντερ Γαβρά, γιο του «δικού» μας Κώστα Γαβρά, και η πλοκή της σου κόβει την ανάσα και σε κάνει ενστικτωδώς να θέλεις να μπεις στην οθόνη να σώσεις τους πρωταγωνιστές της.
Σκηνοθεσία: Ξαβιέ Λεγκράν
Παίζουν: Ντενίς Μενοσέ, Λεά Ντρουκέρ, Τομάς Γκιοριά
«Τυφλή αγάπη»
Το ιαπωνικό σινεμά έχει ψυχή και πάθος κι αυτό το φιλμ της έμπειρης Ναόμι Καβάσε διαθέτει και πρωτοτυπία και βαθυστόχαστο συλλογισμό. Γι’ αυτό, φαντάζομαι, κέρδισε και το βραβείο της Οικουμενικής επιτροπής του περσινού Φεστιβάλ των Καννών .
Ηρωίδα της είναι μια κοπέλα, η Μισάκο, που κάνει ηχητικές αποδόσεις σε ταινίες για άτομα με προβλήματα όρασης. Σε μια προβολή συναντά τον Nakamori, έναν παλιό φωτογράφο, ο οποίος χάνει αργά την όρασή του. Η Misako σύντομα ανακαλύπτει τις φωτογραφίες του Νακαμόρι, οι οποίες θα την φέρουν πίσω στο παρελθόν της. Μαζί, θα μάθουν να βλέπουν τον κόσμο πιο λαμπερό και φωτεινό.
Μιλώντας η ίδια για το πώς της προέκυψε η ιδέα να κάνει ηρωίδα της ταινίας της μια γυναίκα που επεξεργάζεται ηχητικές αποδόσεις σε ταινίες για τυφλούς και άτομα με προβλήματα όρασης, έχει πει: Όταν έπρεπε να εισάγω την περιγραφή ήχου στην ταινία «Αn», κατόπιν αιτήματος των κειμενογράφων, ένιωσα ότι αυτοί (οι κειμενογράφοι της μεθόδου AD) θα μπορούσαν να έχουν μια πληρέστερη και βαθύτερη γνώση του κινηματογράφου από τους σκηνοθέτες. Και ενστικτωδώς συνειδητοποίησα ότι ήθελα να κάνω μια ταινία με ήρωα έναν από αυτούς τους ανθρώπους.
Σκηνοθεσία: Ναόμι Καβάσε
Παίζουν: Μασατόσι Ναγκάζε, Αγιάμε Μισάκι, Τατσούα Φούτζι, Καζούκο Σιρακάουα, Μισούζου Κάνο, Μαντάρο Κόιτσι
Ναόμι Καβασέ. Who is who
Η Ναόμι Καβάσε γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νάρα της Ιαπωνίας. Το 1997, με την πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία «Moe No Suzaku», έγινε η νεότερη νικήτρια του Χρυσού Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών. Δέκα χρόνια αργότερα, η τέταρτη ταινία της, το «Πληγωμένο δάσος», έλαβε το Μεγάλο Βραβείο της επιτροπής στο ίδιο φεστιβάλ. Έχει λάβει επίσης τη «Χρυσή Άμαξα» στο τμήμα «Δεκαπενθήμερο των Σκηνοθετών» του Φεστιβάλ Καννών το 2009. Το 2012, οι ταινίες της «Hanezu no tsuki» και «Genpin» βρήκαν διεθνή διανομή, ενώ η Ταινιοθήκη του Παρισιού διοργάνωσε μια ρετροσπεκτίβα στο έργο της.
Εκτός από σκηνοθέτις, είναι επίσης η ιδρύτρια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νάρα.
«Πρόσωπα και ιστορίες»
Η πρόσφατα βραβευμένη με Όσκαρ για το σύνολο της καριέρας της ελληνογαλλίδα Ανιές Βαρντά παραμένει ενεργή και δημιουργική – παρά τα 91 της χρόνια! – κι εδώ συνεργάζεται με τον 35χρονο φωτογράφο και εικαστικό JR. Και δημιουργούν ένα ιδιότυπο φιλμ δρόμου-ντοκιμαντέρ που σε γοητεύει. Η ταινία έκανε την Παγκόσμια Πρεμιέρα της στο επίσημο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Καννών αποσπώντας το Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ.
