κείμενο worldvespa.net

Η Αλεξάνδρα και ο Στέργιος θέλουν να γυρίσουν τον κόσμο με την Βέσπα τους. Θα τα καταφέρουν. Ως σήμερα έχουν διασχίσει την Αφρική και την Λατινική Αμερική. Δεν έχει σημασία αν η απόσταση που θα κάνετε είναι μεγάλη ή μικρή. Σημασία έχει να ευχαριστηθείς όσα θα ζήσεις, όσα θα δεις, όσους θα γνωρίσεις. Η Αλεξάνδρα και ο Στέργιος γράφουν φωτογραφίζουν, βιντεοσκοπούν τις εμπειρίες τους στο https://www.worldvespa.net. Ψάξτο. Η όρεξη σου για ταξίδια θα τονωθεί κατακόρυφα.

Δε νομίζω πως υπάρχει μέρος στην Παραγουάη που να μην το βρέχει κάποιο ποτάμι – ή έστω μια ρεματιά. Πόλεις, χωριά, μικροί οικισμοί, όλα τους χτισμένα κοιτώντας το νερό. Απ’ το νερό παίρνουν ζωή οι άνθρωποι, το νερό τους δίνει ό,τι χρειάζονται: εύφορα χώματα για να καλλιεργήσουν, άμμο για να χτίσουν, ακόμα και μια δροσερή ανάσα στο καυτό καλοκαίρι, το νερό τους τη χαρίζει.

Ήμασταν σ’ ένα χωριό δίπλα στον ποταμό Παραγουάη. Σ’ ένα από εκείνα τα χωριά που οι άνθρωποι μας ρωτούσαν με ειλικρινή απορία τι μας έφερε ως τα μέρη τους. «Μας είπαν πως είναι όμορφο μέρος…» απαντούσαμε κι ευθύς εκείνοι χαμογελούσαν. Πέρασμα δεν ήταν. Ο δρόμος τελείωνε στην όχθη του ποταμιού κι από εκεί έπρεπε να κάνεις μεταβολή και να γυρίσεις πίσω. Για τουρισμό ούτε λόγος. Μόνο μερικοί ντόπιοι από τις διπλανές πόλεις κατέβαιναν τα σαββατοκύριακα για να ψαρέψουν.

Τα μεσημέρια η ζέστη ήταν ανυπόφορη. Ησυχία απόλυτη. Μόνο τα φορτηγά, που περνούσαν γεμάτα με σόγια και καλαμπόκι προς το γειτονικό σιλό ενοχλούσαν τη σιωπή και θυμώναν τα κοκόρια, που ξεκινούσαν να λαλάνε.

•Όμως, όταν ο ήλιος άρχιζε να πέφτει ο τόπος γέμιζε ζωή. Οικογένειες ψαράδων κατέβαιναν στην όχθη, κάποιοι άναβαν φωτιές για να διώξουν τα κουνούπια, άλλοι έπλεναν ρούχα κι ετοίμαζαν τις βάρκες τους για ψάρεμα. Τα παιδιά, πριν πάρουν τη θέση τους σαν βοηθοί των γονιών τους, πλατσούριζαν για λίγο ανέμελα στα νερά.

Ύστερα, όταν νύχτωνε, ησυχία έπεφτε και πάλι στο χωριό. Μόνο μερικά φωτάκια λαμπύριζαν, σαν να αιωρούνται στο απόλυτο μαύρο σκοτάδι του ποταμιού. Ήταν οι βάρκες, που γυρνούσαν μία-μία πίσω στο αραξοβόλι τους…

δείτε περισσότερα για το ταξίδι της Αλεξάνδρας και του Στέργιου εδώ