του Παύλου Θ. Κάγιου //
Τα “Παράσιτα” είναι ένα καταιγιστικό μείγμα μαύρης κωμωδίας, κοινωνικού σχολιασμού, σάτιρας κι αγωνίας, μια οικογενειακή ιλαροτραγωδία με ταξικά κριτήρια που ανατινάζει τη σημερινή κοινωνία – σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου!
Αν οι προηγούμενες ταινίες του Μπονγκ Τζουν Χο «The Host» «Snowpiercer», ήταν προκλητικές και αινιγματικές, τα «Παράσιτα» είναι γροθιά στο στομάχι κι ας φλυαρεί από ένα σημείο και μετά και θα έπρεπε να την είχε μαζέψει. Αυτό, πάντως, δεν της στέρησε τον Χρυσό Φοίνικα στο μεγαλύτερο φεστιβάλ του κόσμου, αυτό των Καννών!
Στα «Παράσιτα», μια μαύρη (κατάμαυρη) και συχνά πολύ αστεία κωμωδία που εναλλάσσει το ηχηρό γέλιο με την απόλυτη έκπληξη, την πίκρα, ακόμη και το σοκ, η κοινωνικά φορτισμένη πλευρά του σινεμά έρχεται σε πρώτο πλάνο, μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας μικροαπατεώνων που προσπαθούν να επιβιώσουν στη σκληρή πραγματικότητα της σύγχρονης και… μεταλλαγμένης Σεούλ.
Η οικογένεια των πρωταγωνιστών της ταινίας θυμίζει, χωρίς όμως να τη φτάνει, τους «Κλέφτες Καταστημάτων» του Χιροκάζου Κόρε Έντα καθώς είναι πολύ αγαπημένοι μεταξύ τους αλλά είναι όλοι τους άνεργοι και το μέλλον τους διαγράφεται ζοφερό. Ο γιος της οικογενείας βρίσκει δουλειά ως καθηγητής ιδιαιτέρων κι ελπίζει επιτέλους σε σταθερό εισόδημα. Κουβαλώντας τις προσδοκίες όλης του της οικογένειας, πηγαίνει για συνέντευξη στο σπίτι των Παρκ – ιδιοκτητών μια διεθνούς εταιρίας πληροφορικής – για να συναντήσει την κυρία του σπιτιού. Μετά την πρώτη αυτή συνάντηση, ξεκινάει ένας χείμαρρος ατυχών, παρανοϊκών και σουρεαλιστικών συμβάντων που μετατρέπουν το φιλμ σε ένα δυνατό μαστίγωμα του κοινωνικού αλαλούμ που επικρατεί παγκοσμίως, αλλά και σε κάθε χώρα χωριστά.
•Φιλμ βαθιά ταξικό που δεν χαρίζεται ούτε στους έχοντες και επιτυχημένους ούτε στους μη επιτυχημένους ή «φτωχοδιάβολους». Η τετραμελής οικογένεια του Κιμ-ταέκ είναι οτιδήποτε εκτός από «επιτυχημένη»: καθηλωμένη σε ένα «ημι-υπόγειο», από το οποίο βλέπουν συνήθως μεθυσμένους να ουρούν έξω από το παράθυρό τους, ψάχνουν εναγωνίως ανοιχτά wi-fi δίκτυα κι αναζητούν περιστασιακές δουλειές στο πλαίσιο της νέας «gig economy».
Οταν ένας φίλος του γιου της οικογένειας, του προτείνει να αναλάβει τα ιδιαίτερα μαθήματα αγγλικών ενός πλούσιου κοριτσιού αφού εκείνος θα πρέπει να τα εγκαταλείψει λόγω των σπουδών του στο εξωτερικό, αυτός θα αρπάξει την ευκαιρία. Αποκτώντας πρόσβαση σε ένα πανέμορφο πλούσιο σπίτι, μια κοινωνική τάξη που απέχει έτη φωτός από τη δική του, θα σκεφτεί τρόπους για να βοηθήσει και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του να επωφεληθούν…
Κι απ’ αυτή την τυχαία επαφή των δυο διαφορετικών κόσμων, αρχίζει μια ατελείωτη σειρά κωμικοτραγικών, γελοίων και τραγικών περιστατικών που «τραβάνε από τη μύτη» τον θεατή…
Ο 50χρονος Νοτιοκορεάτης σκηνοθέτης και σεναριογράφος Μπονγκ Τζουν Χο σπούδασε στην Κορεατική Ακαδημία Κινηματογράφου. Τα «Host» και «Snowpiercer» συγκαταλέγονται στις εμπορικότερες ταινίες του σινεμά της πατρίδας του. Είναι ο πρώτος Κορεάτης που βραβεύεται με Χρυσό Φοίνικα.
Σκηνοθεσία – σενάριο: Μπονγκ Τζουν Χο