H 91χρονη Ανιές Βαρντά, μία από τις εμβληματικές φιγούρες της Νουβέλ Βαγκ, και ο διεθνώς αναγνωρισμένος φωτογράφος και εικαστικός JR συνεργάστηκαν στη σκηνοθεσία κι ως «συγγενικές ψυχές» μοιράζονται το πάθος για τις εικόνες και πώς αυτές δημιουργούνται, παρουσιάζονται και μοιράζονται. Μαζί, ταξιδεύουν σε χωριά της Γαλλίας στο φορτηγό–φωτογραφικό θάλαμο του JR, συναντούν ντόπιους, καθημερινούς ανθρώπους, μαθαίνουν τις ιστορίες τους και δημιουργούν τεράστια πορτρέτα τους. Οι φωτογραφίες τοποθετούνται σε τοίχους σπιτιών, σε αχυρώνες, σε εργοστάσια, ακόμα και σε τρένα, αποκαλύπτοντας την ανθρώπινη φύση και την ιστορία όσων φωτογραφίζουν αλλά και των ίδιων των δημιουργών. Η ταινία καταγράφει αυτές τις ζεστές και απρόβλεπτες συναντήσεις και το αποτύπωμα που αφήνουν. Έτσι, το τελικό αποτέλεσμα είναι ένας ύμνος στην ομορφιά των απλών ανθρώπων και των απρόσμενων ιστοριών τους και βέβαια στην υπέρτατη αξία της μνήμης.
«Ένας ξένος στην πόλη»
Σοφτ γκανγστερικό φιλμ με… πιτσιλιές Ταραντίνο και τη… μεγαλοκοπέλα Σαρλίζ Θερόν σε ειρωνικό ρόλο σεξοβόμβας. Για πολύ πληκτικές… απολαύσεις.
Ένας Αμερικανός επιχειρηματίας, λοιπόν, με μετοχές σε μία φαρμακευτική εταιρεία που πρόκειται να μπει στο χρηματιστήριο, βρίσκεται σε κίνδυνο μετά από ένα περιστατικό στο Μεξικό. Πισώπλατα μαχαιρώματα από συναδέλφους του, βαρόνοι ναρκωτικών και μυστικές αποστολές είναι μερικά από όσα έχει να αντιμετωπίσει καθώς περνά τα όρια της νομιμότητας κι από φιλήσυχος πολίτης γίνεται καταζητούμενος εγκληματίας.
Τελικά, κάθε άλλο παρά για «μια απολαυστική ταινία γεμάτη γέλιο, δράση και μυστήριο» πρόκειται, όπως αναφέρει το δελτίο Τύπου που τη συνοδεύει. Είναι ακριβώς το αντίθετο: Πλήξη και μόνο πλήξη.
Σκηνοθεσία: Νας Έτζερτον
Παίζουν: Σαρλίζ Θερόν, Ντέιβιντ Ογέλοουο, Τζόελ Έτζερτον, Αμάντα Σέιφριντ, Θάντι Νιούτον, Σάρλτο Κόπλεϊ
«Μούσα»
Να που και οι Μούσες γίνονται πηγή έμπνευσης του… κακού σ’ αυτό το ισπανικό φιλμ τρόμου που επιβεβαιώνει την ανοδική πορεία του ισπανικού κινηματογράφου. Ήρωάς του ο Σάμουελ Σάλομον, ένας καθηγητής λογοτεχνίας που είναι άνεργος από τότε που η φίλη του βρήκε τραγικό θάνατο, υποφέρει από ένα συνεχόμενο εφιάλτη όπου μια γυναίκα δολοφονείται βάναυσα σε μια παράξενη τελετή. Όταν η γυναίκα που έχει στοιχειώσει τις νύχτες του, βρίσκεται νεκρή στην πραγματικότητα, ο Σάμουελ, ψάχνοντας απαντήσεις, θα καταφέρει να βρεθεί στον τόπο του εγκλήματος.
