Κείμενο & Φωτογραφίες: Στεφανία Αναγνωστοπούλου //
Οι περισσότεροι Έλληνες και ξένοι επισκέπτες έχουν συνυφασμένη την Ελλάδα με το καλοκαίρι και τις εξωτικές παραλίες της. Η απαράμιλλη ομορφιά της χώρας μας, αυτής της μικροσκοπικής κουκκίδας στον χάρτη της γης, δεν περικλείει μόνο το νησιωτικό κομμάτι της, αλλά και όλη την ηπειρωτική γη.
Εντυπωσιακά βουνά, καταρράκτες, κρυστάλλινα ποτάμια, χείμαρροι και πανέμορφες πεδινές και ορεινές λίμνες συμπληρώνουν το σκηνικό της Ελλάδας. Χώρας που το “μενού” της τουριστικής της αξίας είναι πλούσιο. Πώς είναι δυνατόν να τα χωράει όλα αυτός ο τόπος;
Το δικό μου ταξίδι στην «άλλη» Ελλάδα ξεκίνησε πριν από 15 περίπου χρόνια, όταν αποφάσισα να δοκιμάσω να κάνω ράφτινγκ (κατάβαση ποταμού με φουσκωτή βάρκα) συμμετέχοντας σε οργανωμένη εκδρομή με παρότρυνση φίλων. Αυτό ήταν! «Κόλλησα» κυριολεκτικά με τις ορεινές ομορφιές της χώρας μας και ξεκίνησα να οργώνω σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο τα βουνά. Όλα αυτά τα χρόνια ταξιδεύω εντός συνόρων και ανακαλύπτω κάθε φορά νέα μέρη, νέους προορισμούς, για τους οποίους κατά το παρελθόν δεν είχα ακούσει ποτέ τίποτα.
Μια ζωή να ταξιδεύεις σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο και πάλι δε φτάνει για να τα δεις όλα… Χιλιάδες κρυμμένα χωριά ξεπροβάλλουν μέσα από χαράδρες, μικροί οικισμοί που ούτε στον χάρτη δεν τους βρίσκεις, αλλά και μεγάλα πανέμορφα χωριά λάμπουν κουβαλώντας μακρά ιστορία μέσα από το πέρασμα των αιώνων.
Γάργαρα νερά, πηγές που αναβλύζουν κρυστάλλινα νερά και καταρράκτες κοσμούν την είσοδο σε αυτά τα χωριά, όπως είναι οι Καλαρρίτες και το Συρράκο στα Τζουμέρκα, δύο από τα ομορφότερα χωριά της Ευρώπης.Εντός και εκτός των παραδεισένιων ορεινών νερώνAπό τον «Αμαζόνιο της Ελλάδας», τον Νέστο στη Θράκη, με τις λευκές αμμουδιές και τα ατελείωτα φιόρδ, μέχρι τον κρυστάλλινο Βοϊδομάτη στην Ήπειρο, με τα παγωμένα και πεντακάθαρα νερά του, από τον κυματώδη ποταμό Τρικεριώτη στον νομό Ευρυτανίας, μέχρι τον δημοφιλή Εύηνο, γνωστό σε πολλούς για το «βάπτισμά» τους στη δραστηριότητα του ράφτινγκ, τα ποτάμια μας είναι ένας επίγειος παράδεισος.
Απαράμιλλης ομορφιάς και το φαράγγι του Λούσιου, το οποίο αποκαλείται και «Άγιο Όρος της Πελοποννήσου», καθώς εκεί υπάρχουν παλαιές εκκλησίες, μοναστήρια πάνω σε απόκρημνους βράχους αλλά και αρκετά ασκηταριά, που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της μεσοβυζαντινής και μεταβυζαντινής περιόδου.
Το δίδυμο ποταμών Λούσιος-Αλφειός, στην ορεινή Αρκαδία Πελοποννήσου, αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά αξιοθέατα της Γορτυνίας και είναι γνωστό στους φανατικούς των ποτάμιων δραστηριοτήτων. Προσελκύει τουρίστες από όλο τον κόσμο. Συνηθισμένο σκηνικό στις όχθες του, Έλληνες και ξένοι κατασκηνωτές, που τον κατατάσσουν μεταξύ των ομορφότερων ποταμών της Ευρώπης για τη φυσική ομορφιά, αλλά και για την τεχνική δυσκολία των περασμάτων, για αρχάριους και προχωρημένους στα σπορ kanoe-kayak, rafting, monoraft, hot-dog κ.ά. Είναι πλεύσιμο όλες τις εποχές του χρόνου.
