Του Γιάννη Παναγόπουλου //
Ο Πέτρος Σαριδάκης, τραγούδι και κυρίως λύρα, μιλά για την Κρήτη, το νέο του άλμπουμ, «Το Νάμι», τη διαχρονική αξία των μαντινάδων. Εξηγεί το «γιατί» η μουσική από το νησί του σκεπάζει όλη την Ελλάδα και παραδέχεται πως τα καλοσιδερωμένα κοστούμια δεν είναι του γούστου του.
-Στη συσκευασία του νέου σου άλμπουμ «Το Νάμι» διάβασα: “Νάμι = Φήμη”. Ποια είναι η ιδέα πίσω από τον τίτλο του Πέτρο;
-Σαν λέξη το Νάμι ξεκινάει από την ιδέα της φήμης της καλής ή της κακής, μίας διφορούμενης άποψης ίσως και πολύπλευρης. Μάλλον πολλυσυλλεκτικής θα έλεγα, παραλληλίζεται, επαναπροσδιορίζεται, βάζει τα καινούρια της ρούχα και επιστρέφει πίσω στις ρίζες. Το άγνωστο πολλές φορές θέλει χρόνο για να το συνηθίσεις και να το κάνεις δικό σου. Η μουσική κάνει κύκλους. Αυτό φαίνεται στις μέρες μας. Όλοι θέλουμε τη μουσική που πηγάζει απο την πέτρα αλλά συγχρόνως αναζητούμε νέα σταυροδρόμια και ξανά πίσω στο λιμάνι μας. Το Νάμι δίνει φτερά για κάτι τέτοιο. Τινάζει από πάνω του τις αμφιβολίες και κοιτάει στα μάτια τη ζωή. Μιλάει για το πώς γίνεται ο πόλεμος για το καλό Νάμι και πώς αγαπάμε μέσα από την υπερβολή. Λέει ο στίχος…. Να’ χα του γέλιου το σπαθί να σκότωνα τον πόνο. Ο κοινωνικός στίχος εύκολα γίνεται να είναι και ερωτικός. Η γνωμική και κατά συνέπεια η αρμονική συνύπαρξη του έρωτα και της καλής φήμης βλέπεις… Στην Κρήτη το συναντάμε συχνά. Το νησί της πρεπιάς, του φιλότιμου και του έρωτα.
-Η μουσική της Κρήτης μοιάζει να σκεπάζει όλη την Ελλάδα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Και γιατί συμβαίνει τώρα;
-Η Κρήτη είναι η συνάντηση των τεσσάρων σημείων στο χάρτη. Εύκολα μπορεί κανείς να δει πλέον κοινά χαρακτηριστικά με πολλές μουσικές του κόσμου. Το διαδίκτυο ωφελεί τη μουσική μας. Τι συμβαίνει όμως;………Η κρητική μουσική έχει κανόνες, νόμους αλλά έχει και ελευθερία. Έχει αυτή τη γλυκιά άναρχη ελευθερία της αφαιρετικότητας, της δημιουργικής στιγμής και της μοναδικότητας. Ποτέ μια εκτέλεση δεν είναι ίδια με την προηγούμενη. Αυτή η στιγμή της ιεροτελεστίας του μουσικού με τον ακροατή ή ακόμα και με τον χορευτή είναι μαγική. Οι Έλληνες αγάπησαν την Κρήτη γιατί είναι αστέρευτη πηγή μουσικών, τραγουδιστών, στιχουργών. Σε ένα δίστιχο, δηλαδή μια μαντινάδα, συναντάς το νόημα μιας σελίδας ή ενός βιβλίου κι αυτό τολμώ να το πω χωρίς να υπερβάλλω. Μουσικές βγαλμένες μέσα από ιστορίες, ρίμες, αγώνες και επαναστάσεις. Νομίζω ότι μια βόλτα στα χωριά της Κρήτης αρκεί για να διαπιστώσει κανείς πώς το κλάμα γίνεται χορός, και πώς το πένθος που είναι συνεχές, γεννάει συγκλονιστικές μελωδίες. Είναι γεγονός. Οι άνθρωποι της Κρήτης σε συναρπάζουν μόνο και μόνο να τους αφήσεις να μιλούν. Είναι αληθινοί και αυτό ο κόσμος το καταλαβαίνει. Ο Νίκος Ξυλούρης, ο Κώστας Μουντάκης, ο Θανάσης Σκορδαλός έκαναν δουλειά με αυταπάρνηση τα προηγούμενα χρόνια. Τώρα απλά ήρθε κι έδεσε διότι η γνώση και ο στίχος τους ήταν προφητικός και φαίνεται η προσφορά του έργου τους. Πάντα, όπως διαπιστώνω, η ζώσα κρητική μουσική θα γεννά και θα ακούγεται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης και φυσικά με επίκαιρο ενδιαφέρον.