Εκεί θα συναντήσει την Ρέιτσελ, η οποία είχε τον ίδιο εφιάλτη με εκείνον και μαζί θα κάνουν τα πάντα να ανακαλύψουν την ταυτότητα της μυστηριώδους γυναίκας, μπαίνοντας σε έναν τρομακτικό κόσμο που ελέγχεται από φιγούρες που ενέπνευσαν τους καλλιτέχνες μέσα στο χρόνο: τις Μούσες.
Σημείωμα του Σκηνοθέτη: Την πρώτη φορά που διάβασα το βιβλίο του μπεστσελερίστα Χοσέ Κάρλος Σομόθα “Η Γυναίκα με το Νούμερο 13″ που με ενέπνευσε για αυτή την ταινία, ήξερα ότι είχα βρει κάτι πολύ ιδιαίτερο. Δε συμβαίνει συχνά να βρεθείς μπροστά σε ένα παραμύθι τόσο όμορφο, συναρπαστικό και ταυτόχρονα τρομακτικό. Δε μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό ότι η φιγούρα της μούσας θα μπορούσε να προκαλεί τρόμο, ή ότι η ομορφιά και η ποίηση θα μπορούσε να είναι γεμάτη κίνδυνο… απόλυτη φρίκη κρυμμένη μέσα σε λέξεις και στροφές. Ο τρόπος που αυτά τα στοιχεία είναι τόσο καλά δεμένα δημιουργεί μία ίντριγκα τόσο μυστηριώδη, που είναι σχεδόν υπνωτική… κρατώντας τον αναγνώστη καθηλωμένο μέχρι την τελευταία σελίδα, μέσα από μία σειρά σκηνών απόλυτου φόβου. Όλα σε αυτό το μυθιστόρημα ήταν μοναδικά και τρομακτικά. Τόσο όμορφα και όμως τόσο φοβερά. Μια πραγματικά πρωτότυπη και απροσδόκητη ιστορία.»
Σκηνοθεσία: Χάιμε Μπαλαγκουέρο
Παίζουν: Φράνκα Ποτέντε, Έλιοτ Κόουαν, Άνα Ουλαρου,Κρίστοφερ Λόιντ
Τα Μυστήρια της Σικελίας
Σε αληθινή ιστορία βασίζεται το σενάριο αυτής της ενδιαφέρουσας ιταλο-γαλλικής συμπαραγωγής. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι «οι αδερφοί Γκριμ που συναντούν την Σικελική Μαφία» όπως λέει το δελτίο Τύπου που τη συνοδεύει αν δεν ήταν φορτωμένη με απομιμήσεις του «Λαβύρινθου του πάνα».
Βρισκόμαστε στη δεκαετία του ’90, σε ένα απομονωμένο χωριό της Σικελίας. Μια μέρα ο 13χρονος Τζουζέπε εξαφανίζεται. Το χωριό δεν αντιδρά. Οι Αρχές εγκαταλείπουν τις προσπάθειες αναζήτησής του. Η Λούνα, η συμμαθήτριά του, που είναι δειλά ερωτευμένη μαζί του, αποφασίζει να σπάσει την σιωπή που καλύπτει την εξαφάνιση του φίλου της, ακόμη κι αν κάποιοι πιστεύουν ότι έχασε τα λογικά της. Για να τον βρει όμως, θα πρέπει να βουτήξει στα σκοτεινά νερά της κοντινής λίμνης, να ρισκάρει την ίδια της τη ζωή στο σκοτεινό κόσμο όπου ο φίλος της φυλακίστηκε. | Το σκηνοθετικό δίδυμο του «Salvo» επιστρέφει με ένα παραμύθι για ενήλικες κάπου ανάμεσα στη φαντασία των αδερφών Γκριμ και την πιο απίστευτη πραγματικότητα.
Σκηνοθεσία: Φάμπιο Γκρασαντόνια και Αντόνιο Πιάτσα
Παίζουν: Γιούλια Γεντλικόφσκα, Γκαετάνο Φερνάντεζ, Κορίν Μουσαλάρι, Αντρέα Φαλζόνε