Για εκείνους που δεν θέλουν να κάνουν extreme sports η πεζοπορία κατά μήκος της όχθης (river trekking) είναι η ιδανική επιλογή για να απολαύσουν την ηρεμία και την οργιώδη φύση των φαραγγιών της χώρας μας. Στις όχθες των ποταμών μας είναι εφικτό να κατασκηνώσει κανείς για μονοήμερες ή πολυήμερες αποδράσεις από το κλεινόν άστυ και η αλήθεια είναι ότι, αν και υπάρχει νομοθεσία που απαγορεύει το ελεύθερο κάμπινγκ, δύσκολα κανείς θα σε ανακαλύψει χωμένο μέσα σε πλατάνια και φαράγγια, σε αντίθεση με τους κατασκηνωτές στις παραθαλάσσιες περιοχές, ο εντοπισμός των οποίων είναι εύκολος και οι έφοδοι της αστυνομίας συχνές.
Οργανωμένα κάμπινγκ πάντως παραποτάμια δεν υπάρχουν, ακόμα τουλάχιστον (ίσως δίνουμε και μια ιδέα!). Όσοι πάλι δεν είστε της σκηνής και προτιμάτε τις ανέσεις ενός δωματίου, ζεστά ξύλινα σπιτάκια τύπου σαλέ ή πέτρινα μονόχωρα δωμάτια ή διαμερίσματα με τζάκι, απλά ή πολυτελή, μια ανάσα πραγματικά από τις όχθες ποταμών και λιμνών, αποτελούν ιδανικές προτάσεις διαμονής για όλα τα βαλάντια.
Ορεινές παραλίες με εύκολη πρόσβαση στις λίμνες και στα ποτάμια, με «ανοίγματα» για στήσιμο σκηνής, ήπια ροή νερού, ούτως ώστε να μπορεί κανείς να κολυμπήσει άφοβα κατά τους θερινούς μήνες -και για τους τολμηρούς και τους χειμερινούς-, είναι εύκολο να βρει κανείς στα περισσότερα ποτάμια της Ελλάδας. Κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, το φυσικό aircondition που δημιουργεί ο αέρας που περνά δίπλα από τα δροσερά νερά των ποταμών και φιλτράρεται από τα πλατάνια, σε συνδυασμό με το καθαρό οξυγόνο, δεν μπορεί να συγκριθεί με τη δροσιά σε κανένα παραθαλάσσιο μέρος.
Ο νομός Ευρυτανίας, η «Ελβετία της Ελλάδας», πνιγμένος στο πράσινο, είναι ένας από τους ιδανικότερους τόπους εναλλακτικού τουρισμού στη χώρα μας. Διαθέτει ένα από τα παλαιότερα και πιο αξιόλογα χιονοδρομικά κέντρα, λίγα λεπτά μόνο από το κέντρο του Καρπενησίου. Έχει πανέμορφα παραποτάμια χωριά, μέρη χαλάρωσης και περισυλλογής δίπλα στα γάργαρα νερά των Καρπενησιώτη και Ταυρωπού. Είναι και η λίμνη των Κρεμαστών, η μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη της Ελλάδας, με τιρκουάζ νερά, στα σύνορα του νομού Αιτωλοακαρνανίας και Ευρυτανίας.
Στις απρόσιτες βουνοκορφές των ορεινών όγκων της Ηπείρου υπάρχουν γραφικές αλπικές λίμνες, που είναι γνωστές ως «Δρακόλιμνες». Το όνομά τους φέρνει στον νου παραμύθια με δράκοντες και πράγματι τις περιβάλλουν πλούσιοι θρύλοι και παραδόσεις. Στολίζουν με το γαλάζιο χρώμα των νερών τους το πράσινο ή το γκρίζο των βουνών μας. Τόποι εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς προσφέρουν ξεκούραση και ηρεμία στους λάτρεις της φύσης χειμώνα-καλοκαίρι.
Όπως λέει ο Παναγιώτης Κοτρωνάρος, o γκουρού των βουνών (ορειβάτης και αρχηγός της πρώτης και μοναδικής επιτυχημένης ελληνικής αποστολής στην κορυφή του Έβερεστ και ιδιοκτήτης την εταιρείας Basecamp.gr),«τo βουνό απαιτεί σεβασμό. Σημασία δεν έχει η κορυφή, αλλά το ταξίδι! Γνωρίζοντας κάποιος τη φύση και τα βουνά, γνωρίζει καλύτερα τον εαυτό του και αλλάζει ο τρόπος που βλέπει τις δυσκολίες της ζωής, αφού από εκεί ψηλά όλα φαντάζουν πιο μικρά!».
πηγή: https://www.alternative-tourism.gr