– Σπούδασες Μάρκετινγκ, Διοίκηση επιχειρήσεων. Σε κέρδισε η μουσική. Να φανταστώ πως οι σπουδές ήταν ένα διάλειμμα από το πάθος σου; Πότε είπες πως η μουσική είναι ηζωή σου; Πως τα καλοσιδερωμένα σακάκια, τα παντελόνια με τσάκιση, ο χώρος των επιχειρήσεων δεν είναι του γούστου σου;
-Μπορώ να σου πω πως ποτέ δεν ένιωσα τόσο γεμάτος όσο νιώθω με την καθημερινή μου ενασχόληση με τη μουσική. Τα χρόνια της αναζήτησης και της επαγγελματικής κατάρτισης είναι πολύ σημαντικά και τα επέλεξα τελικώς, με κριτήρια διαφορετικά από ό,τι θα τα επέλεγα σήμερα αλλά δεν το μετανιώνω. Πάντα, μέχρι και σήμερα, βλέπω τη μουσική με αγάπη και είμαι πλήρως αφοσιωμένος. Πραγματικά, ήταν ένα διάλειμμα το οποίο με έμαθε πολλά και μου έδωσε εφόδια. Ωστόσο ασχολήθηκα και ενεργά ως ιδιοκτήτης μιας επιχείρησης, αλλά δυστυχώς είχα τα αντίθετα αποτελέσματα. Η έλλειψη της μουσικής και των εμφανίσεων γρήγορα με επανέφεραν στην πραγματικότητα και αντιλήφθηκα ότι οι ισορροπίες μέσα μου άρχισαν να είναι δυσανάλογες. Η πάλη μέσα μου ήταν συνεχής και φαινόταν ότι δεν ήμουν ήρεμος. Οι σπουδές ωστόσο πρέπει να πω ότι είναι εκεί και με βοηθούν να βλέπω πολλά πράγματα με διαφορετική οπτική. Εφόδια στη ζωή είναι πολλά και καλώς ήρθαν. Είμαι άνθρωπος της μουσικής, της έρευνας και της όμορφης ενορχήστρωσης. Ζω και αναπνέω για κάτι τέτοιες στιγμές. Ένα κομμάτι που με συναρπάζει επίσης είναι της διδασκαλίας με την οποία ασχολούμαι εδώ και πολλά χρόνια. Εμπνέομαι μέσα από όλα τα παιδιά που θέλουν να μάθουν κάτι παραπάνω και έρχονται για να τους δείξω τα μυστικά της κρητικής λύρας. Η αλήθεια, οι ανθρώπινες σχέσεις, μέσα από φιλίες που δημιουργούνται είναι κάτι που πάντοτε επιζητούσα στη ζωή μου. Τα γλέντια, οι συναυλίες, οι παρέες μού δίνουν ζωή για να συνεχίζω. Και σε αυτό που με ρώτησες για τα καλοσιδερωμένα κοστούμια δεν με κάνουν να νιώθω άνετα και δεν τα προτιμώ, ναι είναι η αλήθεια. -Στο νέο σου άλμπουμ βάση είναι η μουσική παράδοση της Κρήτης. Ακούμε τη λύρα. Ακούμε και σειρά άλλων οργάνων που εξελίχθηκαν σε άλλα σημεία της Μεσογείου. Θεωρείς πως έφτιαξες ένα άλμπουμ που μπορούν να καταλάβουν άνθρωποι που ζουν σε διαφορετικές χώρες αλλά βρέχονται από την ίδια θάλασσα που βρέχει το νησί σου;
-Νομίζω πως ναι. Είχα την ανάγκη να δείξω στην πράξη πως με τον αναγκαίο σεβασμό οι επιρροές μου μπορούσαν να χωρέσουν στην κρητική μουσική. Πάντα πίστευα ότι η παραδοσιακή μουσική, ο οποίος σαν όρος δεν μ’ αρέσει να τον χρησιμοποιώ, δεν είναι μουσείο. Δημιούργησα κάτι το οποίο το αφήνω να ακουστεί μέσω όλης αυτής της πολιτισμικότητας και με χαροποιεί ιδιαίτερα. Είναι από τις λίγες φορές που πραγματικά συγκινήθηκα με δικούς μου ήχους και ειδικά με το ομώνυμο τρακ από τα κομμάτια του δίσκου, Το Νάμι. Συγκεντρώνεται η δωρικότητα των πνευστών, της λύρας των κρουστών της ανατολής, του λαούτου χωρίς περιστροφές και τεχνάσματα. Τόλμησα σε άλλα τραγούδια να χρησιμοποιήσω κρουστά από Ανδαλουσία, τσουμπούς από αραβικές χώρες και βαριά κρουστά σε πολύ γλυκιές μελωδικές γραμμές. Είναι ο ήχος που είχα πάρα πολύ νωρίς μέσα μου, στα χρόνια του ξεκινήματός μου. Έχω την εντύπωση πως ναι, το Νάμι ακούγεται εύκολα είτε είσαι Έλληνας, είτε Άγγλος, είτε Άραβας αλλά πρώτα απ´ όλα να υπάρχει αλήθεια και να αποτυπώνεται συνοπτικά. Ο κόσμος, ο απλός ακροατής, ξέρει τι θέλει.
– Πού βρίσκεται και ποιος είναι ο άνθρωπος που περιμένεις ν’ ακούσεις το “μπράβο” του για το νέο σου άλμπουμ;
-Ύστερα από αρκετά χρόνια σε αυτό τον χώρο νομίζω ότι ο κόσμος με έχει τιμήσει και με στήριξε σε όλη την πορεία μου. Κινήθηκα πάντα με σκοπό και γνώμονα την έρευνα και κατά μια έννοια λειτούργησα στην πειραματική πλευρά της παραδοσιακής μουσικής. Στο κοινό που απευθύνομαι έχω πάρει την επιβράβευση και το μπράβο.
Άνθρωποι που έχουν φύγει από τη ζωή και ήταν σημαντικοί στη ζωή μας πολλές φορές νομίζω θα εξέφραζαν την ικανοποίηση τους και φυσικά τη δική μας με ένα μπράβο τους.
*Το «Νάμι» θα παρουσιαστεί την Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου στο στο Booze Upstairs με ελεύθερη είσοδο. Ώρα έναρξης 9.00μ.μ.
