Του Χοντρού //

Αναδρομή στο κόμμα DNA του Νεοέλληνα.

Τι είναι η πατρίδα μας; Τα βουνά και τα λαγκάδια; Τα τριπλίδια του Χατζηπαναγή; Η Τζούλια με δύο μάυρους; Ο Καμμένος με παραλλαγή; Όχι αγαπητοί μου. Η Ελλάδα είναι το ΠΑΣΟΚ.

Τρέμουν τα χέρια μου και διστάζω, αλλά ένα φως περνάει τον τοίχο και ένα αόρατο χέρι με καθοδηγεί καθώς γράφω την αποκάλυψη του ΠΑΣΟΚ. Άξαφνα γυρνάω πίσω στα χρόνια όπου ήμουν νεότερος και 200 κιλά πιο αδύνατος. Τότε που φορούσαμε παπούτσια στράικ, τότε που τερματοφύλακας στον ΟΣΦΠ ήταν ο Μουκέας, όταν μας έδιναν χυμούς στα σχολεία, τότε που ολόκληρα λεωφορεία έστελναν τους οπαδούς στις συγκεντρώσεις και μετά ντουγρού για διορισμό, τότε με τα λαμέ κοστούμια με την άσπρη κάλτσα, με τη θλιβερή κιτρινιάρα εϊτίλα και είμαι έτοιμος να φωνάξω ΠΑΣΟΚΑΡΑ ΜΕΓΑΛΕ!

ΔΥ με τα πλαστά πτυχία ανα χείρας_
ΔΥ με τα πλαστά πτυχία ανα χείρας

Τότε που ακόμα και οι ταινίες (π.χ. απατεώνας και τζέντλεμαν) θύμιζαν ΠΑΣΟΚ.

Να θυμηθώ τον Αρκουδέα, την Αυριανή, κάτι ματατζήδες με στολή εξόδου και κράνος άσπρο, τους αστυνομικούς να τρέχουν στα γήπεδα κρατώντας το πηλίκιό τους, τον Κατσιφάρα υπουργέα, τον Καπετάνιο πρόεδρα στον ΠΑΟ, τις καταρρίψεις δορυφόρων και την απαγόρευση της ελεύθερης ραδιοφωνίας και τηλεόρασης αλλά, πάνω απ’ όλα, τον μεγάλο ηγέτη τον Ανδρέα.

Παράκτιος Σoσιαλισμός
Παράκτιος Σoσιαλισμός.

Κοιτάξτε γύρω σας για να δείτε το στίγμα της Πασοκάρας. Στο γκισέ που στριμώχνονται όλοι σαν τα βόιδια προσπαθώντας να κλέψει ο ένας τη σειρά από τον άλλο, στον βαριεστημένο ΔΥ, στα παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα, στο “δε βαριέσαι”, στο σκουπιδαριό, στη γραφειοκρατία, στις αγέλες διορισμένων κομματόσκυλων.. Είναι τόσα πολλά που αναρωτιέμαι πώς και έχουμε γαλανόλευκη σημαία και όχι πρασινόλευκη. Αν και πιο συχνά έβλεπες τη σημαία του ΠΑΣΟΚ παρά την γαλανόλευκη εκείνα τα χρόνια. Πλαστική, κρεμασμένη από κολώνες, από αυτοκίνητα, ξεχασμένη και ξεθωριασμένη. Ήταν οι συγκεντρώσεις- φιέστες με τις σκαλωσιές της ΒΙΟΣΩΛ και τη Σώγιερ με τη Χάμιλτον. Ήταν η εποχή των αλαλαγμών οι οποίοι κόπηκαν το 2010 κάπως απότομα.

