Από τη Χρύσα Ματσαγκάνη //
Κάπου μεταξύ Brexit και ισπανικών εκλογών, καύσωνα και τόσων φεστιβάλ, μία συναυλία σε έναν κλειστό χώρο στην Πειραιώς δε θα μπορούσε να αποτελέσει εύκολα γεγονός. Εκτός κι αν πρόκειται για καλλιτέχνη που βρίσκεται επάξια μέσα στο κάδρο των θρύλων της μουσικής του 20ου αιώνα. Την Patti Smith δε χρειάζεται να σας την συστήσουμε. Απαιτούνται άλλωστε τόσες σελίδες επί σελίδων και εμείς εδώ αποσκοπούμε στο να μεταφέρουμε το κλίμα της συναυλίας που έλαβε χώρα την Κυριακή 26 Ιουνίου στην Piraeus Academy, άλλωστε η ίδια η Patti Smith την Παρασκευή που μας πέρασε υπέγραψε σε κεντρικό βιβλιοπωλείο της Αθήνας το βιβλίο της «Πάτι & Ρόμπερτ», μία μυθιστορηματική βιογραφία όχι μόνο της ίδιας αλλά και της αμερικανικής μουσικής σκηνής της δεκαετίας του ’60.
Η συναυλία του Σαββάτου έγινε στο πλαίσιο της περιοδείας της Patti Smith και της μπάντας της, μια περιοδεία επετειακή ενός από τους πιο επιδραστικούς δίσκους στην ιστορία της ροκ μουσικής, του “Horses”, του πρώτου album της, που ξεκίνησε να ηχογραφείται το φθινόπωρο του 1975 και περιλαμβάνει τα πιο αγαπημένα της/μας τραγούδια.
Ακολούθησε η χθεσινή ακουστική συναυλία που η ίδια η Patti Smith σχεδίασε να γίνει σε πιο ήρεμο και χαλαρό κλίμα. Αφήσαμε τη φωτογραφική μηχανή που είχαμε μαζί μας για να καλύψουμε τη συναυλία (ήταν επιθυμία της, προφανώς μέσα στο κόνσεπτ ενός, ας πούμε, ιβέντ με φίλους χωρίς φωτογράφους και κάμερες, αλλά κρίμα γιατί χάθηκαν πολύ καλές στιγμές που αποτυπώθηκαν με κάμερα κινητού) και μπήκαμε στον χώρο που είχε στηθεί σαν πλατεία θεάτρου με περιορισμένες καρέκλες, η πρώτη σειρά των οποίων έφτανε σχεδόν ως τη σκηνή. Κάπως έτσι άρχισε ένα ακουστικό χαμηλών τόνων live concert, με κομμάτια από το “horses” και άλλα τραγούδια, όπως αυτό το αφιερωμένο στην Amy Winehouse που σε λίγες μέρες κλείνουν πέντε χρόνια από τον θάνατό της, “This is the girl that crossed the bind”, από μια ιέρεια που έζησε στο κατάμεστο της εποχής τού sex, drugs and rock n roll.
Κι εκεί που ήμασταν έτοιμοι για μια ήρεμη σχετικά βραδιά, κάποιοι από το κοινό σηκώθηκαν από τις θέσεις τους, πλησίασαν τη σκηνή και άρχισαν να χορεύουν. Το θερμόμετρο ανέβηκε – άλλωστε η έκβαση μιας συναυλίας καθορίζεται και από το κοινό της – η Patti Smith και η μπάντα της ανέβασε τόνους και, όταν ο κιθαρίστας Lenny Kay πήρε την κατάσταση στα χέρια του, η Patti Smith εξαφανίστηκε για λίγο για να επανέλθει στη σκηνή να κάτσει κοντά μας. Όσοι βρεθήκαμε κοντά της τραγουδούσαμε μαζί της ενώ εκείνη αγκάλιαζε τα κορίτσια που ήταν κοντά της και δημιουργήθηκε έτσι ξαφνικά μια ατμόσφαιρα που είναι δύσκολο να περιγραφεί. Η συναυλία είχε αλλάξει ρότα. Σιγά-σιγά σχεδόν όλος ο κόσμος είχε σηκωθεί από τη θέση του και είχε πλησιάσει τη σκηνή. Η Patti τραγουδούσε και χόρευε – μία σιλουέτα που έσφυζε από νεανικότητα παρά τη σχεδόν άσπρη χαίτη των μαλλιών της και μία φωνή αναλλοίωτη από τον χρόνο – αφιέρωσε τραγούδι σε εμάς τους Έλληνες που βαστάμε γερά κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες που αντιμετωπίζουμε, και όταν τραγούδησε το Because the night έγινε ένας χαμός. Τότε ήταν που μας ρώτησε αν την αγαπάμε και μας δήλωσε ότι κι αυτή μας αγαπά. Κάπου εκεί, προς το τέλος και ενώ ετοιμαζόταν να μας απογειώσει με το People have the power, ρωτάει αν υπάρχει κιθαρίστας στο κοινό και ένας νεαρός ανέβηκε με φόρα στη σκηνή, η Patti Smith τού έδωσε την κιθάρα της, κατέβηκε σχεδόν από τη σκηνή και τραγουδούσε μαζί μας. Ο Λεωνίδας Μανιουδάκης – το όνομα του κιθαρίστα που ανέβηκε στη σκηνή – παρά το νεαρό της ηλικίας του, πήρε με άνεση την κιθάρα από τα χέρια της Patti Smith, έπαιξε και έκανε και φωνητικά με τον Lenny Kay!
Δεν ήταν τυχαίο που επέλεξε και την Ελλάδα στις χώρες της περιοδείας της η Patti Smith. Τα τραγούδια και όλη η φιλοσοφία της ποίησης που έγραψε συνάδουν με την αντίσταση στην αδικία. Όπως επιβεβαίωσε και η ίδια στη συνέντευξη τύπου της Παρασκευής «Πάντα θέλουμε να ερχόμαστε στην Αθήνα. Η σκέψη μας ήταν και είναι μαζί σας. Στις δυσκολίες που περνάτε, είστε πάντα στη σκέψη μας»
Και δύο τελευταίες σημειώσεις. H Didi Μusic που παρά την κρίση παίρνει το τεράστιο ρίσκο να φέρνει στην Αθήνα τεράστια ονόματα. Η πολιτικός Ζωή Κωνσταντοπούλου, που τη βλέπουμε συχνά στις συναυλίες και ανεξαρτήτως πολιτικής κατεύθυνσης, μας αρέσουν οι πολιτικοί που πηγαίνουν σε συναυλίες.
Η Patti Smith? Θεά επί της Γης.
