Ο Τάσος είναι σεφ. Τελείωσε με δικά του έξοδα το πανεπιστήμιο. Θέλει να πει κάτι για το πώς βλέπει τη ζωή και τον αγώνα του να την κάνει καλύτερη
-Συνειδητοποιώ καθημερινά, πως οι νέοι έχουμε σταματήσει να ονειρευόμαστε. Δεν έχουμε ένα όραμα, ένα πλάνο. Συχνά, γνωρίζω νέους ανθρώπους, στην ηλικία μου, οι οποίοι έχουν στόχους. Ωστόσο, αυτοί που πραγματικά τους υλοποιούν είναι ελάχιστοι.
-Επαναπαυθήκαμε σε μία μέτρια πραγματικότητα και, δυστυχώς, κάναμε κτήμα μας τη μιζέρια που επικρατεί.
-Προσωπικά πιστεύω πως το νόημα τού να ζεις, να αναπνέεις, είναι να μοχθείς, να παλεύεις για αυτά που αγαπάς. Αν θέλεις να ανεβάσεις επίπεδο τη ζωή σου, χρειάζεται να μοχθήσεις. Τότε δεν είναι που νιώθεις πλήρης;
-Ίσως χρειάστηκε να θυσιάσω αυτό που αποκαλούν κάποιοι ‘φοιτητική ζωή’, προκειμένου να κάνω κάποια σχέδιά μου πραγματικότητα. Δεν επέτρεψα στον εαυτό μου να παρασυρθεί και προσπάθησα να μένω προσηλωμένος στον στόχο. Ο στόχος ήταν να τελειώσω τη σχολή μου με δικά μου έξοδα και τότε, σαν πτυχιούχος μάγειρας, να μπω δυναμικά στην αγορά εργασίας. Τα κατάφερα και νιώθω περήφανος γι’αυτό.
-Είναι απερίγραπτη η ευχαρίστηση όταν αντιλαμβάνεσαι για το τι είσαι ικανός.
-Αυτός είναι και ο λόγος που θαυμάζω και σέβομαι τους καθημερινούς μαχητές της ζωής. Από μικρός, δεν είχα ποτέ πρότυπο κάποιο διάσημο αθλητή ή κάποιον ‘cool’ χαρακτήρα από κάποια ταινία.
-Πάντα με άγγιζε η προσπάθεια των ανθρώπων γύρω μου για να καταφέρουν αυτά που ονειρεύονται.
-Ελπίζω πως τα πράγματα θα αλλάξουν και σαν νέοι θα ξεκινήσουμε να πράττουμε. Μόνο έτσι θα αντιληφθούμε για το τι είμαστε ικανοί.