Κρατάει στα χέρια του την χώρα
Κρατάει στα χέρια του την χώρα

Ο Ανδρέας ήταν έξυπνος. Αντί να πάρει το φαύλο μεταπολεμικό κράτος και να το αλλάξει, το έβαψε πράσινο, έβγαλε τους άλλους και έβαλε τους δικούς του μέσα. Ήταν ο πρώτος που ξεφτίλισε τα ιδεώδη των προοδευτικών δημοκρατών πολιτών που περίμεναν τόσα χρόνια την “Αλλαγή” με την Αυριανή να γαυγίζει, με εκλογικούς νόμους που για να πέσει έπρεπε να παραιτηθεί, το κομματικό κράτος, τα ζεϊμπέκικα και το κιτσαριό. Ευνόησε τους δικούς του και έστειλε τον λογαριασμό στα εγγόνια του. Δηλαδή σε εμάς τους μ@λ@κες. Πρώτα όμως έπρεπε να αποτελειώσει την εξαχρείωση του λαού με τα: “δε βαριέσαι”, “εγώ να βολευτώ”, με τον άκρατο ατομισμό, με τις αβέρτα επιχορηγήσεις, τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, το κομματικό κράτος, την παράκαμψη των κανόνων, τις κλαδικές και την αναξιοκρατία. Ο λαός ακολούθησε μετά χαράς. Έτσι από το 1981 και μετά μας κυβερνάνε ΠΑΣΟΚ με διαφορετικά ονόματα. Με τον Ανδρέα έφαγε ο κόσμος κρέας και σήμερα γλείφουμε το ξεραμένο κόκκαλο της μπριζόλας.

Με ποιό σκόρ τελείωσε ο αγώνας;
Με ποιό σκόρ τελείωσε ο αγώνας;

Ο Ανδρέας ήταν το είδωλο του πεινασμένου, βαλκάνιου νεοέλληνα που έτρεχε να αγοράσει τα εξώφυλλα με τα big natural της Μιμής, αγανακτούσε με το βρώμικο ’89 και άκουγε τον Βαγγέλα τον Γιαννόπουλο να αγορεύει στο Κ29 για να έρθει στα ίσα του.

Κάποια στιγμή ήρθε ο Σημίτης. Γίναμε Ευρώπη. Ο αυριανιστής έγινε λαιφσταϊλάς. Ξύρισε το μουστάκι και φόρεσε κοστουμιά σινιέ. Αγόρασε κινητά, μερσεντέδες γκάμπριο με κομπρέσορες, πούρα, έπαιζε στο χρηματιστήριο, κατανάλωνε σαν κροίσος στο Μανχάταν. Έπινε μόνο φρέσκο εσπρέσσο λες και είχε στο χωριό του, ο αφισοκολλητής έγινε γενικός διευθυντής και p.r. manager. Το ΠΑΣΟΚ έγινε τζιριλέ αλλά το παλιό κονόμι και η απατεωνιά συνέχισε μαζί με τα δανεικά. Όταν ανέλαβε ο Καραμανλής συνέχισε τη φόρμουλα ΠΑΣΟΚ αποτίοντας φόρο τιμής στον νεοελληνισμό. Πάρε φιέστες και Ολυμπιακούς και Γιούρο και Καγιέν έξω από τα σκυλάδικα. Μέχρι που ήρθε ο ΓΑΠ και το πράγμα κόλλησε.

Πάλι τα μπέρδεψε
Πάλι τα μπέρδεψε

Όταν το σύστημα κολλάει χρειάζεται reset. Ήρθε λοιπόν ο Αλέξης και γύρισε το ρολόι στο ΄81. Πάλι η ίδια κοροϊδία, πάλι τα ίδια συνθήματα, πάλι ο ίδιος λαϊκισμός, πάλι οι ίδιες καρπαζιές από τη σκληρή πραγματικότητα. Αλλά δεν γίνεται χωρίς πασοκίλα. Την τραβάει ο οργανισμός μας. Και έχουμε και πάλι μία πούρα, αυριανιστική (αν και πια λέγεται Contra) με τους βουλευτές του νέου ΠΑΣΟΚ να αμολάνε τα ποδάρια τους πάνω στις καρέκλες της Βουλής, να διορίζουν τα σόγια τους και να συνεχίζουν με το ίδιο θράσος του εξουσιαστή που τον νοιάζει μόνο η καρέκλα.

Τώρα ζούμε την περίοδο του Αλέξη του μίμου. Η πασοκοαυτοκρατορία συνεχίζεται παρόλη την άλωση από τους δανειστές. Άλλωστε, η άλωση αφορά τα κορόιδα, όχι τον Πασοκοκράτορα και την Αυλή του.

Άσε το Save και πάτα Cancel
Άσε το Save και πάτα Cancel